Eric Gales @ Σταυρός Του Νότου, 25/11/18

Ήταν όλοι εκεί. Οι μερακλήδες φίλοι που ακολουθούν τους λιγότερο προβεβλημένους blues καλλιτέχνες, το πάθος του Eric Gales, ο οπαδικός ενθουσιασμός του κοινού, οι πιασάρικες διασκευές με κέντρο τη μεγάλη επιρροή που λέγεται Hendrix. Κυρίως εκεί ήταν η επικοινωνία κοινού καλλιτέχνη.

Θα μπορούσα να γράψω τα ίδια πράγματα με τον Σακκαλή τον Μάρτιο, είτε αποθεώνοντας την ενέργεια του καλλιτέχνη και τη δίψα του κοινού του, είτε σημειώνοντας τις ενστάσεις για την έλλειψη της πιο προσωπικής υπογραφής ενός καλλιτέχνη που ηχογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά μας παρουσίασε ένα ελάχιστο δείγμα της δικής του δουλειάς.

Από την άλλη η επιλογή μιας φαινομενικά πιο «τουριστικής» πλευράς της blues rock συναυλίας (με την έννοια της ευχαρίστησης και του μη μυημένου στο είδος ή στον καλλιτέχνη θεατή μέσω πασίγνωστων διασκευών) θέλει και αυτή τον χειρισμό της και η αλήθεια είναι πως ο Gales την «έχει» στο 100%.

Δεν εκτελεί απλά το "Little Wing", αλλά το έχει καταλάβει και το έχει μεταμορφώσει σε κάτι δικό του. Δεν αραδιάζει απλά τα άγια riff των Led Zeppelin και των AC/DC, αλλά τα ενώνει με τη φιλοσοφία των blues (μέσω Hendrix βεβαίως βεβαίως) φτιάχνοντας ένα ωραίο νήμα μουσικής ιστορίας.

Φυσικά, όλα αυτά απογειώνονται από τη δεξιοτεχνία του ίδιου και του συγκροτήματός του, οι οποίοι φρόντισαν εκτός των άλλων να μη θυσιάσουν λόγω αυτής τον βασικό λόγο ύπαρξης του blues και του rock n' roll που είναι η διασκέδαση. Το groove ήταν λοιπόν εκεί, είτε με το instrumental "Swamp" (track number 11 όπως μας έβαλε να φωνάξουμε πριν την εκτέλεσή του) από το τελευταίο του άλμπουμ, είτε με τη διασκευή στο "(Don't Fear) The Reaper" των Blue Oyster Cult.

Το τζαμάρισμα ήταν φυσικά επίσης εκεί. Λαθάκια έγιναν, αλλά η άνεση του Gales με το κοινό του επέτρεψε να το ομολογήσει, σταματώντας το συγκρότημα όταν χάθηκε κάποια στιγμή ο ρυθμός.

Και αν μας ξίνισαν λίγο τα προ-ηχογραφημένα δεύτερα φωνητικά του "Boogie Man" - με την έννοια του «μαγαρίσματος» ενός κατά τα άλλα σούπερ ζωντανού και αληθινού show - το τελικό αποτέλεσμα ήταν και πάλι εξαιρετικό με το συγκρότημα να λαμβάνει αγάπη, αφού τέτοια προσέφερε.

Θα έρθει ξανά όπως υποσχέθηκε - θα φροντίσει έτσι κι αλλιώς ο πολύ εκλεκτικός Δημήτρης της Menta Art Events γι' αυτό - και τότε θα είμαστε ξανά εκεί. Φροντίστε να είστε και όσοι δεν το κάνατε ως τώρα.

Φωτογραφίες: Πάνος Μούρτζης