At The Gates, Unleashed, Memoriam @ Piraeus Academy, 30/11/18

Ένα μεγάλο κεφάλαιο του death metal παρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό σε μια βραδιά-οδηγό για το πώς φτιάχνεται ένα «άψογο πακέτο»

Από τον Άλκη Κοροβέση, 03/12/2018 @ 11:45

Σπάνια έχουμε την τιμή να βλέπουμε πακέτα συναυλιών, όπως αυτό που μας επισκέφτηκε την περασμένη Παρασκευή. Η εμπειρία των τριών συγκροτημάτων, η οποία ξεπερνάει συνολικά τα 90 έτη, συνυπολογίζοντας σε αυτά και την προ Memoriam εποχή των Bolt Thrower, θα δικαιολογούσε οποιαδήποτε μπάντα ως headliner σε μεμονωμένη συναυλία. Αυτό από μόνο του με έκανε προσωπικά να περιμένω ιδιαίτερα μεγάλη προσέλευση, και γιατί όχι ένα sold out. Κάτι που εν μέρει επιβεβαιώθηκε, αφού φτάνοντας στο Academy είδα ότι υπήρχε μεγάλη ουρά στην είσοδο. Ωστόσο, αυτό οφειλόταν στο ότι δεν είχαν ανοίξει ακόμα οι πόρτες, ενώ το ρολόι έγραφε ήδη 19:10 - προγραμματισμένη ώρα εμφάνισης των Memoriam.

Μετά την καθιερωμένη στάση στο merch, ήταν ώρα για την πρώτη εμφάνιση των Memoriam στην Ελλάδα. Ακολουθώντας αντίστροφη σειρά βάσει «προϋπηρεσίας», ξεκίνησαν πρώτοι με περίπου 20 λεπτά καθυστέρηση. Με τον Karl Willetts των Bolt Thrower στα φωνητικά, τον Frank Healy των Sacrilege στο μπασο, τον Scott Fairfax των Benediction στην κιθάρα και τον Andrew Whale πρώτο drummer των Bolt Thrower να αντικαθιστά τον... Andrew Whale που είχε αποχωρήσει τον Σεπτέμβριο. Για κάτι παραπάνω από μια ώρα, ακούσαμε συνθέσεις από το περσινό "For The Fallen", αλλά και το πιο πρόσφατο "Silent Vigil", ενώ υπήρξε και μια μικρή έκπληξη που ακούει στο όνομα "Spearhead", ένα κομμάτι που οι Bolt Thrower είχαν σταματήσει να παίζουν από το 1995.

Memoriam

Η τετράδα φάνηκε να νιώθει άνετα φορώντας το κοστούμι των Bolt Thrower με το παραδοσιακό death metal της. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα θα μπορέσει να φτάσει τα επίπεδα της ιστορικής αυτής μπάντας, ωστόσο, αν απαλλαχθεί από αυτό το άγχος φαίνεται ότι υπάρχει μέλλον. Κάνοντας μια αναδρομή στην εμφάνιση τους πίσω στο 2010, ο κόσμος απείχε αρκετά τόσο σε αριθμό, όσο και σε αντιδράσεις. Ωστόσο, και σε αυτό τους βγάζω το καπέλο, οι Memoriam δεν διαφήμισαν τη μπάντα ούτε σαν συνέχεια των Bolt Thrower, ούτε σαν μπάντα με μέλη από αυτούς. Διασκέδασαν, ίσως και περισσότερο από το κοινό που βρισκόταν στο ⅓ της συνολικής προσέλευσης, με τις πρώτες 5-6 σειρές πάντως να κοπανιούνται διαρκώς. Βοήθησε σημαντικά στην απόδοση της μπάντας και ο αρκετά καθαρός ήχος.

