The Murder Capital, Screaming Fly, Church Of The Sea @ Death Disco, 26/09/19

Μετά από ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον συναυλιακό καλοκαίρι, η ανακοίνωση της έλευσης των The Murder Capital στη χώρα μας αποτέλεσε μια ιδανική ευκαιρία για να δούμε από κοντά ένα ακόμη «φρέσκο» όνομα στην αρχή της καριέρας του. Έχοντας νωπές ακόμη τις μνήμες από τις εκρηκτικές εμφανίσεις των Shame και των επίσης Δουβλινέζων Fontaines D.C., δεν νομίζω πως υπήρχαν πολλοί που δεν περίμεναν μια άκρως δυναμική εμφάνιση από το συγκρότημα που πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά.

Και πραγματικά αμφιβάλλω ότι υπήρξαν άνθρωποι που αποχώρησαν απογοητευμένοι από τη Death Disco το βράδυ της Πέμπτης καθώς το συγκρότημα, έχοντας το πλεονέκτημα του κλειστού χώρου, κατέβηκε από τη σκηνή αφήνοντας μας με τις καλύτερες εντυπώσεις. Και αυτό αποδεικνύει για άλλη μία φορά το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν μουσικές σκηνές, αφού ο υγιής ανταγωνισμός ανάμεσα στα συγκροτήματα, σχεδόν πάντα, τα ωθεί να γίνουν καλύτερα. Πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Με ελαφρά σπασμένα νεύρα λόγω της αθηναϊκής κίνησης, έφτασα στη Death Disco γύρω στις 22:00 με αποτέλεσμα να προλάβω τους Church of The Sea την ώρα που τελείωναν την εμφάνιση τους. Κρίμα, γιατί ήθελα πολύ να τους δω αφού η μουσική τους είναι αρκετά πειραματική και δένει τη doom αισθητική με ηλεκτρονικά στοιχεία, κάτι που μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας αν ακούσετε το E.P. που έχουν κυκλοφορήσει με τίτλο "Anywhere But Desert". Από το λίγο που πρόλαβα πάντως, επιβεβαιώθηκε το πόσο ενδιαφέροντες είναι, κάτι που φάνηκε και από τις αντιδράσεις του κόσμου που τους αποχαιρέτησε με ένα θερμό χειροκρότημα.

Τη σκυτάλη πήραν οι Screaming Fly. Αν και βετεράνοι της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής, καθώς δημιουργήθηκαν το 1992, κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους επίσημο δίσκο, "Super Zero", το 2011. Η εμπειρία τους πάντως ήταν εμφανής πάνω στη σκηνή καθώς η τριάδα, με το καλησπέρα, μας άρπαξε από τα μούτρα και για περίπου σαράντα λεπτά ταρακούνησε τη Death Disco η οποία πλέον είχε κατακλυστεί από το κοινό. Το μείγμα ψυχεδέλειας, garage rock, και stoner ηχητικών αποχρώσεων ήταν αρκετό για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου ο οποίος αποδέχτηκε με ενθουσιασμό όσα είχε να μας παρουσιάσει το συγκρότημα και τους αντάμειψε με επευφημίες και δυνατά χειροκροτήματα.

Με μια ελαφρά καθυστέρηση, γύρω στις 23:15 τα φώτα χαμήλωσαν ενώ από τα ηχεία ακούστηκε το "Dear James" των Burnt Out προετοιμάζοντας το κοινό για την έλευση της ιρλανδικής πεντάδας. Η παρουσία του συγκροτήματος από τις πρώτες νότες του "For Everything" έκανε αρκετούς να υποψιαστούν τι θα επακολουθούσε. Όταν δε ο James McGovern ανέβηκε στη σκηνή κι έπιασε στα χέρια του το μικρόφωνο, έγινε σαφές πως το συγκρότημα έχει «αέρα» μεγάλης μπάντας. Η συνέχεια δόθηκε με το "Don't Cling To Life", το οποίο ανέβασε κι άλλο το πνεύματα, ενώ ακολούθησε μια συγκλονιστική εκτέλεση του "Love, Love, Love".

