Barcelona Rock Fest - Day 1 (Ankhara, Raven, U.D.O., Demons And Wizards, King Diamond, W.A.S.P.) @ Parc De Can Zam, Βαρκελώνη, 04/07/19

Η αρχή ενός φεστιβάλ με King Diamond, είναι πάντα μια καλή αρχή που υπόσχεται πολλά για τη συνέχεια

06/08/2019 @ 15:06

Αναχώρησα από το Ηράκλειο της Κρήτης την Τετάρτη (3/7) με τετράωρη στάση στη χαοτική, αλλά πάντα με απολαυστικό φαγητό Νάπολη της Ιταλίας. Κατέληξα να φτάσω στο καμάρι του χάρτη των αεροδρομίων, El Prat, της Βαρκελώνης γύρω στις 12:30 το βράδυ οπού και πήρα το λεωφορείο κατευθείαν για το κέντρο της πόλης όπου και θα διέμενα. Για καλή μου ή κακή μου τύχη στο bar του ξενοδοχείου βρήκα συναδέλφους από Αργεντινή, Σερβία αλλά και Ισπανούς. Μπορεί να υπήρχε κούραση αλλά το ξενυχτήσαμε μέχρι τις 06:00 το πρωί. Όπως καταλαβαίνετε, ζόρικες οι πρώτες πρωινές ώρες επί Καταλανικού εδάφους.

Εφόσον κοιμήθηκα κανένα επτάωρο, αποφάσισα να πάω στο στολίδι της μεγαλύτερης ομάδας ποδοσφαίρου της Καταλονίας, της Μπαρτσελόνας, όπως και κάποιες δουλειές στην Πανεπιστημιούπολή της Βαρκελώνης. Μέσα στο πρωινό αυτό, επισκέφθηκα 3 - 4 φορές φούρνους της περιοχής μόνο και μόνο για να πάρω την απαραίτητη δόση δροσιάς, μιας και ο υδράργυρος είχε «σκαρφαλώσει» στους 42⁰C, ακόμα και τα τσιμέντα καίγανε.

Μετά από αυτά, γύρω στις 16:00 πήρα τη γραμμή 5 του μετρό και αργότερα μεταπήδησα στην 9 για να κατευθυνθώ στο πολύ όμορφο πάρκο του Can Zam στο βόρειο άκρο της πόλης. Μόλις έφτασα εκεί, το πρώτο σημαντικό στοιχείο που εντόπισα ήταν ότι είχε πάρα πολλά σημεία δροσιάς σε όλο τον χώρο, ικανά όπως φάνηκε να καλύψουν τις ανάγκες των επισκεπτών. Την ώρα που έφτασα στο χώρο του φεστιβάλ έμπλεξα λίγο με τις τυπικές διαδικασίες όσον αφορά τις διαπιστεύσεις μας. Ευτυχώς ξέμπλεξα γρήγορα, οι Βρετανοί γερόλυκοι του NWOBHM Raven είχαν ανέβει στη σκηνή, τους οποίους ειλικρινά δεν θα βαρεθώ ποτέ να τους παρακολουθώ μέρα μεσημέρι σε κάθε καλοκαιρινό ευρωπαϊκό φεστιβάλ που θα βρίσκομαι. Η παρέα των αδερφών Gallagher από το Newcastle της Βρετανίας μας πρόσφεραν γερές δόσεις αγνού heavy metal με κομμάτια όπως "On And On", "Hell Patrol", "Faster Than The Speed Of Light", "Mind On Metal", "I Don’t Need Your Money" κ.α. Εξαιρετική και επαγγελματική εμφάνιση που έδειξε ότι θα πρέπει να περιμένουμε αρκετά από το επερχόμενο άλμπουμ τους.

Barcelona Rock Festival - Raven

Επόμενη μπάντα της πρώτης ημέρας ήταν οι Γερμανοί Primal Fear οι οποίοι εμφανιστήκαν σε μια από τις δυο κεντρικές σκηνές που διέθετε το φεστιβάλ, οι Imperial Jade που εμφανίζονταν στη μικρή σκηνή δε μου κίνησαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον και έτσι προτίμησα να παρακολουθήσω την παρέα του Matt Sinner και του Ralph Sheepers. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα από τότε που τους παρακολούθησα στο Graspop Metal Meeting, το 2016, και μάλιστα την πρώτη ημέρα και εκεί. Οι Γερμανοί αποτελούν ένα πολύ καλό «ορεκτικό» για τα «κυρίως» ενός μεγάλου καλοκαιρινού φεστιβάλ, έχουν την εμπειρία άλλωστε όταν έχεις μέλη στην μπάντα όπως ο Sinner και ο Sheepers οι οποίοι έχουν εξαιρετικά βιογραφικά με Sinner και Gamma ray αντίστοιχα. Για μένα τα highlight της εμφάνισης τους ήταν τα "Metal Is Forever", "Running In The Dust", "Nuclear Fire", "Face The Emptiness", "Chainbreaker" και η υπέροχη μπαλάντα, "Fighting The Darkness". Πραγματικά, οι Primal fear έκαναν πολύ μεγάλο πανικό και είχαν μια τρομερά δυναμική και γεμάτη εμφάνιση.