Setlist (με επιφύλαξη): "The Silent Vigil" / "War Rages On" / "Soulless Parasite" / "Dronestrike" / "Bleed The Same" / "The New Dark Ages" / "Resistance" / "As Bridges Burn" / "Spearhead" (Bolt Thrower διασκευή) / "No Known Grave" / "Surrounded (By Death)" / "Flatline"

Επόμενοι στη σκηνή και ουσιαστικά co-headliners αυτής της συναυλίας, οι έτεροι Σουηδοί, Unleashed.  Η εμφάνισή τους μετατέθηκε κατά ένα εικοσάλεπτο και εκεί κοντά στις 21:00, εμφανίστηκαν στη σκηνή. Έπαιξαν λιγότερο από το ανακοινωμένο 90λεπτο (γύρω στα 75 λεπτά), αλλά κατέστη σαφές ότι έχουν αρκετούς οπαδούς και στη χώρα μας, παρά το ότι ερχόντουσαν για πρώτη φορά.

Unleashed

Ενώ στην αρχή είχαν αρκετά προβλήματα στον ήχο, με αποτέλεσμα να ακούγονται μόνο τύμπανα και φωνή, στην πορεία αυτό έφτιαξε, αν και τα ρυθμικά του Olsson ήταν πολύ πιο κάτω από όλα τα υπόλοιπα όργανα σε ολόκληρη την εμφάνισή τους. Με πολλή όρεξη ο Johnny έδινε τα προστάγματα στα υπόλοιπα μέλη των Unleashed, αλλά και ζητούσε τη συμμετοχή του κόσμου σε κάθε ευκαιρία. Το οποίο με τη σειρά του ανταποκρινόταν άψογα, όπως στο "Hammer Battalion" ή το "The Longships Are Coming". Έχοντας κυκλοφορήσει 13 δίσκους, η επιλογή των κομματιών ήταν εξαρχής μια δύσκολη δουλειά. Ωστόσο, τα περισσότερα άλμπουμ αντιπροσωπευτηκαν - ακόμα και το ντεμπούτο τους"“Where No Life Dwells". Μεταξύ αυτών έπαιξαν και τα "The Dark One", "Death Metal Victory", "Before The Creation Of Time", "Into Glory Ride", "The Came To Die", "I Have Sworn Allegiance", "Dead Forever" και "Feel Invicible".

Unleashed

Υποσχέθηκαν ότι θα έρθουν ξανά - και λογικά θα κρατήσουν την υπόσχεσή τους, εμφανώς ικανοποιημένοι από τις αντιδράσεις του κοινού. Προσωπικά, δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με τη μπάντα πριν το live, αλλά με κέρδισαν με την αξία τους ενώ εντυπωσιάστηκα και με το κοινό που έχουν στη χώρα μας.

Μετά τα περάσματα τους το 2008, το 2013 και το 2015 οι At The Gates, που ακολούθησαν, επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά ότι η Ελλάδα είναι ένας από τους σταθερούς προορισμούς τους από την επανένωσή τους και μετά. Με τον πυρήνα των οπαδών τους να έχει μεγαλώσει μετά και τους δύο νέους τους δίσκους, 19 χρόνια από το θρυλικό "Slaughter Of The Soul". Χωρίς να απομακρύνονται ιδιαίτερα από το στυλ που γέννησαν πριν αρκετές δεκαετίες, καταφέρνουν να το επαναφέρουν στο προσκήνιο.

At The Gates

Στην πρώτη τους επίσκεψη χωρίς τον ιδρυτή/κιθαρίστα/βασικό συνθέτη Anders Bjorler - οι Σουηδοί πρωτοπόροι τίμησαν και με το παραπάνω την ιστορία τους μέσα σε μιάμιση ώρα. Όσο και αν ορισμένοι θα ήθελαν να ακούσουν περισσότερα παλιά κομμάτια - η ευκαιρία αυτή δόθηκε το 2008 και πάλι το 2013 - η μπάντα έχει παρόν και δυο ήδη δίσκους από τους οποίους θα αντλήσει υλικό για το σετλιστ. Εξ ου και το μεγαλύτερο κομμάτι του αποτελούνταν από κομμάτια των "At War With Reality" και "To Drink From The Night Itself". Ωστόσο, το υπόλοιπο σετ κάλυπτε όλη τη δισκογραφία τους, από το "The Red In The Sky Is Ours" μέχρι και το "Slaughter Of The Soul", το οποίο φυσικά και είχε την τιμητική του με έξι κομμάτια, τα περισσότερα από έναν μόνο δίσκο.

