Wim Mertens @ Ελληνικός Κόσμος, 26/11/12

Από τον Κώστα Σακκαλή, 30/11/2012 @ 12:23
Τον Wim Mertens τον έμαθα, όπως και πολλοί φαντάζομαι, από την ταινία "The Belly Of An Architect", όπου η στρογγυλή μουσική του ταίριαξε άψογα με τη στρογγυλή σκηνοθεσία του Peter Greenaway. Κάμποσα χρόνια μετά και ο Mertens, παρότι εμπορικά δεν έχει ξεπεράσει ακόμα εκείνη την εμπορική του κορυφή, όχι μόνο έχει συνεχίσει να επεκτείνει την μινιμαλιστική του συνέπεια και τη μελωδική του αφοσίωση, αλλά έχει πλέον φτάσει να θεωρείται κλασικός, πρότυπο και δάσκαλος στο είδος του.

Wim Mertens

Αυτά και πολλά ακόμα στοιχεία του συγκέντρωσαν για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια αρκετό κόσμο ώστε να γεμίσει το αμφιθέατρο του Ελληνικού Κόσμου. Ο ίδιος εμφανίστηκε στη σκηνή μαζί με τη βιολίστριά του και τον τσελίστα του και χωρίς λόγια, κάτι που θα κράταγε σε όλη τη βραδιά εκτός από τις δύο φορές που παρουσίασε τους μουσικούς του, επιδόθηκε σε μία κυματοειδή παράσταση όπου οι μελωδίες, σχεδόν πάντα καμπύλες και ποτέ αιχμηρές, εναλλάσσονταν σε ξεσπάσματα και υποβλητικότητα, συγκίνηση και παιδική χαρά, κλασικότητα και νεοτερισμούς. Ο ίδιος ελάχιστες φορές πήρε τα ηνία στο πιάνο του συνήθως στρώνοντας το έδαφος και θέτοντας τις βάσεις όπου κυρίως η Tatiana Samouil με το βιολί της κυριαρχούσε μουσικά.

Wim Mertens

Παρότι η αρχή ήταν σχετικά διστακτική, το trio γρήγορα πήρε τα πάνω του και η εκφραστικότητα των οργάνων σύντομα άγγιξε δυσπρόσιτα επίπεδα συναισθηματισμού με το κοινό να παρακολουθεί μαγεμένο και ενδεικτικότερο όλων, την καθυστέρηση στο χειροκρότημα μέχρι κάθε νότα που παίχτηκε να εξατμιστεί σε μία γαλήνια ατμόσφαιρα χωρίς κανένας ήχος να την πειράξει. Μία λογική πάντως που ομολογουμένως δε σεβάστηκε απολύτως ο ίδιος ο Mertens προσθέτοντας συχνά πυκνά τα ιδιόμορφα falsetto φωνητικά του που, επίπεδα ως είναι, μερικές φορές ενοχλούσαν με την απόκοσμη αίσθησή τους. Ειδικά συνθέσεις σαν το "Struggle For Pleasure" πραγματικά δεν χρειαζόντουσαν κανενός είδους «πείραγμα».

Wim Mertens

Ακόμα και έτσι όμως, συνολικά η ατμόσφαιρα που μπορεί η μουσική του να δημιουργήσει δε χάλασε ούτε στιγμή και η αποκορύφωση με τις γνωστότερες του συνθέσεις να διαδέχονται η μία την άλλη μας έκανε τη χάρη να κλείσει η βραδιά έτσι όπως την ονειρευόμασταν και με την καλύτερη γεύση στο στόμα να αποχωρήσουμε από την αίθουσα.

Setlist:

Wim MertensFrom A Nethermost Point Of View
More Than A Genre
Contemporaneousness
The Custom Of Amok
Given Without Giveness
At The Edge Of The Void
The Scene Of Two
Ausgedehnt

-Διάλειμμα-

At Home
Not At Home
La Fin De La Visite
No Testament
According To The Real
The Belly
Watch
--------
4 Mains
Close Cover
Struggle For Pleasure

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com

  • SHARE
  • TWEET