While Heaven Wept, Enemy Of Reality, Upon Revival @ Temple, 18/11/18

Θυελλώδης αποχαιρετισμός αντάξιος της μουσικής κληρονομιάς των Αμερικανών

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 20/11/2018 @ 13:39

Υπάρχει μία κατηγορία καλλιτεχνών που θαρρείς πως όσο τους λείπει η δημοφιλία, τόσο λατρεύονται από τους οπαδούς. Σε τέτοιες περιπτώσεις, λογικό είναι το εκάστοτε συγκρότημα να χαρακτηρίζεται από ξεχωριστή μαγεία, που μόνο τυχερό μπορείς να θεωρήσεις εαυτόν όταν την νιώσεις. Ως εκ τούτου, τυχεροί ήταν όσοι βρέθηκαν το βροχερό βράδυ της Κυριακής στο Temple, στην τελευταία εμφάνιση των While Heaven Wept στη χώρα μας.

Οι Αμερικανοί, προεξάρχοντος του Tom Philips, μετά το απότομο τέλος τους το 2017, αποφάσισαν να επανέλθουν για μια σειρά αποχαιρετιστήριων συναυλιών προς τιμήν των οπαδών τους, και προφανώς η Ελλάδα που τους είχε αγκαλιάσει εξαρχής, δεν θα μπορούσε να βρίσκεται εκτός προγράμματος. Σε υποστηρικτικό ρόλο θα βρίσκονταν δύο νέες σχετικά εγχώριες μπάντες, επίσης με γυναικεία εκπροσώπηση στις τάξεις τους και έμφαση σε διαφορετική ατμόσφαιρα.

Μπορεί οι πόρτες να άνοιξαν καθυστερημένα, πιθανότατα για λόγους ανωτέρας βίας, το συνολικό πρόγραμμα όμως δεν επηρεάστηκε ουσιαστικά, αρχής γενομένης από τους Upon Revival. Για ένα μισάωρο περίπου, η πεντάδα από την Αθήνα επιδόθηκε σε μοντέρνο, alternative metal, με στέρεες όμως βάσεις σε πιο κλασικές φόρμες, και κύρια γυναικεία φωνητικά βασισμένα στις πιο σύγχρονες τάσεις της σκληρής μουσικής, που προσέδιδαν σε σημεία πιο ατμοσφαιρικό χαρακτήρα.

Upon Revival

Χωρίς ο ήχος να βοηθάει ιδιαίτερα, το συγκρότημα απέδωσε ικανοποιητικά τραγούδια κυρίως από το περσινό ντεμπούτο EP "Epiphany", όπου μπορούν να φανούν καλύτερα οι αρετές του, με τα κιθαριστικά solo να ξεχωρίζουν. Συνυπολογίζοντας το νεαρό της ηλικίας, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως οι Upon Revival βρίσκονται στον σωστό δρόμο, καθώς ετοιμάζουν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, αλλά και ότι αξίζει να συνεχίζουν να δουλεύουν ώστε να πετύχουν περισσότερα.

Τη σκυτάλη στην κεντρική θέση της σκηνής παρέλαβε μία άλλη νεαρή κυρία, με ομολογουμένως εντυπωσιακό φωνητικό εκτόπισμα, καθώς πρόκειται για εξαίρετησοπράνο. Ο λόγος για την Ηλιάνα Τσακιράκη και το συγκρότημά της Enemy Of Reality, που έχουν καταγράψει ήδη δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ και διαθέτουν αέρα έμπειρης μπάντας, όπως φάνηκε στα 40 λεπτά της εμφάνισή τους.

Enemy Of Reality

Από την άλλη, το συμφωνικό metal που υπηρετεί η τετράδα δεν αποτελεί είδος που μπορώ να εκτιμήσω σωστά, ειδικά αν τα επιμέρους στοιχεία δεν είναι ευδιάκριτα, οπότε θα αρκεστώ στο ότι οι Enemy Of Reality διαθέτουν υψηλό καλλιτεχνικό όραμα και υπηρετούν την μουσική τους με άκρως επαγγελματικό τρόπο. Η ακραία και άκρως ενδιαφέρουσα διασκευή στο "Bad Romance" της Lady Gaga αποτέλεσε εξάλλου μία ακόμη απόδειξη, από τις πολλές που έχουν μας δώσει κατά καιρούς.

Κύρια ατραξιόν της βραδιάς ήταν φυσικά οι While Heaven Wept, με τους φανατικούς τους φίλους να παίρνουν θέσεις στο εμπρός μέρος της σκηνής και στον εξώστη, αδημονώντας για την έναρξη. Χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις, η εξάδα ξεκίνησε με τα τέσσερα πρώτα μέρη του ήδη τετραετούς "Suspended At Aphelion", που όπως έχει συμβεί σε αρκετές περιπτώσεις, αποτέλεσε μάλλον μια ομαλή εισαγωγή στις live συνθήκες, πριν ανοίξουν οι ουρανοί.