Barcelona Rock Festival - Primal Fear

Όπως διαπίστωσα, μελετώντας το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας, όλα θα κινούνταν σε heavy/power metal μονοπάτια. Έτσι, ο θρυλικός πρώην frontman των Accept, ο κύριος Udo Dirkschneider ξεκίνησε με το "Tongue Reaper" και "Make The Move" από το τελευταίο άλμπουμ του, άριστο κατ’ εμέ, "Steelfactory". Μετά, συνέχισαν με τα "24/7", "Mastercutor", "Independence Day", "Vendetta", "Rising High", το hit "One Heart, One Soul" από τον τελευταίο δίσκο, "Holy", "Animal House", "Man And Machine" και το υπέροχο και λυρικό "They Want War". Γενικά, παρουσίασε κομμάτια από όλη τη δισκογραφία του έχοντας πλάι του εξαιρετικούς μουσικούς οι οποίοι έχουν δώσει μεγάλη δυναμική στην μπάντα, μιας και ο αγαπημένος μας «νάνος» έχει φτάσει τα 67 του χρόνια αισίως. Πραγματικά, εντυπωσιακή εμφάνιση που ανήκει στις καλύτερες της ημέρας.

Barcelona Rock Festival - Udo Dirkschneider

Όλοι γνωρίζουμε το project του Hansi Kurch και Jon Schaffer, τους Demons And Wizards οι οποίοι δραστηριοποιούνται από το 1997 έχοντας κυκλοφορήσει δυο εξαιρετικά κατ’ εμέ full length album, το ομώνυμο και το "Touched By The Crimson King". Στην εμφάνιση τους, τίμησαν και τα δύο άλμπουμ, επιλέγοντας πολύ δυνατές συνθέσεις και κρατώντας το κοινό σε εξαιρετικό mood. Ξεκίνησαν δυναμικά με δυο πασίγνωστες συνθέσεις από το ντεμπούτο τους, "Heaven Denies" και "Poor Man’s Crusade" οπού και έγινε πανικός. Οι επόμενες τέσσερις συνθέσεις ήρθαν από το πολύ καλό δεύτερο τους πόνημα, με τα "The Gunslinger", "Terror Train", "Crimson King" και "Love’s Tragedy Asunder" να φέρνουν το χάος στις πρώτες σειρές, όπως και πιο πίσω άλλωστε. Σειρά είχαν δυο διασκευές από τις μπάντες των αρχηγών, "I Died For You" και "Valhalla". Να πω την αλήθεια, από Iced Earth ήθελα κάτι πιο δυνατό αλλά το legendary "Valhalla" με κάλυψε και με το παραπάνω. Τα τελευταία κομμάτια προέρχονταν από το πρώτο τους άλμπουμ, το υπέροχο "Blood On My Hands" και το λυρικό και πλημμυρισμένο από αισιοδοξία, "Fiddler Of The Green" να ολοκληρώνουν μια συναρπαστική εμφάνιση που μονό καλά πράγματα μπορούμε να αναφέρουμε. Επίσης, το να παρακολουθούμε τον εκπληκτικό Marcus Siepen πλάι στον Jon Schaffer, είναι κάτι που δεν το βλέπουμε κάθε μέρα.

Barcelona Rock Festival - Demons And Wizards

Πριν καλά καλά ηρεμήσουμε από τους Demons And Wizards και να δροσιστούμε με καμία μπύρα, τα φώτα χαμήλωσαν στη διπλανή σκηνή. Το σκηνικό του «Βασιλιά» είχε στηθεί άρτια, οι τεχνικοί έτρεχαν να διορθώσουν μέχρι και τελευταία στιγμή κάθε λεπτομέρεια για να μην υπάρξουν προβλήματα. Πριν αναφέρω κάτι παραπάνω, θα αναφέρω το μεγάλο γεγονός της εμφάνισης, ακούσαμε καινούριο κομμάτι από τον King Diamond. Λοιπόν, ο ηγέτης του τρόμου ξεκίνησε δυνατά με το "Voodoo" από το υπέροχο ομότιτλο άλμπουμ. Γυρνάμε τη μηχανή του χρόνου στα τέλη Οκτωβρίου του 1987 και παρακολουθούμε τα "The Arrival" και speedατο "A Mansion In Darkness". Αυτό που διαδραματίζεται στην αρένα δεν έχει προηγούμενο και να φανταστείτε ότι είχαμε παρακολουθήσει μόνο τέσσερα κομμάτια.

