Villagers Of Ioannina City live σε Αθήνα και Πάτρα, 02-04/05/14

Καραγκούνα rocks!

Από τους Χρήστο Κισατζεκιάν, Άλκη Κοροβέση, 06/05/2014 @ 03:27
Villagers Of Ioannina City, Blame The Trees @ Koo-Koo, 02/05/14

Είναι ωραίο να περνάς απαρατήρητος και να στήνεις αυτί σε τέτοιες φάσεις... Ακούς αυθόρμητους διαλόγους, πιάνεις τον παλμό της στιγμής και αφουγκράζεσαι τις «αλήθειες» του κοινού, του διπλανού σου, του καθένα που όμως αποτελεί μέρος του όλου.

«...Κοίτα να δεις κόσμο που μάζεψαν οι χθεσινοί ρε συ!...». Μοναδικό φαινόμενο προσέλευσης πράγματι, sold-out το Koo-Koo να κάνει στα 400-500 άτομα; Και άλλοι τόσοι απ' έξω παρακαλώ που δεν μπήκαν ποτέ μέσα! Επίσης, δεν πρόκειται για «χθεσινούς», μα για μια μπάντα που έχει περάσει από πολλά κύματα στη σύνθεση των μελών της και υπάρχει από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας.

«...Έλα ρε συ μην τρελαθούμε, άλλη μια φούσκα είναι που, όπως φούσκωσε γρήγορα, άλλο τόσο γρήγορα θα ξεφουσκώσει αν δεν σπάσει μονομιάς...». Αντιλαμβάνομαι τι εννοούσε ο φίλος, ναι, δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συμβεί αυτό και στην Ψωροκώσταινα και έξω. Όμως μονάχα ο Χρόνος, ο Υπέρτατος Κριτής των πάντων θα το δείξει αυτό εν καιρώ...

«...Να σου πω, κι εγώ μπορώ να κάνω copy-paste το "Mountains" που οι (σ.σ.: πρωτοπόροι και θρυλικοί) Socrates ξεγέννησαν στα μέσα των 70s και να γίνω κάποιος με σαράντα χρόνια καθυστέρηση...». Yep. Αυτό έχει γίνει εδώ, μα και τους ίδιους να ρωτήσεις, πάω στοίχημα, δεν θα αποποιηθούν των επιρροών τους. Όμως την ίδια στιγμή θα αντιτάξουν δικαίως τις ρίζες τους αυτές καθεαυτές, τα ακούσματα και τα βιώματά τους, το αίμα που κυλά μέσα τους! Ανακατεύοντας τα δε με όσα η Αγγλόφωνη Μουσική Επανάσταση του rock 'n' roll επέφερε. Παγκοσμίως, ε ναι, αυτό που προκύπτει είναι η "Riza", το πρώτο LP των V.I.C. που παρουσίασαν σε μας τους πρωτευουσιάνους την Παρασκευή, στα πλαίσια της πανελλαδικής περιοδείας τους.

Φίλτατοι αναγνώστες. Επιτρέψτε μου ως «γηραιού», αμετανόητου οπαδού των συναυλιών από το 1979 (!) μα και μέλους μουσικών σχημάτων της εγχώριας σκηνής, να καταθέσω τα εξής. Παρότι συμμερίζομαι πέρα ως πέρα τα όσα άκουσα δώθε - κείθε εκείνο το βράδυ, έχουν βάση, αυτό που εγώ βίωσα ήταν αυθεντικότατο και αντάξιο των προαναφερθέντων.

Ξεκινώ με τους Blame The Trees που άνοιξαν το show λίγο μετά τις 21:30 και, ενώ έμοιαζαν πράγματι εντελώς παράταιροι ως opening act δημιουργώντας μια έκδηλη «αμηχανία» σε κάποιους βαμμένους stoner-άδες του κοινού, υπήρξαν ουσιαστικότατοι, άκρως καλοπροβαρισμένοι, λυρικοί, μελετημένοι στις επιλογές τους (post rock;) και καίριοι στο όργανό τους με κορυφαίο κατά την ταπεινή μου άποψη τον μπασίστα Αλέξη Μαυρογιάννη που δυστυχώς (για μας, ευτυχώς για αυτόν!) μεταναστεύει Αμερική.

Γύρω στις δώδεκα παρά, η σκηνή του κατάμεστου χώρου με μπροστάρη τον Αλέξη Καραμέτη απέκτησε το ζητούμενο μονοδιάστατο groove, οι νότες έπιασαν τα «ίσια» τους (βλέπε βυζαντινές καταβολές), με την πρωτοκαθεδρία στην πάνω ΜΙ που το πιθανότερο είναι να μην ήταν καν ΜΙ μα χαμηλότερη νότα «εις το όνομα» του βάρους και του απύθμενου βάθους. Villagers Of Ioannina City.