While Heaven Wept

Η κατάληξη με το τρομερό solo του "Heartburst", έμοιαζε με ηρεμία πριν την καταιγίδα, που ξέσπασε με υψωμένες γροθιές για το ορχηστρικό "Vast Οceans Lachrymose" από τον ομώνυμο, σπουδαίο δίσκο και έναν από τους 100+10 καλύτερους της δεκαετίας 2000-2009, σύμφωνα με την συντακτική μας ομάδα. Όπως μας είχε προϊδεάσει ο καθιστός a la Fripp/Hackett Philips, η συναυλία θα ήταν χωρισμένη ανά άλμπουμ, με το "Fear Of Infinity" του 2011 πάντως να αγνοείται παντελώς. 

Δύο ακόμη τραγούδια από το "Vast Οceans Lachrymose" προκάλεσαν αναμενόμενα ενθουσιώδεις αντιδράσεις, πριν περάσουμε στο κεφάλαιο του "Of Empires Forlorn", που επίσης εκπροσωπήθηκε από τέσσερα τραγούδια, συμπεριλαμβανομένης της διασκευής του "Voice Ιn Τhe Wind" των Γερμανών '70s  progsters Jane με μια τρομερή δισολία για σεμινάριο. Το σκηνικό βέβαια δεν αλλάζει καθόλου, με τους οπαδούς που αποτελούσαν και την συντριπτική πλειοψηφία του κοινού, παρασυρμένους από την δύναμη των συνθέσεων και τις αψεγάδιαστες εκτελέσεις, να επιδίδονται σε τρομερά sing along.

While Heaven Wept

Άτυπο encore, καθώς η εξάδα δεν αποχώρησε παρά μόνο στο φινάλε, αποτέλεσε το αγαπημένο "Vessel" με την παρουσία έβδομου μουσικού στα δεύτερα πλήκτρα, για να μπει ο επίλογος με το δεκαεπτάλεπτο έπος "Thus With Α Kiss I Die", που καλύπτει ολόκληρη την πρώτη πλευρά του full-length ντεμπούτου "Sorrow Of The Angels". O θυελλώδης αποχαιρετισμός, τουλάχιστον για το line-up της τελευταίας δεκαετίας, μετά από μια δίωρη παρά κάτι συνάντηση ήταν πλέον γεγονός, στα πλαίσια μιας απόλυτα βιωματικής εμπειρίας.

Παρά την αντικειμενική δυσκολία να συνδυαστούν ηχητικά δύο κιθάρες, δύο σετ πλήκτρων, rhythm section και τρεις φωνές, το αποτέλεσμα ήταν πρώτης τάξεως, με τον Rain Irving να καταθέτει μερικές συγκλονιστικές ερμηνείες, και την μπάντα στο σύνολό της να συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το doom, το επικό και το progressive, βγάζοντας μοναδική ατμόσφαιρα μέσα από μεγάλης διάρκειας συνθέσεις με ξεχωριστή προσωπικότητα. Όσον αφορά εμάς τους από κάτω, τα λόγια της μπάντας μέσω Facebook "Athens..Hellas: Best. Audience. Ever" είναι αρκετά και τα αισθήματα αμοιβαία.

While Heaven Wept

Όσον αφορά το προσεχές μέλλον του συγκροτήματος και την πορεία του χαρισματικού ηγέτη Tom Philips, ας ελπίσουμε ότι ένας νέος δρόμος θα ανοίξει εκεί όπου κάποιος άλλος θα τελειώσει, όπως έχουν πει κάτι ατσάλινες ψυχές, και ότι θα συνεχίσει να μας προσφέρει αριστουργήματα. Παρά τις δυσκολίες που οφείλουμε ως κοινό να κατανοούμε και όσο μοναχική και αν είναι αντικειμενικά η πορεία του, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι βαθιά συνδεδεμένοι με την μουσική του, και είμαστε σίγουροι πως στην πράξη δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Εις το επανιδείν.

Φωτογραφίες: Πάνος Μούρτζης

SETLIST

Introspectus
Icarus Αnd I
Ardor
Heartburst
Vast Οceans Lachrymose
The Furthest Shore
To Wander Τhe Void
Of Empires Forlorn
Voice Ιn Τhe Wind
Soulsadness
The Drowning Years
Vessel
Thus With Α Kiss I Die

  • SHARE
  • TWEET