Goatwhore @ An Club, 01/08/18

Οι Goatwhore μου πήραν το κινητό

Από τον Νικόλα Ρώσση, 07/08/2018 @ 14:06

Δεν χάνω ποτέ ευκαιρία να θυμίσω τα δύο ιερά κειμήλια που άφησαν παρακαταθήκη οι τιτάνιοι, αλλά εξοργιστικά υποτιμημένοι Acid Bath. Οι Goatwhore ως μια μπάντα που γεννήθηκε από τις στάχτες αυτών των γιγάντων από την Λουιζιάνα και την σύμπραξη του Sammy Duet με τον γλυκύτατο Louis Ben Falgoust των Soilent Green, έχουν συνεπώς σχεδόν αυτόματα την απύθμενη αγάπη μου.

Έχοντας χάσει ολοκληρωτικά το opening act της βραδιάς, φτάνω ακριβώς στις 22:30 στα άδεια Εξάρχεια και κατεβαίνω τις σκάλες του ήσυχου Αν, καθώς οι Boneyard ανέβαζαν τον εξοπλισμό τους στο δρόμο.

Εκεί έρχομαι αντιμέτωπος με τα τρομακτικά λίγα άτομα του κοινού, αφού ο κόσμος εκείνη την ώρα δεν πρέπει να ήταν πάνω από 80-100 άτομα. Ίσως δικαιολογημένο, αφού ο Αύγουστος δεν είναι ιδιαίτερα εύφορος για τέτοια live, ειδικά σε χώρο που αν δεν βάλεις το A/C στο τέρμα γίνεται θερμοκήπιο. Συν τοις άλλοις την ίδια στιγμή στο Σκοπευτήριο ήταν η μεγάλη συναυλία οικονομικής ενίσχυσης για τους πυρόπληκτους, επομένως η προσέλευση ήταν καταδικασμένη.

Δέκα λεπτά πριν τις έντεκα, οι Goatwhore ανεβαίνουν στην σκηνή και άμεσα το κοινό αν και σκόρπια διαδήλωση,  απέδειξε ότι δεν παύει να είναι διαδήλωση. Ο ήχος στην αρχή ήταν αισχρός και δεν καταλάβαινα τίποτα, αλλά στο δεύτερο-τρίτο τραγούδι ίσιωσε. Όμως κάπου εκεί προς το "Nocturnal Conjuration Of The Accursed" η μπάντα άρχισε να παίρνει την πάνω της, αφού ο λιγοστός κόσμος την ενθάρρυνε και όσο μπορούσε και ανέβασε αισθητά τις δυναμικές της με αποτέλεσμα ο ήχος να είναι και πάλι χαώδης.

Έτσι μετακινήθηκα προς την μπάρα. Ευτυχώς το «αναβόσβημα» της καινούριας προσθήκης με τα led φωτάκια στο πίσω μέρος της σκηνής δεν κράτησε για πολύ, διότι απλά θα έφευγα. Απολύτως εκνευριστικά, εκτυφλωτικά και άχρηστα. Να φύγουν, να πάνε αλλού.

Ομολογώ ότι ο συνδυασμός ζέστης, του άδειου χώρου και της κεκαλυμμένης αμηχανίας των Goatwhore με οδήγησαν να ανοίξω το κινητό και να αρχίσω να χαζεύω. Ήθελα πάρα πολύ να βρίσκομαι σε αυτήν τη συναυλία, αλλά κάτι δεν μου πήγαινε όπως θα ήθελα. Φυσικά γρήγορα έγινα αυτό ακριβώς που κοροϊδεύω. Ο συμπαθέστατος Sammy σε κάποια στιγμή, ενώ έπαιζε μου πήρε το κινητό από τα χέρια και το τοποθέτησε πάνω στον ενισχυτή του. Μου είπε «μην ανησυχείς θα στο δώσω μόλις τελειώσουμε».

Θα μπορούσα να αισθανθώ πολλά εκείνη τη στιγμή. Αλλά μάλλον το μόνο που ένιωσα ήταν ότι είμαι η λέξη που αρχίζει από Μ και τελειώνει σε -αλάκας. Εγώ βέβαια κρατούσα σημειώσεις γι' αυτό που εκτυλισσόταν γύρω μου, αλλά ο Sammy χωρίς να το γνωρίζει αυτό, απλά το θεώρησε (και με το δίκιο του ίσως) ασεβές.

Οι Goatwhore συνέχισαν το set τους καταιγιστικά, παθιασμένα, αν και κάποιος μπορεί να ισχυριστεί εύκολα ότι έπαιξαν και φιλότιμα δεδομένου του ελάχιστου κόσμου. Θεωρώντας ότι το Αν θα αποτελούσε τον ιδανικό χώρο για να ακούσω το κολασμένο και συχνά υπερηχητικό black/death των Αμερικάνων σε καμία περίπτωση το αποτέλεσμα δεν το βρήκα πάνω από οριακά ικανοποιητικό. Χωρίς να είναι το παίξιμο τους διεκπεραιωτικό και παρά το πόσο και καλά χαρούμενος ήταν ο Sammy που έκανε το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα και ήρθε επιτέλους στην Ελλάδα, αυτό που έβλεπα δεν μπορούσε να με πείσει ότι κουβαλά μια τόσο μεγάλη κληρονομιά πίσω του.

Λίγο πριν ξεκινήσει το τελευταίο κομμάτι τους, το "FBS", που είναι και ένα από τα αγαπημένα μου, ο Sammy μου επιστρέφει το κινητό και μου δίνει και μία πένα με το λογότυπο των Goatwhore. Η εφηβική χαρά μου δεν μπορούσε να συγκρατηθεί, παρά το γεγονός ότι η συναυλία πέρασε και δεν ακούμπησε. Ο Sammy καλεί όλο τον κόσμο να έρθει μπροστά, ενώ το feedback της κιθάρας μας ξεκουφαίνει. Δειλά-δειλά όλοι σχεδόν πλησιάζουν την σκηνή και με ότι δύναμη τους έχει απομείνει -ειδικά ο ντράμμερ τα έχει δει όλα- παίζουν το τελευταίο τους κομμάτι.

Το setlist τελειώνει και το κοινό φωνάζει ρυθμικά και επαναλαμβανόμενα "Goatwhore", ενώ παράλληλα η μπάντα -πλην του Sammy- πηγαίνει προς το καμαράκι των παρασκηνίων. Ο Sammy κάπου εκεί πιάνει το μικρόφωνο και φωνάζει πίσω την μπάντα. Ξαναπιάνουν τα όργανα και ο μπασίστας προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται και τι θέλει ο Sammy να παίξουν. Τελικά ο Falgoust μας ανακοινώνει ότι θα μας αποχαιρετήσουν με το "Sky Inferno" από τον δεύτερο δίσκο τους. Το παίζουν και αυτό και εγώ πάω στο αυτοκίνητο χωρίς καμία καθυστέρηση.

SETLIST

In Deathless Tradition
Chaos Arcane
Alchemy of the Black Sun Cult
Under the Flesh into the Soul
Nocturnal Conjuration of the Accursed
Baring Teeth for Revolt
Carving out the Eye of God
Cold Earth Consumed in Dying Flesh
Blood Guilt Eucharist
Mankind Will Have No Mercy
Collapse In Eternal Worth
Abandon Indoctrination
Vengeful Ascension
Apocalyptic Havoc
FBS
Sky Inferno

  • SHARE
  • TWEET