Δαιμονία Νύμφη @ Principal, 07/02/20

Ιδιαίτερη περίπτωση οι Δαιμονία Νύμφη οι οποίοι εδώ και δυόμιση σχεδόν δεκαετίες μεταδίδουν την αγάπη τους για τον πραγματικό αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Με πλούσια δισκογραφία και πολλές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο αποτελούν ζωντανή διαφήμιση ενώ η μεταφορά τους εδώ και μια δεκαετία στο Λονδίνο, κατά πάσα πιθανότητα μόνο θετικά λειτουργεί για την εξέλιξη της καλλιτεχνικής τους δημιουργίας. Το Principal γέμισε πάντως κατά το ήμιση με ένα αναμενόμενο ετερόκλητο κοινό αφού πιο intelectual φιγούρες συναντήθηκαν με τους «δικούς» μας μαυροφορεμένους με T-shirts Paradise Lost και Varathron. H τέχνη φυσικά δεν γνωρίζει σύνορα και έτσι όλοι είμασταν εξίσου ευπρόσδεκτοι στην ιδιόμορφη αυτή τελετουργία.

Από τα πρώτα δευτερόλεπτα γινόταν ξεκάθαρο ότι θα παρακολουθούσαμε ένα προσεγμένο οπτικοακουστικό θέαμα το οποίο έχει δουλευτεί εξαρχής μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ο Σπύρος Γιασαφάκης έμεινε για μεγάλο διάστημα κρυμμένος στις σκιές, στο πίσω μέρος της σκηνής ενώ η Εύη Στεργίου αν και σε ρόλο πρωταγωνιστή άφηνε με σεβασμό τον απαραίτητο χώρο ώστε το κάθε μέλος της παράστασης αυτής να παρουσιάσει με άνεση τον δικό του ρόλο.

Εξαιρετικές οι φωνές της Victoria Cooper και Rey Yusuf που πλαισίωναν την Εύη Στεργίου, σαγηνευτική η Sile Kuu Gutrod στα «παιχνίδια» της με τη φωτιά ενώ η Ιωάννα Δούκα άφησε του πάντες με ανοιχτό το στόμα με τον εναέριο χορό της. Ταυτόχρονα η πλειοψηφία των μουσικών βρισκόταν στο πλευρό του Σπύρου Γιασαφάκη όπως ο Πρόδρομος Μυστακίδης (Baildsa, Jane Doe) στα τύμπανα, η Gizem Altinordu στα κρουστά και ο Θεόδωρος Ζιαρκας, ο οποίος μας είναι γνωστός από τη συμμετοχή του στους Electric Litany, στην κρητική λύρα. Ταλαντούχοι καλλιτέχνες οι οποίοι έβαλαν ο καθένας το λιθαράκι του ώστε να επιτευχθεί η τελειότητα στη μυσταγωγία των Δαιμονία Νύμφη.

Στη χορταστική παράσταση παρακολουθήσαμε συνθέσεις από όλη τη δισκογραφία του σχήματος άλλοτε δημιουργώντας μια υπνωτιστική ατμόσφαιρα και άλλοτε πλησιάζοντας τη διονυσιακή λατρεία. Το κοινό χόρεψε με τους σάτυρους, επικαλέστηκε τον Θεό Πάνα αλλά πάνω από όλα μαγεύτηκε τόσο από τις μουσικές εκτελέσεις του σχήματος όσο και από τα δρώμενα επί σκηνής.

Οι Δαιμονία Νύμφη δείχνουν ότι παρά το πέρασμα των χρόνων συνεχίζουν να εξελίσσουν τόσο τη μουσική τους όσο και τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Μπορεί η αφετηρια της έμπνευσής τους να προέρχεται από την αρχαία ελλάδα, τους ορφικούς ύμνους και τα διονυσιακά μυστήρια αλλά παραμένουν σκεπτόμενοι άνθρωποι του σήμερα για τους οποίους η τέχνη και ο πειραματισμός αποτελεί μονόδρομος.