Wacken Open Air Festival 2012: Day 1 (Volbeat, Saxon, UDO, Sepultura κ.α.), 02/08/12

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 23/08/2012 @ 12:58
Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου του 2012, για 23η συνεχόμενη χρονιά, 80 χιλιόμετρα βόρεια του Αμβούργου, έλαβε χώρα ένα από τα σημαντικότερα και πιο φημισμένα metal φεστιβάλ στον κόσμο. Η συνάθροιση περισσότερων από 80 χιλιάδων metalheads από κάθε γωνιά του πλανήτη Γη κάνει το όλο σκηνικό ακόμα πιο εντυπωσιακό. Το Rocking.gr αποφάσισε να δώσει το παρόν και να σας μεταφέρει το κλίμα και τα τεκταινόμενα του Wacken Open Air 2012.

Wacken Open Air 2012

Προσωπικά είχα την χαρά να βρεθώ για μια ακόμη φορά σε αυτό το μέρος, δέκα χρόνια μετά την πρώτη μου παρουσία σε αυτό. Παρακολουθώντας αυτά τα χρόνια την εξέλιξή του, το εντυπωσιακό με το Wacken είναι ότι έχει καταφέρει όλη αυτή την περίοδο να γιγαντωθεί, δημιουργώντας παράλληλα πιστούς οπαδούς. Κάποιους χιλιάδες οι οποίοι πηγαίνουν σε αυτή τη γωνιά της βόρειας Ευρώπης για να λάβουν μέρος στο ατελείωτο metal party που έχει στηθεί εκεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2007 και μετά γίνεται κάθε χρονιά sold out συνήθως πριν το τέλος του Φεβρουαρίου. Φέτος τα εισιτήρια είχαν εξαφανιστεί από τις αρχές Δεκεμβρίου, πολύ πριν οριστικοποιηθεί το billing του φεστιβάλ. Και ενώ οι διοργανωτές θα μπορούσαν να αυξήσουν τον αριθμό των εισιτηρίων επιλεγούν να τον κρατούν στο ίδιο επίπεδο, πιθανότατα λόγω της επιθυμίας τους να διατηρήσουν τα standards της παροχής των υπηρεσιών σε αξιοπρεπή επίπεδα.

Wacken Open Air 2012

Το πρώτο που παρατηρεί κάποιος στο Wacken είναι η άρτια οργάνωση. Ξέρεις ότι και να σου συμβεί κάτι δεν πρόκειται να έχεις πρόβλημα. Το μόνο απρόβλεπτο είναι ο καιρός. Φέτος θα έλεγα ότι από το line up του Wacken απουσίαζε κάποιο τρανταχτό όνομα. Για έναν Έλληνα οπαδό αυτό μάλλον είναι απογοητευτικό και αποτρεπτικό, αλλά για τους υπόλοιπους δεν αποτελεί κανένα εμπόδιο στο να περάσουν καλά και να ευχαριστηθούν την παρουσία τους σε ένα ασταμάτητο metal party. Σε κάθε περίπτωση δεν εμπόδισε πολλά από τα συγκροτήματα να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Αυτή είναι η μέρα άφιξης στο φεστιβάλ. Υπήρχε ηλιοφάνεια και αν εξαιρέσουμε μια ταλαιπωρία για να πάρω την διαπίστευση, τα υπόλοιπα ήταν όμορφα. Δεν είχα σκοπό να παρακολουθήσω κάποιο από τα δρώμενα, αλλά το γεγονός ότι στην κλειστή σκηνή είχαν ξεκινήσει ήδη τα συγκροτήματα που προέκυψαν από τους διαγωνισμούς metal battle που διεξάγονται σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η ελληνική μπάντα, με έκανε να πάω στην συγκεκριμένη σκηνή και να τους παρακολουθήσω.

Mindthreat

Η ελληνική συμμετοχή ήταν οι Mindthreat. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την μπάντα και αποτέλεσε σίγουρα μια ευχάριστη έκπληξη. Η εμφάνιση τους ήταν αξιοπρεπέστατη. Παρουσιάστηκαν άνετοι και ιδιαίτερα κινητικοί πάνω στη σκηνή, δεμένοι με πολύ groove και έντονη σκηνική παρουσία που συνέβαλε στο να κερδίσουν το χειροκρότημα όσων ήταν εκεί. Σε σύγκριση με άλλα metal battle που είδα εκείνη την ώρα ήταν ασύγκριτα καλύτεροι. Γενικότερα τα παιδιά τα πήγαν πολύ καλά και έδειξαν πολύ καλά στοιχεία.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Καιρός: αρκετή συννεφιά, λίγος ήλιος, δύο εικοσάλεπτα ασθενούς βροχής.

Η πρώτη ημέρα στο Wacken είναι πάντα χαλαρή, καθώς οι κεντρικές σκηνές ανοίγουν το μεσημέρι και μόνο οι κλειστές φιλοξενούν κάποια νέα συγκροτήματα (metal battle). Οπότε υπάρχει αρκετός χρόνος τις πρωινές ώρες για χαλάρωση και μια άνετη βόλτα σε όλους τους χώρους του φεστιβάλ.

