Thin Lizzy live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 09-10/11/12

Από τους Κώστα Σακκαλή, Γιάννη Βόλκα, 12/11/2012 @ 13:40
09/11/12, Gagarin 205, Αθήνα

Ειλικρινά δεν ήμουν σίγουρος τι περίμενα να ζήσω το βράδυ της Παρασκευής στο Gagarin. Καταρχήν ένα μισοάδειο χώρο, πιθανότατα κάποιους βαριεστημένους βετεράνους στη σκηνή να καπηλεύονται ένα θρυλικό όνομα, ίσως μία μέτρια βραδιά όπου θα άκουγα αγαπημένα τραγούδια διεκπεραιωτικά και με κινητήριο δύναμη την αρχική ποιότητά τους. Ό,τι και αν περίμενα έπεσα έξω.

Beggar's Blues Diary

Eξαρχής η θέα του γεμάτου Gagarin με κόσμο μέχρι και στο άνω διάζωμα ήταν η πρώτη ένδειξη ότι η βραδιά θα εξελιχθεί καλύτερα από ότι περίμενα. Αλλά και το support γκρουπ των Beggar's Blues Diary έκανε ότι μπορούσε προς την κατεύθυνση αυτή. Hard rock power trio, με εμφανείς Motorhead-ικές καταβολές, ανέβηκαν άνετοι και ακομπλεξάριστοι στη σκηνή και, στηριζόμενοι σε ένα σοφά σχεδιασμένο μίγμα δικών τους τραγουδιών και διασκευών, ξεσήκωσαν τον κόσμο σε βαθμό που να τολμώ να πω ότι ανήκουν στην κατηγορία των απόλυτα ταιριαστών και πιο επιτυχημένων ντόπιων και νεόκοπων support που έχω δει.

Beggar's Blues Diary

Εύστοχα μάλιστα επέλεξαν τη βραδιά αυτή για να βιντεοσκοπήσουν το νέο τους single (με μία a la Stooges παρουσία σαξόφωνου παρακαλώ). Από την άλλη θα πρέπει να πω ότι το παίξιμό τους ήταν σε σημεία αρκετά επίπεδο, ειδικά στις δικές τους συνθέσεις, και ένα set με δικά τους μόνο τραγούδια, που υποθέτω θα είναι το ζητούμενο κάποια στιγμή στη σταδιοδρομία τους, χρειάζεται, πέρα από την ένταση που ήδη έχουν, μεγαλύτερη ευχέρεια στις δυναμικές του ήχου, ειδικά από τη ρυθμική βάση. Πάντως τραγούδια όπως το "Oh Well" και το "Keep On Rocking In The Free World" έκαναν τον κόσμο να τραγουδάει μαζί τους.

Thin Lizzy

Η στιγμή της αλήθειας για τους Thin Lizzy πλησίαζε και φυσικά οι σκέψεις «ποιοί Thin Lizzy;» δεν μπορούσαν να μην περάσουν από το μυαλό όλων μας, χωρίζοντάς μας, θα έλεγα, σε τρεις κατηγορίες. Για άλλους ένα tribute συγκρότημα πολυτελείας, για άλλους ένα εμπορικό τρυκ προορισμένο να εκμεταλλευτεί μία χρυσή καριέρα και για μερικούς (λίγους πάντως) οι πραγματικοί συνεχιστές της ιστορίας ενός θρυλικού συγκροτήματος. Το σίγουρο είναι ότι, χωρίς τον Phil Lynott στη φυσική του θέση, όταν θα έρθει η ώρα να μετρήσουμε τα «ροκόσημά» μας, αυτή εδώ τη συναυλία δε θα την μετράμε, φαντάζομαι, στην κατηγορία «τους είδα και αυτούς».