Μονομιάς φάνηκε το ποιόν τους. Διότι είναι πάνω στα σανίδια που δικαιώνεται μια μπάντα ή ένας καλλιτέχνης! Εκεί που εκτίθεται «γυμνός» απέναντι σε όσους έχει αγγίξει προκαταβολικά, ως ηχογραφημένος. Και εκεί, οι πέντε Παγουράδες πάτησαν γερά τα ποδάρια τους στη Γη και τίμησαν τη φανέλα! Φανερά χαρούμενοι με την απίστευτη προσέλευση, παρέμειναν προσγειωμένοι κάργα καταφέρνοντας την ίδια στιγμή να απογειώσουν το ήδη θετικά προκατειλημμένο λεφούσι μονομιάς.



Κλαρίνο και γκάιντα εις γάμου κοινωνία με τα έγχορδα ηλεκτρικά όργανα, ο 66-χρονος γέροντας - έκπληξη που μας είπε τα δικά του, παρατεταμένα jam sections και ναι, το ανυπέρβλητο "Mountains" του Σπάθα ξεχειλώθηκε όμορφα για να επαναπροσδιορίσει το πάντρεμα της μουσικής μας παράδοσης με κείνη των Αφροαμερικάνων.



Και αναφωνώ: why not? Όσο για την συνέχεια, θα δούμε πού και πώς μπορεί να πάει παρακάτω κάτι τόσο εξ' ορισμού «μονοδιάστατο» ώστε να παραμείνει άκρως ενδιαφέρον ως εγχείρημα.

Χρήστος Κισατζεκιάν



Villagers Of Ioannina City, Fuel Eater, Void Droid @ Μικρός Πρίγκηπας, 04/05/14

Τόσο ντόρο γύρω από ένα ελληνικό όνομα η αλήθεια είναι ότι είχα αρκετό καιρό να νιώσω. Αυτός ο πανικός που γίνεται με τους Γιαννιώτες Villagers Of Ioannina City, και από δω και στο εξής V.I.C., είναι κάτι ανεξήγητο. Ή τουλάχιστον ήταν μέχρι την εμφάνισή τους και στην Πάτρα με σκοπό την προώθηση του πρώτου τους δίσκου υπό αυτό το όνομα και σύνθεση. Επιβεβαιωμένες φήμες έλεγαν ότι στην Αθήνα η συναυλία έγινε γρήγορα sold out, ενώ η διάθεση των Πατρινών έδειχνε ότι το πήγαιναν προς τα εκεί, αφού έξω από τον Μικρό Πρίγκηπα βρίσκονταν ήδη καμιά εκατοστή άτομα την προκαθορισμένη ώρα έναρξης του live.

Με καθυστέρηση μιας ώρας, εκεί γύρω στις 22:00, ανέβηκαν στη σκηνή οι Fuel Eater. Μια σχετικά νέα μπάντα σε stoner / heavy ύφος, αλλαγμένη κατά τα 2/4 από την τελευταία φορά που τους είχα δει, με νέο μπασίστα και τραγουδιστή, και με ένα demo προσφάτως διαθέσιμο στο κοινό.



Παρουσιάστηκαν εμφανώς βελτιωμένοι, ιδιαίτερα στη φωνή, η οποία κατά τη γνώμη μου ήταν το αδύναμο στοιχείο τους πριν την έλευση του νέου τραγουδιστή, ενώ στις πέντε - έξι συνθέσεις τους έδειξαν αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Λογικά θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον.

Setlist: Mojave / Reptile Skin / King Of A Desert Utopia / Rainfall Redemption / Refuge Denied / Against Goliath

Σειρά είχε το καμάρι της Πάτρας, οι Void Droid, ένα από τα ποιοτικότερα stoner / southern metal σχήματα της χώρας μας. Με αρκετά live στην πλάτη και αρκετούς πιστούς ακόλουθους, απέδωσαν ένα από τα απολαυστικότερα show τους, ίσως μπροστά στο μεγαλύτερο κοινό που έχουν παίξει ποτέ.



Μπορεί να φανώ υπερβολικός αν πω ότι αυτή η μπάντα έχει μόνο χιτάκια, αλλά είναι λίγο δύσκολο να περιγράψεις αλλιώς τις συνθέσεις τους, όπως για παράδειγμα τα "Praying Mantis", "Martian Architect" και "Flying Jesus". Στα θετικά τους και η εξαιρετική φωνή του Αντρέα, μια από τις καλύτερες του ιδιώματος με ιδιαίτερα ευρύ φάσμα. Οι υπεύθυνοι για το μοναδικό crowd surfing της συναυλίας μάς αποχαιρέτησαν μετά από 40 περίπου λεπτά με το "Lifer" των Down. Περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία την πρώτη τους κυκλοφορία.