Η σκηνική τους παρουσία ήταν εντυπωσιακή με το συγκρότημα να κινείται συγχρονισμένα σαν μια ενιαία μάζα πίσω από τον τραγουδιστή ο οποίος σε πλήρη αντιδιαστολή παρέμενε ακίνητος κάνοντας κάθε στίχο που έβγαινε από το στόμα του να μοιάζει σαν μια κατάθεση από τα βάθη της ψυχής του. Άκρως επικοινωνιακός, ο McGovern απευθύνθηκε αρκετές φορές στο κοινό και δεν σταμάτησε να μας μιλάει για το πόσο χαρούμενοι είναι που βρίσκονται στην Αθήνα. Στο "Slowdance I" μας κάλεσε να χορέψουμε μαζί του, ενώ στο ορχηστρικό "Slowdance II", άναψε τσιγάρο, κατέβηκε από τη σκηνή, κάθισε λίγο με τον κόσμο και στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο bar απ’ όπου επέστρεψε με ποτά για τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος.

Κάπου εκεί μας μίλησε για το πώς τα μέλη των The Murder Capital είναι μια οικογένεια και για τη σημασία που έχει το να λέμε στους ανθρώπους μας το ότι τους αγαπάμε όσο είναι ακόμη μαζί μας. Σε αυτό το κλίμα, και με δεδομένο πως το όνομα τους και το ντεμπούτο τους είναι εμπνευσμένα από τον θάνατο ενός δικού τους ανθρώπου, το "On Twisted Ground" μας έκανε όλους να ανατριχιάσουμε με τον McGovern να δίνει μια σπαραχτική ερμηνεία επαναλαμβάνοντας σε ένα βαθειά συναισθηματικό κλίμα τους στίχους "You could 've watched it all".

Κάπου εκεί όμως είχε έρθει η ώρα να ανέβουν οι τόνοι με μια εκπληκτική εκτέλεση του "Green & Blue" την οποία ακολούθησε εκρηκτικά το "More Is Less" σπέρνοντας πανικό πάνω και κάτω από τη σκηνή. Για το τέλος, το συγκρότημα μας κράτησε το "Feeling Fades" το οποίο κατέληξε με τον McGovern να κατεβαίνει από τη σκηνή για να βοηθήσει στη δημιουργία ενός ξέφρενου mosh pit και τον Gabriel Paschal Blake, μπασίστα του συγκροτήματος και αδιαμφισβήτητο συμπρωταγωνιστή της βραδιάς, να κάνει crowd surfing καθώς το κοινό δεν σταματούσε να χειροκροτά.

Κρατώντας μια εντυπωσιακή ισορροπία μεταξύ rock star attitude και ειλικρινούς στάσης χωρίς ίχνος έπαρσης, οι The Murder Capital έδωσαν μια εκπληκτική sold-out συναυλία που όποιος παρακολούθησε αποκλείεται να μην απόλαυσε εκτός και αν δεν ήξερε καθόλου τι να πάει να δει. Δεν ξέρω αν όλο αυτό το οποίο βγάζουν στη σκηνή είναι επιτηδευμένο προϊόν marketing και, στην τελική, δεν με ενδιαφέρει. Οι The Murder Capital αυτή τη στιγμή είναι ένα συγκλονιστικό συγκρότημα που πρέπει να δείτε ζωντανά αν θέλετε να έχετε άποψη για τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα στον χώρο της εναλλακτικής μουσικής. Αυτό απέδειξαν και το βράδυ της Πέμπτης δίνοντας ένα εκρηκτικό και, παράλληλα, βαθειά συναισθηματικό live.

Προσωπικά, ήδη ανυπομονώ για την επόμενη φορά...