Thin Lizzy

Η είσοδος στη σκηνή με τρεις κιθάρες (βοηθούσε σε όλη τη συναυλία, όπου χρειαζόταν, ο Ricky Warwick - και κιθαρίστας εξάλλου με τους Almighty) για το δυναμικό "Are You Ready" σηματοδότησε μία σειρά προσεκτικά επιλεγμένων τραγουδιών-δυναμιτών που εκτελέστηκε απνευστί. Μία σειρά που έκλεισε μέσα σε αποθέωση με το "Emerald" (ίσως το καλύτερο τραγούδι της καριέρας των Lizzy; Ίσως). Με τα λίγα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν μέχρι να πάρουμε ανάσες και εμείς και το συγκρότημα μερικές αναλαμπές άρχισαν να σκάνε στο μυαλό των περισσότερων από εμάς. Καταρχήν το πόσο άξια ο Ricky Warwick αντικαθιστά τον Lynott. Μπορεί η φωνή του να μην έχει το βάθος και τη soul χροιά του τελευταίου, αλλά ήξερε καλά που να πατήσει σε κάθε τραγούδι και τα έκανε όλα να μοιάζουν ότι έχουν γραφεί για τον ίδιο. Εξίσου σημαντικό ήταν το να συνειδητοποιείς το πόσο δεμένο συγκρότημα ήταν αυτό που βλέπαμε (απόρροια σίγουρα της πολύχρονης -έστω και με διακοπές- συναυλιακής τους δραστηριότητας). Οι δισολίες του βετεράνου Scott Gorham με τον νέο Damon Johnson, οι αλλαγές ρυθμών, ο καλπασμός της ρυθμικής βάσης (ο Downey σταθερή αξία παρά τα χρόνια του και ο Mentoza τόσο συνδεδεμένος με τους Lizzy πλέον που είναι σχεδόν κλασικό μέλος τους) έδειχνε μουσικούς που επικοινωνούν με άνεση και ξέρουν το ρεπερτόριό τους καλύτερα και από το να αναπνέουν.

Thin Lizzy

Ήδη είχαμε καταλάβει ότι είμαστε μπροστά σε μία απολαυστική συναυλία αλλά τα καλύτερα έρχονταν ακόμα με πρώτο το "Dancing In The Moonlight" με το κοινό να τραγουδάει τη μελωδία και να αποδεικνύει ότι θα είναι, κατά ομολογία και των ίδιων των μουσικών, βασικός παράγοντας για την επιτυχία της βραδιάς. Ο ρυθμός θα πέσει λίγο με το "Still In Love With You" που εκτελείται ανατριχιαστικά και με τον από τις καλές εποχές πληκτρά τους, Darren Wharton, να αναλαμβάνει με αφάνταστη επιτυχία τα φωνητικά. Η συμμετοχή του κοινού θα κορυφωθεί για τα καλά, ως αναμενόταν, στο "Whisky In The Jar" που αποτέλεσε ίσως και την κορωνίδα της συναυλίας αφού πραγματικά (και με την ενθάρρυνση του Warwick) και οι νεκροί τραγούδησαν μαζί μας (το μακάβριο υπονοούμενο εσκεμμένο). Το "The Boys Are Back In Town" που έκλεισε το κανονικό σετ μας άφησε να βάζουμε στοιχήματα για το τι θα ακούσουμε στο encore. Και ενώ το "Rosalie" (αφιερωμένο στους δύο μεγάλους απόντες Lynott και Moore) το περιμέναμε, η έκπληξη ήρθε από το "Black Rose" που έστειλε στον πάγκο το "Johnny The Fox" στο οποίο όλοι πόνταραν.

Thin Lizzy

Βάζοντας όλες τις, δεκτές κατά τα άλλα ενστάσεις, στην άκρη, θα έλεγα ότι όταν το Gagarin άδειασε, η απόδοση των Thin Lizzy -ναι, αυτών των κουτσουρεμένων Thin Lizzy που μας ξενίζει το άκουσμα του ονόματός τους- αύξησαν σίγουρα τον πληθυσμό της τρίτης κατηγορίας που προείπαμε. Όσο για μένα, Phil σχώρα με, την καταευχαριστήθηκα τη συναυλία και με το παραπάνω.