Skyline
Black Stage (16:00-16:45)

Skyline

Αυτή είναι η μπάντα η οποία παραδοσιακά ανοίγει και επίσημα το φεστιβάλ. Επιδίδονται κατά κύριο λόγο σε χλιαρές διασκευές ("Long Live Rock & Roll", "Doctor, Doctor", "Warriors Of The World" κλπ) και ζεσταίνουν κατά κάποιο τρόπο το κοινό που έχει αρχίσει να μαζεύεται μπροστά από τις μεγάλες σκηνές. Για μια εισαγωγή καλοί είναι, αλλά μέχρι εκεί.

Sepultura & Les Tambours Du Bronx
Black Stage (17:30-18:45)

Sepultura

Οι Sepultura εμφανίζονται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αυτή τη φορά με τους Les Tambours Du Bronx, οι οποίοι είναι μια μπάντα κρουστών (βαράνε κάτι ξύλα πάνω σε τενεκέδες). Η προσθήκη αυτή έδινε μια πιο tribal αίσθηση στη μουσική των Βραζιλιάνων και έκανε την παρουσία τους ξεχωριστή. Σε γενικές γραμμές οι Seps ήταν καλοί, ενώ παράλληλα άρχισε το κοινό να κουνιέται σιγά σιγά. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η διασκευή στο "Firestarter" των Prodigy.

Highlight: Η αίσθηση σε κάποιες στιγμές ότι αυτό που ακούς προέρχεται από τα βάθη του Αμαζονίου.

UDO
True Metal Stage (19:00-20:30)

UDO

Ο UDO είναι μια κλασική φιγούρα του φεστιβάλ. Δεν νομίζω ότι είχε να παρουσιάσει πλέον τίποτα το ιδιαίτερο. Θα έλεγα ότι άλλες φορές ήταν πολύ καλύτερος. Αλλά, όπως και να έχει, κλασικά κομμάτια όπως τα "Princess Of The Dawn" και "Animal House" δεν είναι άσχημο να τα παρακολουθείς ζωντανά.

Chthonic
WET Stage (20:05-20:40)

Chthonic

Ταιβανέζοι extreme metallers. Άλλοτε θυελλώδεις, άλλοτε πιο ατμοσφαιρικοί με αρκετά mid tempo περάσματα και εξαιρετικά, κατά βάση black, φωνητικά. Στα 35 λεπτά ήταν καταιγιστικοί και άξια κέρδισαν το χειροκρότημα των παρευρισκόμενων στην κλειστή σκηνή.

Highlight: Η Doris Yeh στο μπάσο, η οποία με ιδιαίτερο νάζι προσέγγιζε τόσο το κοινό όσο και την κάμερα.

Saxon
Black Stage (20:45-22:15)

Saxon

Οι Saxon  είναι εγγύηση ότι αυτό που θα παρουσιάσουν δεν θα πέσει κάτω από κάποια standards. Αυτό συνέβη και σε αυτή την περίπτωση. Η εμφάνιση τους ήταν καλή, ο ήχος επίσης και σίγουρα τα έδωσαν όλα. Ο Biff δεν σταμάτησε να επαναλαμβάνει πόσο σπουδαίο είναι το φεστιβάλ και πόσο σημαντικό είναι το κοινό και ανέφερε ότι όταν αποσυρθούν θα ήθελε το τελευταίο τραγούδι να το παίξουν στο Wacken. Μας έκαναν να περάσουμε καλά και άρεσαν στο κοινό.

Highlight: "Crusader"

Volbeat
True Metal Stage (22.30-00.00)

Volbeat

Από το old school των Saxon περάσαμε σε κάτι πιο σύγχρονο. Οι Volbeat είναι μια μπάντα που έχει τη δυνατότητα στο εξωτερικό να συγκεντρώσει μερικές χιλιάδες κόσμο, αλλά έχω την εντύπωση πως στην Ελλάδα είναι σε γενικές γραμμές άγνωστοι. Εμφανίστηκαν στην ώρα που πέρσι είδαμε τον Ozzy και πρόπερσι τους Iron Maiden. Δεν τους θεωρώ ισάξιους τους, αλλά αυτό είναι ένα καλό μέτρο σύγκρισης για το ποιά είναι η απήχησή τους στο εξωτερικό.

Volbeat

Εμφανίστηκαν στην κεντρική σκηνή με την άνεση μεγάλου συγκροτήματος. Ήταν καταπληκτικοί, με τέλεια απόδοση και τέλειο ήχο-καμπάνα. Δεν έκαναν ούτε μια στιγμή κοιλιά στο set τους και δεν είχαν πρόβλημα να κάνουν ένα metal κοινό να χορεύει σε rock & roll ρυθμούς.

Volbeat

Οι συνεχείς αναφορές του frontman, Michael Poulsen, στον Elvis και στον Johnny Cash, σε παραδοσιακές metal μπάντες, αλλά και η συνύπαρξη πάνω στη σκηνή με τους Mille Petroza (Kreator), Michael Denner (Mercyful Fate) και Mark Greenway (Napalm Death) δείχνει αν μη τι άλλο ότι η μουσική δεν γνωρίζει όρια, αλλά υποδεικνύει και το ανοικτό μυαλό που οφείλει κάποιος να έχει στη σύγχρονη metal σκηνή. Οι Volbeat μας προσέφεραν ένα ατελείωτο party, ήταν οι καλύτεροι της πρώτης ημέρας και από τους κορυφαίους του φεστιβάλ.

Highlight: Με δυσκολία θα ξεχώριζα το "Sad Man's Tongue".

Φωτογραφίες: Αντώνης Κονδύλης

  • SHARE
  • TWEET