At The Gates

Η εμφάνισή τους ξεκίνησε με εισαγωγή το 'Der Widerstand" και πρώτο τραγούδι το ομώνυμο από τον τελευταίο τους δίσκο. Ακολούθησε το "Slaughter Of The Soul" με το "At War With Reality" να κλείνει την εξαιρετική τριάδα, που με τη μια έδωσε το έναυσμα για moshpit και ατέρμονο head banging. Αν και τα περισσότερα καινούργια κομμάτια είχαν θερμή υποδοχή από το κοινό - προσωπικά ευχαριστήθηκα το πιο ατμοσφαιρικό "Night Eternal" - ο πανικός που επικράτησε κατά τη διάρκεια των παλιών "Cold", "Slaugher Of The Soul" και φυσικά "Blinded By Fear", δύσκολα συγκρίνεται. Με τον ήχο να είναι σε πολύ καλά επίπεδα σε όλο το σετ, την μπάντα αρκετά ξεκούραστη και τον Tompa στα φωνητικά ανανεωμένο, η εμφάνιση των At The Gates ήταν μεγαλειώδης. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον «νέο» Jonas της παρέας, τον αντικαταστάτη του Anders Bjorler στη lead κιθάρα, ο οποίος ανταποκρίθηκε με μεγάλη άνεση σε νέα και παλιά κομμάτια, ενώ έβγαλε αρκετά πιστά και το σόλο του Andy LaRocque στο "Cold". Σαφώς, όμως, η απουσία του Anders θα είναι για πάντα αισθητή.

At The Gates

Κορυφαίες στιγμές υπήρξαν πολλές. Κυρίως όταν παίζονταν κομμάτια από "Slaughter Of The Soul" και πίσω. Αλλά και οι δυο πιο πρόσφατοι δίσκοι τους φάνηκε να αγκαλιάζονται θερμά από το κοινό, που δεν ήταν φτωχό στις εκδηλώσεις λατρείας προς τους αγαπητούς Σουηδούς. Το Academy ήταν αρκούντως γεμάτο, ώστε να μην υπάρχει κάποια δυσφορία, αλλά και να μην υπάρχουν μεγάλα κενά κάτω από τη σκηνή. Ενδεχομένως σε έναν ελαφρώς μικρότερο χώρο να είχαμε εύκολο sold out.

At The Gates

Με την τριάδα αυτή να αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο του death metal, η βραδιά αποτελεί οδηγό για το πως φτιάχνεται ένα «άψογο πακέτο». Σε κάθε περίπτωση, και οι τρεις μπάντες ικανοποίησαν στο έπακρο τις προσδοκίες μας, ενώ φάνηκε να χαίρονται και οι ίδιοι την επίσκεψή τους στη χώρα μας.

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος

SETLIST

Der Widerstand
To Drink From The Night Itself
Slaughter Of The Soul
At War With Reality
A Stare Bound In Stone
Cold
The Circular Ruins
El Altar Del Dios Desconocido
Death And The Labyrinth
Daggers Of Black Haze
Under a Serpent Sun
The Swarm
Raped By The Light Of Christ
The Chasm
Heroes And Tombs
Nausea
Suicide Nation
The Book Of Sand (The Abomination)
Blinded By Fear
Kingdom Come
Night Eternal
  • SHARE
  • TWEET