Uriah Heep @ Gagarin 205

22/01/05, Gagarin 205, Αθήνα

Τι κι αν οι Uriah Heep μας έχουν επισκεφτεί τόσες φορές όσο ελάχιστα ξένα συγκροτήματα; Το γεγονός είναι ένα: Ότι καταφέρνουν κάθε φορά να μας κάνουν να ανυπομονούμε για το πότε θα είναι η επόμενη! Και απόδειξη αυτού; ...Απλούστατα το ότι το Gagarin ήταν και πάλι γεμάτο! Όπως ήταν και το Νοέμβριο του 2003, όπως ήταν και το Ρόδον το 2001 και όλοι οι χώροι που τους έχουν φιλοξενήσει κατά καιρούς!


Μπορεί να έχουμε όλοι μείνει με το παράπονο ότι μετά το "Sonic Origami" του 1998 (πραγματικά πολύ καλός δίσκος, όπως και το "Sea Of Light" του 1995, σας τους συνιστώ και τους δύο ανεπιφύλακτα!) οι Heep δεν έχουν κυκλοφορήσει νέο δίσκο, αυτοί πάντως φρόντισαν να μας ανταποδώσουν την αναμονή με ένα πραγματικά εξαίσιο show... όπως άλλωστε και συνηθίζουν! Κεφάτοι όσο ποτέ, με τον ένα να αστειεύεται επί σκηνής με τον άλλο, με ενέργεια που θα ζήλευε κάθε πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα (πόσο μάλλον 35χρονη...), με ασταμάτητη αλληλεπίδραση ανάμεσα στους ίδιους και το κατά διαστήματα εκστασιασμένο κοινό (αποτελούμενο από εύρος ηλικίας όσο και τα χρόνια του group!) και με ένα setlist που εκτός από τα κλασσικά ("Easy Livin", "Look At Yourself", "Lady In Black" κτλ.) ήταν γεμάτο εκπλήξεις τόσο από τα παλιά ("So Tired", "A Year Or A Day", "Free Me"), όσο και από τα πιο πρόσφατα και αδικημένα ("Blood Red Roses", "Words In The Distance", "Between Two Worlds" κ.α.). Ευτυχώς, εν αντιθέσει με αρκετά συγκροτήματα αντίστοιχης ηλικίας, δεν έπεσαν στην παγίδα να παίξουν "μία από τα ίδια" και μας προσέφεραν ένα πρόγραμμα αλλαγμένο κατά 60% σε σχέση με την τελευταία φορά που βρέθηκαν επί ελληνικού εδάφους!

Όσον αφορά την απόδοση... Μαθήματα μπάσου (όπως είπε κι ο συνάδελφος Αντώνης Μουστάκας!) από τον Trevor Bolder, μαγικά επί της ταστιέρας από τον "τρελοπαππού" Mick Box, απλότητα αλλά ουσία χωρίς υπερβολές από τους Lee Kerslake και Phil Lanzon σε drums και πλήκτρα αντίστοιχα, και τέλος... εξαιρετική ερμηνεία και φέτος από τον αεικίνητο και πάντα συμπαθέστατο (όχι ότι οι υπόλοιποι δεν είναι βέβαια...) Bernie Shaw!

Μιας και πάντα θα χαιρόμαστε να βλέπουμε συγκροτήματα που απολαμβάνουν αυτό που κάνουν, και μιας και οι Heep είναι ένα συγκρότημα που απολαμβάνει αυτό που κάνει (δεν είδα τον Mick Box ούτε μια στιγμή χωρίς το χαρακτηριστικό του χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο!) θα χαρούμε και πάλι να τους δούμε όσο το δυνατόν συντομότερα (και με νέο δίσκο στις αποσκευές ας ελπίσουμε...)!

Τέλος, θα ήταν κρίμα να μην γίνει αναφορά στην πολύ καλή δουλειά των δικών μας Burning Wheels, που ανέλαβαν με πλήρη επιτυχία το δύσκολο έργο του support σε ένα συγκρότημα όπως είναι οι Uriah Heep. Ας φροντίσουν μονάχα την επόμενη φορά να είναι λίγο πιο χαλαροί! Το άγχος ποτέ δεν έκανε καλό!


Setlist:
Blood Red Roses, Cry Freedom, Rainbow Demon, So Tired, Words In The Distance, If I Had The Time, A Year Or A Day, Between Two Worlds, Free Me, Sunrise, When The War Is Over, Only The Young, The Other Side Of Midnight, Gypsy, Look At Yourself, July Morning

Encore:
Easy Livin', Lady In Black

Κείμενο: Κωστής Αγραφιώτης
Φωτογραφίες: Δημήτρης Μπάρμπας