Europavox - Day 1: Kavinsky, Zamilska, Noep, Olga Kouklaki @ Fuzz, 20/04/18

Την Παρασκευή που μας πέρασε, το Europavox Festival στήθηκε για δεύτερη φορά στη χώρα μας. Να θυμίσουμε ότι το πρώτο έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2016 με Liminanas, Oscillation, Noise Figures και The Third Sound. Φέτος, επεκτάθηκε σε διήμερο με σαφή άνοδο στην εμπορικότητα των ονομάτων που κάνουν το headline: Παρασκευή ο Kavinsky, με το "Nightcall" του από την ταινία "Drive" να το ξέρουν και οι πέτρες. Σάββατο οι Chinese Man, η trip hop μπάντα που αγαπιέται από τα ελαφρά εναλλακτική ταξιαρχία της Ελλάδας και τα ραδιοκύματά της.

Θα παρατηρήσετε πως τόσο οι δύο φετινοί headliners όσο και ο προπέρσινος είναι γαλλικά ονόματα. Αυτό δεν θα έπρεπε να κάνει εντύπωση, αφού οι Γάλλοι ηγούνται του όλου Europavox project. Τι εστί όμως Europavox; Πρόκειται για ένα παν-ευρωπαϊκό project, δημιουργημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με όραμα όλες αυτές τις politically correct ευρωπαϊκές αξίες που στις ημέρες μας συνήθως προκαλούν καγχασμό ή στενοχώρια: πολυπολιτισμικότητα, ανάδειξη νέων ιδεών, προώθηση των τεχνών και της κουλτούρας, χαμόγελα start-up επιχειρηματικότητας, οι ευρωπαϊκές χώρες ως πρωτοστάτης σε όλα αυτά τα καλά πράγματα και ούτω καθεξής.

Συγκεκριμένα, το Europavox είναι συνεργασία επτά ευρωπαίων εταίρων από ισάριθμες χώρες που διοργανώνουν ισάριθμα φεστιβάλ σε αυτές. Κύριος στόχος, η διατήρηση της ευρωπαϊκής μουσικής ποικιλομορφίας. Βέβαια, αν μπείτε στο site τους και δείτε τους καλλιτέχνες, θα εντοπίσετε πως η «μουσική ποικιλομορφία» που πρεσβεύουν περιορίζεται ως επί το πλείστον σε pop, electronic και hip hop ήχους, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Α, υπάρχει και ένα διαδικτυακό περιοδικό που έφτιαξαν 39 μουσικοί δημοσιογράφοι σαν και του λόγου μας από 26 διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά ως μεγάλη εισαγωγή που χρειάζεται για να καταλάβουμε το όλο concept.

Η αρχή έγινε με την ελληνική παρουσία της βραδιάς - και ποια πιο ταιριαστή από την Olga Kouklaki (το όνομά της το γράφουμε στα λατινικά, καθότι έπρεπε να βγει στο εξωτερικό για να θέσει σε κίνηση την καριέρα της). Δεκαπέντε χρόνια τώρα στο κουρμπέτι, έχει κάνει κάποιες επιτυχίες προεξέχουσης εξ αυτών το "Hollow Lives". Όταν ανέβηκε στη σκηνή, ο κόσμος ήταν λιγοστός - περί τα εκατό άτομα - καθώς οι περισσότεροι θα έρχονταν αποκλειστικά και μόνο για το πάρτι του Kavinsky. Η «πυθία της dark pop electronica», όπως διαφημίστηκε από το event, έμοιαζε επηρεασμένη από αυτό το γεγονός. Η μελωδική ηλεκτρονική μουσική της που ξεκινούσε από glitch pop και έφτανε μέχρι τα χωράφια της ιδιαιτέρως mainstream house δεν κατάφερε να συγκινήσει, ενώ και η ίδια έμοιαζε να αντιλαμβάνεται έναν κάπως άχαρο ρόλο.

Για τη συνέχεια, ο 26-χρονος NOËP από το Ταλίν της Εσθονίας. Από την επιτυχία του, το "Move" του 2015 μέχρι σήμερα μπορεί να καυχιέται για επτά εκατομμύρια plays στο Spotify. Επρόκειτο για τη λιγότερο σκοτεινή εμφάνιση της βραδιάς, με έντονο το pop στοιχείο. Γλυκές φωνητικές μελωδίες τραγουδισμένες στο στυλ-σήμα κατατεθέν των '10s, μας έφερε στο νου London Grammar, Chat Faker και Woodkid.

Η Πολωνή Zamilska που ακολούθησε συνετέλεσε, κατά την ταπεινή μου άποψη, στην πιο ενδιαφέρουσα μουσικά φάση του φεστιβάλ. Η μουσική της είναι βαριά, ορισμένες φορές βάρβαρη. Τσιμεντένιοι, προκλητικοί ήχοι και ρυθμοί σε ένα industrial techno ντερίλιο που θα ακουγόταν πολύ όμορφα σε κάποιο υπόγειο της κεντρικής Ευρώπης τις πρώτες πρωινές ώρες. Η ίδια ήταν συμπαθητικότατη, η πιο επικοινωνιακή εκ των καλλτεχνών του Europavox, με πολλή ενέργεια και διάθεση. Εν τω μεταξύ, ο κόσμος στο Fuzz είχε ήδη αυξηθεί σημαντικά περιμένωντας τη μεγάλη στιγμή της βραδιάς...

...Η οποία έφτασε με την πρώτη εμφάνιση του Vincent Belorgey στη χώρα μας. Η περσόνα του διάσημου Γάλλου παραγωγού είναι ο Kavinsky, ένας τύπος που πέθανε όταν τράκαρε με την Ferrari Testarossa του το 1986 και αναστήθηκε στην εποχή μας ως ζόμπι για να φτιάξει τη δική του ηλεκτρονική μουσική. Όλο αυτό το concept εξηγεί με άλλα λόγια την 80-ίλα της synthwave που αποτελεί τον αυτοσκοπό και την ταυτότητα του καλλιτέχνη. Ωστόσο, ως DJ set και όχι ως "live" εμφάνιση, όλη αυτή η μπλε/ροζ εητίλα χάθηκε, όπως είναι και το λογικό. Όχι πως νοιάστηκαν και πολλοί, καθώς όλος ο κόσμος χόρευε υπό τις μουσικές που επέλεξε ο Kavinsky και ξεκινούσαν από παλιά hit και έφταναν μέχρι Weeknd. Τώρα, σε ποιό τραγούδι έγινε ο χαμός, μην ρωτήσετε.

Φωτογραφίες: Διονύσης Παρθενιάδης / dionpa.com