Prins Obi & The Dream Warriors, Παιδί Τραύμα @ Temple, 18/02/19

Μετά τις αναποδιές που υπήρξαν στο προηγούμενο τους live, οι Prins Obi & The Dream Warriors αποφάσισαν να δώσουν άλλη μία ευκαιρία στο κοινό να αδράξει την νύχτα της Κυριακής και να δει το ασήμι που βγάζει το καινούργιο τους μουσικό εγχείρημα. Παρότι ο κόσμος είχε ελάχιστες ώρες ξεγνοιασιάς πριν αρχίσει η κουραστική εβδομάδα αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να γεμίσει ο χώρος με τους φίλους του συγκροτήματος όπως είπε και ο Γιώργος Δημάκης (Prins Obi, φωνητικά, πλήκτρα).

Το μουσικό ζευγάρι της μπάντας για εκείνη τη συναυλία ήταν το Παιδί Τραύμα που εμφάνισε εξίσου θεατρικά στοιχεία επί σκηνής. To Παιδί Τραύμα είναι ένα συγκρότημα που γράφει μουσική και λέξεις σε μια ψηλή πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας. Του αρέσει α) να περνάει ώρα στην τουαλέτα β) να κοιτάει το κινητό του και γ) να τρώει φέτες τυράκια από το ψυγείο. Στο πρώτο του άλμπουμ "Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις" εσωκλείονται οδηγίες για το πώς να χορέψει κάποιος τα τραγούδια του και να αποκτήσει υπερφυσικές δυνάμεις. Όλα αυτά ακούγονται κάπως περίεργα, σωστά; Κι όμως αν ρίξεις μια προσεκτική ματιά θα αντιληφθείς πως το set τους είναι μία συλλογή στίχων προσωπικών, περιγραφικών, ανθρώπινων, παιδικών αλλά και ενός μεγάλου που παρατηρεί μία το παιδί, μία τον μεγαλωμένο του εαυτό.

Άρχισαν, με το μελαγχολικό "Δεν Υπάρχει Τίποτα" και με "Γραμμικό" τρόπο αναπαράχθηκε ο ηλεκτρονικός ήχος της πόλης. Εναλλαγή από δύο φωνές μια αντρική (Παιδί Τραύμα) και μια γυναικεία (Κίκα) και με τη σύμπραξη των πλήκτρων και των ευγενικών κρουστών ο χρόνος τους επί σκηνής έληξε με το ξέσπασμα του τραγουδιού "Στις 'Οχθες Του Ατλαντικού". Η καλοφτιαγμένη υπόθεση του Παιδιού Τραύματος επικοινώνησε με το κοινό μέσα από την φωνή και την εσωτερικότητα που έβγαινε μέσα από τις κινήσεις του αλλά δεν κατάφερε να γίνει οικείο μαζί του. Οι "Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις" λοιπόν, με αρκετή προσπάθεια και θέληση μπορούν στο μέλλον να πετύχουν τους σκοπούς τους.

Από την άλλη ο Prins Obi, μας κοιτάει κατάματα με θράσος και αλλοπρόσαλλη pop culture ματιά και κάθε φορά μαγνητίζει το κοινό. Συνεργάτες στον αποπροσανατολισμό της συγκέντρωσης μας αυτή τη φορά είναι το αθηναϊκού underground supergroup, Dream Warriors, μαζί με τη Χριστίνα Κοζιράκη στα φωνητικά και την Έλενα Καββαδά στη σύνθεση των ενδυμάτων των πολεμιστών υπέρ της δίνης.

Η επιδίωξη της ελευθερίας ξεκίνησε το εναλλακτικό "Fingers" και τα όργανα άρχισαν να ζεσταίνονται με το "Concetration". Κανείς δεν περιμένε πως αυτά τα πράα πλάσματα της pop κουλτούρας μπορούσαν να ηλεκτριστούν από τους ρυθμούς του rock 'n' roll και να μας χαρίσουν στιγμές παράνοιας με τα κομμάτια, "Flower Child", και "Astral Lady Blues". Τα πλήκτρα αφέθηκαν στις παρανοικά αισθαντικές κινήσεις του Prins και τα κιθαριστικά σόλο χαρακτήρισαν το παίξιμο του Χρήστου Μπεκίρη. Επίσης, έκφραση ευχαρίστησης είχαμε και από τον ντράμερ, Παντελής Καρασεβδά ο οποίος έπαιζε σαν ήταν μόνος του στο δωμάτιό του, με κλειστά τα φώτα. Φυσικά, το live έγινε για να λικνιστούμε στους ρυθμούς της "Δίνης", του "Sally Jupinero" αλλά και της ταιριαστής διασκευής του "Purple Rain" του Prince.

Oι απαλές μωβ αποχρώσεις στον φωτισμό, το glitter και η φωνή του Prins έκανε το κοινό να αισθανθεί άνετα, να χαμογελάει σε κάθε τραγούδι και τέλος να επιμένει να ξαναπαίξουν το αγαπημένο του "Guilty Pleasure" για δεύτερη φορά.

Ευχαριστούμε πολεμιστές.

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος