Wacken Open Air Festival 2012: Day 2 (In Flames, Dimmu Borgir, Coroner, Graveyard, κ.α.), 03/08/12
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 24/08/2012 @ 13:14
Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012
Καιρός: Ηλιοφάνεια, λίγη συννεφιά, αλλά και δύο τριαντάλεπτα έντονης βροχόπτωσης
Η δεύτερη ημέρα ξεκίνησε από πολύ νωρίς, ο καιρός καλός (αρχικά) και η διάθεση στα ύψη.
Endstille
Black Stage (11:00-12:00)
Πολεμικό black metal και corpse paint ενώ ακόμα δεν έχει ανοίξει το μάτι δεν είναι και το πιο συνηθισμένο, ούτε βέβαια και οι καλύτερες συνθήκες σε ένα ηλιόλουστο πρωινό. Σε όσους δεν αρέσει αυτός ο ήχος μάλλον αυτό που έβλεπαν και άκουγαν ήταν αποκρουστικό. Το αγαπάμε το black metal γι’ αυτό και μας άρεσε.
Sacred Reich
True Metal Stage (12:15-13:15)
Ώρα για λίγο thrash. Οι Sacred Reich εμφανισιακά θυμίζουν κωμικούς αμερικάνικης σειράς. Ωστόσο, ήταν απολαυστικότατοι, δημιούργησαν τα πρώτα circle pits της ημέρας, τα οποία έδιναν και έπαιρναν σε όλη τη διάρκεια του set. Η μουσική τους απλή, ιδανική για φεστιβάλ , είναι ότι χρειάζεσαι για να περάσεις καλά.
Highlight: "The American Way"
Sanctuary
Black Stage (13:30-14:30)
Γνωστοί και ιδιαίτερα αγαπητοί στο Ελληνικό κοινό. Τόσο το συγκρότημα όσο και ο Warrel ήταν σε καλή κατάσταση, αν και ο ίδιος δεν είχε ενδοιασμό όταν ξεχνούσε κάποιο στίχο να τον παρακάμψει. Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ακούσαμε για πρώτη φορά και ένα καινούριο κομμάτι με τίτλο "I Am The Law". Ήταν καλοί περάσαμε όμορφα και το party συνεχίζεται.
Highlight: "Battle Angels"
Γύρω στις 15:00 και επί 30 λεπτά είχαμε την πρώτη καταρρακτώδη βροχή. Γλίτωσα το βρέξιμο γιατί βρισκόμουν στο press tent, αλλά για να διανύσω όλη την απόσταση για την κλειστή σκηνή έπρεπε να περάσω από έναν βούρκο και να βουτηχτώ στη λάσπη.
Graveyard
WET Stage (16:15-16:50)
Το Wacken είναι ένα κατά βάση metal φεστιβάλ, αλλά κάποιες διαφοροποιήσεις πάντα υπάρχουν. Στην προκειμένη περίπτωση η προσμονή ήταν μεγάλη. Οι Graveyard στα μόλις 35 λεπτά που είχαν στη διάθεση τους κατάφεραν να μας προσφέρουν ένα αγνό 70s αίσθημα και αντίστοιχη σκηνική παρουσία. Ξεκίνησαν με το "Hisingen Blues", είχαν πολύ καλή απόδοση, προκάλεσαν συγκίνηση με το vintage hard rock και κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου που είχε μαζευτεί να τους δει. Φέρτε τους στην Ελλάδα.
Highlight: Επιλέγω το "Ungrateful Are The Dead".
Decapitated
WET Stage (17:45-18:20)
Μια μπάντα που έχει τραβήξει πολλά. Death metal όπως πρέπει να είναι. Καταιγιστικό, σαρωτικό, βίαιο. Οι Πολωνοί ήταν άψογοι σε όλα τα επίπεδα, τα έδωσαν πραγματικά όλα και διέλυσαν την μικρή σκηνή του Wacken. Τόσο με την παρουσία τους, όσο και με τις κυκλοφορίες που κουβαλούν, έχω την εντύπωση πως αξίζουν κάποια θέση σε μια μεγαλύτερη σκηνή.
Highlight: Το "Spheres Of Madness" με το ασταμάτητο headbanging.
Βγαίνοντας από την κλειστή σκηνή και πηγαίνοντας στις ανοικτές άρχισε να βρέχει και πάλι. Άφηνα τους Red Fang και πέρναγα μπροστά από την black stage, όπου οι Opeth υπό βροχή παρουσίαζαν άψογα το "Heritage", για να δω τους Coroner.
Coroner
Party stage (18:30-19:30)
Οι Coroner με γοήτευσαν για μια ακόμη φορά. Η χειρουργική ακρίβεια των εκτελέσεων σε συνδυασμό με τον τραχύ ήχο και τη συνοδεία καταρρακτώδους βροχής έκανε την εμφάνιση τους μοναδική. Κάποια στιγμή η βροχή σταμάτησε, αλλά η μπάντα εξακολουθούσε να μας προσφέρει ωραίες στιγμές.
Highlight: Σίγουρα το "Grin", αλλά και το υψηλό επίπεδο αυτής της μπάντας.
HammerFall
True Metal Stage (19:45-20:45)
Τους HammerFall τους είδα αναγκαστικά, καθώς λόγω λάσπης είπα να αποφύγω τις πολλές μετακινήσεις. Ποτέ δεν ήταν η συμπάθεια μου. Παρ’ ότι είχαν αρκετό κόσμο μαζί τους, προσωπικά βαρέθηκα στο δεκάλεπτο. Δυστυχώς το πρόγραμμα ήταν τέτοιο που με ανάγκασε να χάσω τρεις-τέσσερις μπάντες που ήθελα να παρακολουθήσω και να δω τους HammerFall, αλλά και τους επόμενους.
Dimmu Borgir & Orchestra
Black Stage (21:00-22:30)
Η μουσική των Dimmu Borgir δεν μου λέει τίποτα. Η προσθήκη συμφωνικής ορχήστρας και χορωδίας άλλαξε σε ένα βαθμό τα δεδομένα. Σίγουρα έδωσε ψυχή και κάποια επιβλητικότητα στη νερόβραστη μουσική αυτών των Νορβηγών. Στο όλο σκηνικό προσέδιδε μια θεατρικότητα η σκηνική παρουσία της μπάντας. Θα έλεγα ότι ήταν κάτι το ξεχωριστό, όχι άσχημο να το παρακολουθήσεις σε ένα μεγάλο φεστιβάλ.
Gehenna
WET Stage (22:00-22:40)
Όταν ένα συγκρότημα ξεκινά την εμφάνιση του με την φράση “The only blasphemy in this world is religion”, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα λιγότερο από κατάμαυρο metal. Οι Νορβηγοί ήταν ακραίοι, βλάσφημοι και με έναν βαρύ ήχο δεν σταμάτησαν να μας μεταφέρουν ψυχρά ηχητικά κύματα. Ο λίγος κόσμος που κατάφερε να φτάσει στην κλειστή σκηνή μάλλον τους αντιμετώπισε με απάθεια. Αδικημένη μπάντα, ίσως έχουν αδικήσει και οι ίδιοι τον εαυτό τους.
Highlight: "Morning Star"
In Flames
True Metal Stage (22:45-00:15)
Ανέβηκαν στην κεντρική σκηνή του Wacken ως πραγματικοί headliners. Ήταν πραγματικά καλοί, με άνεση, στυλ και ιδιαίτερα επικοινωνιακοί. Το όλο σκηνικό συμπλήρωνε ο ωραίος φωτισμός, τα πυροτεχνήματα που συνέθεταν ένα ωραίο show. Είχαν όλο το Wacken μαζί τους.
Highlight: "The Quiet Place"
In Extremo
Black Stage (00:30-01:45)
Οι In Extremo είναι ως επί τω πλείστο μια Γερμανική υπόθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχε και άλλο κοινό να τους παρακολουθήσει. Heavy metal με τη χρήση πνευστών και εγχόρδων και με στίχους στα Γερμανικά δίνει μια μεσαιωνική αίσθηση στη μουσική τους. Έχει τύχει να τους ξαναδώ πριν από αρκετά χρόνια και έχω την εντύπωση ότι αυτή τη φορά το show ήταν κάποια επίπεδα πιο κάτω.
Φωτογραφίες: Αντώνης Κονδύλης
Καιρός: Ηλιοφάνεια, λίγη συννεφιά, αλλά και δύο τριαντάλεπτα έντονης βροχόπτωσης
Η δεύτερη ημέρα ξεκίνησε από πολύ νωρίς, ο καιρός καλός (αρχικά) και η διάθεση στα ύψη.
Endstille
Black Stage (11:00-12:00)
Πολεμικό black metal και corpse paint ενώ ακόμα δεν έχει ανοίξει το μάτι δεν είναι και το πιο συνηθισμένο, ούτε βέβαια και οι καλύτερες συνθήκες σε ένα ηλιόλουστο πρωινό. Σε όσους δεν αρέσει αυτός ο ήχος μάλλον αυτό που έβλεπαν και άκουγαν ήταν αποκρουστικό. Το αγαπάμε το black metal γι’ αυτό και μας άρεσε.
Sacred Reich
True Metal Stage (12:15-13:15)
Ώρα για λίγο thrash. Οι Sacred Reich εμφανισιακά θυμίζουν κωμικούς αμερικάνικης σειράς. Ωστόσο, ήταν απολαυστικότατοι, δημιούργησαν τα πρώτα circle pits της ημέρας, τα οποία έδιναν και έπαιρναν σε όλη τη διάρκεια του set. Η μουσική τους απλή, ιδανική για φεστιβάλ , είναι ότι χρειάζεσαι για να περάσεις καλά.
Highlight: "The American Way"
Sanctuary
Black Stage (13:30-14:30)
Γνωστοί και ιδιαίτερα αγαπητοί στο Ελληνικό κοινό. Τόσο το συγκρότημα όσο και ο Warrel ήταν σε καλή κατάσταση, αν και ο ίδιος δεν είχε ενδοιασμό όταν ξεχνούσε κάποιο στίχο να τον παρακάμψει. Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ακούσαμε για πρώτη φορά και ένα καινούριο κομμάτι με τίτλο "I Am The Law". Ήταν καλοί περάσαμε όμορφα και το party συνεχίζεται.
Highlight: "Battle Angels"
Γύρω στις 15:00 και επί 30 λεπτά είχαμε την πρώτη καταρρακτώδη βροχή. Γλίτωσα το βρέξιμο γιατί βρισκόμουν στο press tent, αλλά για να διανύσω όλη την απόσταση για την κλειστή σκηνή έπρεπε να περάσω από έναν βούρκο και να βουτηχτώ στη λάσπη.
Graveyard
WET Stage (16:15-16:50)
Το Wacken είναι ένα κατά βάση metal φεστιβάλ, αλλά κάποιες διαφοροποιήσεις πάντα υπάρχουν. Στην προκειμένη περίπτωση η προσμονή ήταν μεγάλη. Οι Graveyard στα μόλις 35 λεπτά που είχαν στη διάθεση τους κατάφεραν να μας προσφέρουν ένα αγνό 70s αίσθημα και αντίστοιχη σκηνική παρουσία. Ξεκίνησαν με το "Hisingen Blues", είχαν πολύ καλή απόδοση, προκάλεσαν συγκίνηση με το vintage hard rock και κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου που είχε μαζευτεί να τους δει. Φέρτε τους στην Ελλάδα.
Highlight: Επιλέγω το "Ungrateful Are The Dead".
Decapitated
WET Stage (17:45-18:20)
Μια μπάντα που έχει τραβήξει πολλά. Death metal όπως πρέπει να είναι. Καταιγιστικό, σαρωτικό, βίαιο. Οι Πολωνοί ήταν άψογοι σε όλα τα επίπεδα, τα έδωσαν πραγματικά όλα και διέλυσαν την μικρή σκηνή του Wacken. Τόσο με την παρουσία τους, όσο και με τις κυκλοφορίες που κουβαλούν, έχω την εντύπωση πως αξίζουν κάποια θέση σε μια μεγαλύτερη σκηνή.
Highlight: Το "Spheres Of Madness" με το ασταμάτητο headbanging.