Setlist: Mokujin / Flying Jesus / Martian Architect / The Watermaker / Jack In The Box / Stray Dog Rolly / Praying Mantis / Lifer (διασκευή Down)

Η ώρα είχε πάει ήδη δώδεκα παρά και ενώ είχε περάσει κανά εικοσάλεπτο από την αποχώρηση των Void Droid, οι Γιαννιώτες άρχισαν σιγά σιγά το τζαμάρισμα τους που κράτησε για το επόμενο δίωρο και βάλε. Ο Αλέξης σε φωνή και κιθάρα έχτισε σιγά - σιγά έναν ήχο με λούπες για την εισαγωγή που κατέληξε στο "Age Of Aquarius", μια post-rockίζουσα σύνθεση από το παρελθόν που δεν βρίσκεται στο "Riza".



Στη συνέχεια κινήθηκαν σε πιο -στην κυριολεξία- παραδοσιακές φόρμες κυρίως με κομμάτια από τον πρόσφατο δίσκο τους, αλλά και αρκετά εκτός αυτού. Οι κορυφαίες στιγμές τους ήταν τα "St. Triad", "Ti Kako" και "Krasi", με τα άτομα που με την ίδια άνεση έκαναν moshpit να χορεύουν ηπειρώτικα πιασμένοι χέρι - χέρι σε κύκλο, ενώ εξίσου δυνατά έκλεισαν με το "Τούτοι Οι Μπάτσοι Που 'ρθαν Τώρα", επιστρέφοντας στη σκηνή μετά από λαϊκή απαίτηση.



Τα έχει πει όμορφα και γλαφυρά ο αγαπητός Γιώργος στην κριτική του σχετικά με το ύφος των V.I.C.. Αυτό που έκανε εντύπωση ωστόσο ήταν η αίσθηση που έδιναν τα παιδιά ότι διαρκώς τζάμαραν πάνω στις ιδέες τους. Περνώντας από ψυχεδελικές μακροσκελείς συνθέσεις σε πιο Tool-ικές εκφάνσεις με τις κορυφώσεις των κομματιών να οφείλονται σε μεγάλο ποσοστό στον Κωσταντή Πιστιόλη, ο οποίος με τα πνευστά του (κλαρίνο, τσαμπούνα, κ.ά.) και την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του -ιδιαίτερα στις διφωνίες- έδινε αυτόν τον χαρακτηριστικό ηπειρώτικο τόνο στην μπάντα. Φυσικά και τα υπόλοιπα παιδιά στάθηκαν στο ύψος τους καθ' όλη την διάρκεια της εμφάνισής τους και φάνηκαν να διασκεδάζουν και οι ίδιοι.



Ο κόσμος φάνηκε να εκτιμά την ιδιαιτερότητα των V.I.C. και, θες από περιέργεια, θες από hype, θες από ειλικρινή εκτίμηση προς την παραδοσιακή ελληνική μουσική και τον τρόπο που αυτή δένει με την παραμόρφωση, γέμισε τον Μικρό Πρίγκηπα. Γύρω στα 250, ίσως και παραπάνω, άτομα δημιούργησαν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα, με το μόνο αρνητικό της όλης βραδιάς, όπως επεσήμανε και ο frontman των V.I.C. να είναι η κατά διαστήματα αφόρητη ζέστη. Οι δύο ώρες και κάτι ψιλά που διήρκεσε η μοναδική εμφάνιση των Γιαννιωτών ήταν ένα διαρκές highlight, που όσο πέρναγε η ώρα κορυφωνόταν. Οι φήμες που ήθελαν τους «Χωριάτες» να είναι το πιο καυτό όνομα στην εγχώρια εναλλακτική σκηνή επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω. Όσοι έχετε ακούσει έστω και ένα κομμάτι τους και δεν σας αφήνει ασυγκίνητους ο συγκερασμός που επιχειρούν, καλά θα κάνετε να παραβρεθείτε σε μια συναυλία τους γιατί είναι πράγματι μια μοναδική εμπειρία.
SETLIST

(με αρκετές ελλείψεις):

Intro
Age Of Aquarius
Echoes
Nova
Jiannim
Krasi
Skaros
Perdikomata
Riza
Ξενιτεμένο Μου Πουλί
Voices
Ti Kako
St.Triad
Τούτοι Οι Μπάτσοι Που 'ρθαν Τώρα

Άλκης Κοροβέσης

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com - Κατερίνα Αλιβιζάτου
  • SHARE
  • TWEET