Barcelona Rock Festival - King Diamond

Ακούγοντας τις πρώτες νότες του "Behind These Walls" ο βασιλιάς μας γυρνάει σε μια από τις κορυφαίες δουλειές του, το "The Eye". Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στους πρώτους δίσκους του βασιλιά, έτσι το "Halloween" από το "Fatal Portrait" ήταν απλά φανταστικό. Όπως ακούσαμε ένα μυθικό κομμάτι από το πρώτο άλμπουμ, αμέσως μετά προλογίζει το νέο του κομμάτι, "Masquerade Of Madness”. Εκπληκτικά riff, αψεγάδιαστος King και ένα κομμάτι που μας φέρνει την ατμόσφαιρα του "Melissa" και "Conspiracy" στο «πιάτο». 12 χρόνια ήταν πολλά, King. Τα επόμενα κομμάτια ήταν τα "Welcome Home" και "The Invisible Guests" από το θρυλικό "Them", για μένα το δεύτερο πιο επιτυχημένο άλμπουμ του Βασιλιά, μετά το "Abigail" φυσικά. Αργότερα, ακολούθησε το "Sleepless Nights" από το "Conspiracy" και μια από τις εκπλήξεις της βραδιάς, το "The Lake" από το "The Eye". Η σκηνική παρουσία της μπάντας ήταν απλά απολαυστική με τις παλιοσειρές Andy και Mike να οργιάζουν πάνω στην εξάχορδη και οι υπόλοιποι να ολοκληρώνουν με επιτυχία την καλύτερη εμφάνιση της πρώτης ημέρας.

Barcelona Rock Festival - King Diamond

Μέτα από λίγο, ακολούθησε η εμφάνιση των W.A.S.P. ως προτελευταία, μιας και ακολουθούσαν οι Μαδριλένοι power metallers Ankhara. Είμαι της άποψης ότι κάποιες μπάντες όταν έχουν κάνει τον κύκλο τους, τόσο συνθετικά αλλά όσο και στις live εμφανίσεις τους. Για μένα οι W.A.S.P. εδώ και καιρό όσον αφορά τις live εμφανίσεις τους, έχουν πραγματοποιήσει τον κύκλο τους. Η μπάντα του Blackie ξεκίνησε αρκετά νωθρά με το "On Your Knees" μαζί με το "Inside The Electric Circus", ακολούθησε η διασκευή στο "The Real Me" των The Who και το φοβερό "L.O.V.E. Machine", ακολούθησε το "Crazy" από το πολύ καλό "Golgotha" και σε αυτό το σημείο η μπάντα άρχισε να παίρνει στροφές, ακολούθησε το "The Idol" που έχει μεγάλες ερμηνευτικές απαιτήσεις σε κάτι που ο Blackie ανταπεξήλθε στο μέτρο του δυνατού. Ακολούθησαν τα δυνατά "The Hellion" και "I Don't Need No Doctor" για να συνεχιστεί το show με τα "Arena Of Pleasure" και "Chainsaw Charlie" από τον καλύτερο δίσκο των WASP, "Crimson Idol" και διαπιστώνουμε ότι ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος του Blackie. Πάντως ήταν φιλότιμη η προσπάθεια του και δεν ξέφυγε. Η εμφάνιση των Αμερικάνων ολοκληρώθηκε με τα "Wild Child" και "I Wanna Be Somebody". Δεν μπορώ να πω ότι δεν ικανοποίησε η εμφάνιση των WASP, αν εξαιρέσουμε τα 2-3 πρώτα κομμάτια, τα υπόλοιπα κινήθηκαν σε καλά επίπεδα. Όσο για τους Ankhara, άντεξα να παρακολουθήσω μόνο 3-4 κομμάτια μιας και ήμουν εξαντλημένος. Μια χαρά ήταν, αν και το κοινό είχε μειωθεί δραστικά.

Barcelona Rock Festival - WASP

Η πρώτη ημέρα ήταν ένα καλό ζέσταμα για το τι θα επακολουθούσε τις επόμενες ημέρες του Barcelona Rock Festival. Στις πρώτες διαπιστώσεις μου περιλαμβάνεται ο εξαιρετικός χώρος ο οποίος δεν είχε την παραμικρή σκόνη και ήταν στρωμένος με συνθετικό χλοοτάπητα, ο εξαιρετικός ήχος σε όλες τις μπάντες όπως και ο φωτισμός των εμφανίσεων τους, οι μπάντες εμφανίζονταν πάντα στην ώρα τους και δεν υπήρχε, χωρίς υπερβολή η παραμικρή καθυστέρηση. Τις πάρα πολλές επιλογές για φαγητό οι οποίες κυμαίνονταν από την Καταλανική παραδοσιακή κουζίνα μέχρι και κινέζικο. Η τοποθεσία που βρισκόταν που ήταν 40 λεπτά με το μετρό και είχε και νυχτερινά λεωφορεία για την Plaza de Catalanya. Εν κατακλείδι, η πρώτη ημέρα άφησε άριστες εντυπώσεις.

Κυριάκος Αθανασιάδης

  • SHARE
  • TWEET