Βγαίνοντας από την κλειστή σκηνή και πηγαίνοντας στις ανοικτές άρχισε να βρέχει και πάλι. Άφηνα τους Red Fang και πέρναγα μπροστά από την black stage, όπου οι Opeth υπό βροχή παρουσίαζαν άψογα το "Heritage", για να δω τους Coroner.
Coroner
Party stage (18:30-19:30)
Οι Coroner με γοήτευσαν για μια ακόμη φορά. Η χειρουργική ακρίβεια των εκτελέσεων σε συνδυασμό με τον τραχύ ήχο και τη συνοδεία καταρρακτώδους βροχής έκανε την εμφάνιση τους μοναδική. Κάποια στιγμή η βροχή σταμάτησε, αλλά η μπάντα εξακολουθούσε να μας προσφέρει ωραίες στιγμές.
Highlight: Σίγουρα το "Grin", αλλά και το υψηλό επίπεδο αυτής της μπάντας.
HammerFall
True Metal Stage (19:45-20:45)
Τους HammerFall τους είδα αναγκαστικά, καθώς λόγω λάσπης είπα να αποφύγω τις πολλές μετακινήσεις. Ποτέ δεν ήταν η συμπάθεια μου. Παρ’ ότι είχαν αρκετό κόσμο μαζί τους, προσωπικά βαρέθηκα στο δεκάλεπτο. Δυστυχώς το πρόγραμμα ήταν τέτοιο που με ανάγκασε να χάσω τρεις-τέσσερις μπάντες που ήθελα να παρακολουθήσω και να δω τους HammerFall, αλλά και τους επόμενους.
Dimmu Borgir & Orchestra
Black Stage (21:00-22:30)
Η μουσική των Dimmu Borgir δεν μου λέει τίποτα. Η προσθήκη συμφωνικής ορχήστρας και χορωδίας άλλαξε σε ένα βαθμό τα δεδομένα. Σίγουρα έδωσε ψυχή και κάποια επιβλητικότητα στη νερόβραστη μουσική αυτών των Νορβηγών. Στο όλο σκηνικό προσέδιδε μια θεατρικότητα η σκηνική παρουσία της μπάντας. Θα έλεγα ότι ήταν κάτι το ξεχωριστό, όχι άσχημο να το παρακολουθήσεις σε ένα μεγάλο φεστιβάλ.
Gehenna
WET Stage (22:00-22:40)
Όταν ένα συγκρότημα ξεκινά την εμφάνιση του με την φράση “The only blasphemy in this world is religion”, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα λιγότερο από κατάμαυρο metal. Οι Νορβηγοί ήταν ακραίοι, βλάσφημοι και με έναν βαρύ ήχο δεν σταμάτησαν να μας μεταφέρουν ψυχρά ηχητικά κύματα. Ο λίγος κόσμος που κατάφερε να φτάσει στην κλειστή σκηνή μάλλον τους αντιμετώπισε με απάθεια. Αδικημένη μπάντα, ίσως έχουν αδικήσει και οι ίδιοι τον εαυτό τους.
Highlight: "Morning Star"
In Flames
True Metal Stage (22:45-00:15)
Ανέβηκαν στην κεντρική σκηνή του Wacken ως πραγματικοί headliners. Ήταν πραγματικά καλοί, με άνεση, στυλ και ιδιαίτερα επικοινωνιακοί. Το όλο σκηνικό συμπλήρωνε ο ωραίος φωτισμός, τα πυροτεχνήματα που συνέθεταν ένα ωραίο show. Είχαν όλο το Wacken μαζί τους.
Highlight: "The Quiet Place"
In Extremo
Black Stage (00:30-01:45)
Οι In Extremo είναι ως επί τω πλείστο μια Γερμανική υπόθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχε και άλλο κοινό να τους παρακολουθήσει. Heavy metal με τη χρήση πνευστών και εγχόρδων και με στίχους στα Γερμανικά δίνει μια μεσαιωνική αίσθηση στη μουσική τους. Έχει τύχει να τους ξαναδώ πριν από αρκετά χρόνια και έχω την εντύπωση ότι αυτή τη φορά το show ήταν κάποια επίπεδα πιο κάτω.
Φωτογραφίες: Αντώνης Κονδύλης