Setlist:

Thin LizzyAre You Ready
Jailbreak
Don't Believe Me
Killer On The Loose
Emerald
Dancing In the Moonlight
Warriors
Angel Of Death
Still In Love With You
Whisky In The Jar
Sha La La
Suicide
Waiting For An Alibi
Cowboy Song
The Boys Are Back In Town
Encore
Rosalie
Black Rose

Κώστας Σακκαλής

10/11/12, Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη

Μια από τις πιο συχνές συζητήσεις και αυτή με τις περισσότερες διαφωνίες στην rock κοινότητα έχει να κάνει με τις επανσυνδέσεις των συγκροτημάτων και κυρίως με αυτές στις οποίες ένα βασικό μέλος του δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή. Όσο αξιόλογος frontman και αν είναι ο Ian Astbury δεν θα γίνει ποτέ Jim Morrisson και ένα ανάλογο hairstyle δεν διορθώνει τα πράγματα. Το ίδιο ισχύει για τις «επαγγελματικές επιλογές» του Brian May για τους «Queen» των τελευταίων χρόνων ενώ από την όλη κουβέντα δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι Thin Lizzy χωρίς τον πρόωρα χαμένο Phil Lynott. Οι σκέψεις περί κερδοσκοπίας και έλλειψης σεβασμού προς τον αποθανόντα θα μπορούσαν να είναι ικανές για κάποιον ώστε να μην ασχοληθεί με την εν λόγω συναυλία ενώ ταυτόχρονα η απέναντι πλευρά θέτει ως επιχείρημα την μοναδική ευκαιρία να ακούσει μερικά από τα πιο κλασικά rock τραγούδια όλων των εποχών από μουσικούς με τεράστια ιστορία να βαραίνει την πλάτη τους. Εχοντας στο μυαλό μου ότι θα παρακολουθήσω μια πρωτοκλασάτη μπάντα διασκευών κατευθύνθηκα για δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα στο Principal Club Theater.

Γιώργος Γάκης & The Troublemakers

Μπάντα διασκευών θα παραμείνουν για πάντα στο μυαλό μας οι αιώνιοι Troublemakers του Γιώργου Γάκη όσο και αν τα τελευταία χρόνια δίνουν όλο και μεγαλύτερο βάρος στα δικά τους (του) κομμάτια. Έτσι ανάμεσα σε διασκευές από ένα ευρύ rock φάσμα που περιλαμβάνει Beatles, Chris Cornell, Bon Jovi και πολλά άλλα ακούσαμε και κάμποσες συνθέσεις από τον "Too Much Ain't Never Enough" δίσκο καθώς και δύο φορές (λόγω γυρισμάτων για μελλοντικό videoclip) την διασκευή στο παραδοσιακό ηπειρώτικο "Μη Με Κοιτάς". Όπως συμβαίνει συνήθώς με τους Troublemakers, η ώρα περνά ευχάριστα αλλά ως εκεί.

Περισσότερο από σαράντα χρόνια μετά την δημιουργία τους, εικοσιέξι μετά τον θάνατο του Phil Lynott και έχοντας ήδη αρκετά χρόνια που ξαναπεριοδεύουν έφτασε η στιγμή για τους Thin Lizzy να πατήσουν το πόδι τους στην σκηνή του Principal. Γεμάτοι ενθουσιασμό, μπάντα και κοινό με το πιο δυναμικό ξεκίνημα συναυλίας και το "Are You Ready". Απανωτά χτυπήματα με μερικές από τις καλύτερες συνθέσεις τους με τα "Jailbreak", "Don't Believe A Word", "Waiting For An Alibi" και όλα φαίνονται να λειτουργούν άψογα. Το ίδιο θα συνέβαινε και για την υπόλοιπη μια και μισή ώρα που κράτησε το greatest hits σετ τους.

Thin Lizzy

Από τα παλιότερα μέλη, ο Scott Gorham έμεινε σεμνός και αφοσιωμένος στην κιθάρα του ενώ το ίδιο έκαναν και οι Brian Downey (ντράμς) και Darren Wharton (πλήκτρα). Η παρουσία τους στην σκηνή καθώς και τα μέρη τους στις συνθέσεις των Thin Lizzy ήταν αρκετά ώστε να μην χρειάζονται περιττές κινήσεις εντυπωσιασμού. Στο μπάσο ο σταθερά αξιόλογος session Marco Mendoza έδειχνε τον απαραίτητο σεβασμό στο όργανο που κάποτε βρισκόταν στο κέντρο του stage κατά τις εμφανίσεις του συγκροτήματος ενώ όπως  και οι υπόλοιποι «νεώτεροι» δεν σταμάτησε να αλωνίζει την σκηνή. Απλά άριστος ο Damon Johnson στην δεύτερη κιθάρα, μια θέση που ανέκαθεν έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στους Thin Lizzy και έχει καλυφθεί κατά καιρούς από τεράστιους καλλλιτέχνες.

Αυτός που είχε την μεγαλύτερη ευθύνη όμως ήταν ο Ricky Warwick που ανέλαβε τον ρόλο να καλύψει τα φωνητικά του τιμημένου τέκνου της Ιρλανδίας. Η κιθάρα στα χέρια του μας βοηθήσε να αποφύγουμε κακοπροαίρετους συνειρμούς ενώ την έκπληξη προκάλεσε με το πόσο όμοια ακούγεται η φωνή του με αυτή του Phil Lynnot. Το όνομα του τελευταίου ακούστηκε μόνο μια φορά κατά την διάρκεια της βραδιάς και σε συνδιασμό με την καταγωγή του Warwick το μόνο που νοιώθαμε ήταν ένας φόρος τιμής με τον πιο ειλικρινή τρόπο. Δυναμικός frontman, αξιόλογος τραγουδιστής και αρκετά «αλήτης» για να ταιριάξει με τους Thin Lizzy.

Thin Lizzy

H μιάμιση ώρα δεν ήταν φυσικά αρκετή ούτε για να καλύψει όλα τα γνωστά κομμάτια τους αλλά τουλάχιστον έτσι η εμφάνιση των Thin Lizzy δεν έκανε ποτέ «κοιλιά». Από τα heavy "Killer On The Loose" και "Massacre" στο υπέροχο "Still In Love With You" και τα πασίγνωστα "The Boys Are Back In Town" και "Whiskey In The Jar", όλες οι συνθέσεις συμπλήρωσαν το ιστορικό πάζλ μιας εκ των σημαντικότερων συγκροτημάτων της rock ιστορίας.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν πρόκειται ποτέ να αναφέρω ότι έχω δει ζωντανά τους Thin Lizzy χωρίς να προσθέσω τα εισαγωγικά με τα δάχτυλά μου. Από την άλλη πλευρά όμως θα είμαι για πάντα χαρούμενος που παρακολούθησα μερικούς από τους πιο αξιόλογους μουσικούς να παρουσιάζουν κάποια από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Ελπίζω το νέο υλικό πραγματικά να κυκλοφορήσει κάτω από ένα άλλο όνομα που δεν θα περιλαμβάνει τις λέξεις «Thin» και «Lizzy» ώστε να συνεχίζουν να απολαμβάνουν από το κοινό τους τον σεβασμό που και οι ίδιοι δείχνουν στο παρελθόν τους.

Setlist:

Thin LizzyAre You Ready
Jailbreak
Don't Believe A Word
Waiting For An Alibi
Killer On The Loose
Emerald
Dancing In The Moonlight
Massacre
Angel Of Death
Still In Love With You
Whiskey In The Jar
Sha La La
Suicide
Cowboy Song
The Boys Are Back In Town
Rosalie
Róisín Dubh (Black Rose): A Rock Legend

Γιάννης Βόλκας

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com - Γιάννης Βόλκας

  • SHARE
  • TWEET