The Unisex live

31/01/2005 @ 05:39
28/01/05, Ρόδον, Αθήνα

Η ώρα είναι ήδη 21:25 και εγώ κόβω βόλτες γύρω από το Ρόδον προσπαθώντας να παρκάρω. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Κοτσάρω το αμάξι κάπου και τρέχω να προλάβω γνωρίζοντας πως η συναυλία ξεκινάει στις 21:30. Τι; Δεν είναι το όνομα μου στην λίστα; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε αλήτη (καλά καλά δεν έγιναν έτσι ακριβώς τα πράγματα αλλά σίγουρα αυτή η εκδοχή είναι πιο ενδιαφέρουσα, χαχα); Με τα πολλά μπαίνω στον συναυλιακό χώρο...

Επ τι γίνεται εδώ; Ξεκίνησαν χωρίς εμένα; Προχωράω προς την σκηνή και βρίσκω ένα σημείο όπου δεν με ενοχλούσε κανείς και είχα ελεύθερο πεδίο. Πλήκτρα, drums, κιθάρα, μπάσο, φωνή. Αγγλόφωνο ποπ-ροκ σχήμα. Καλά ως εδώ. Καμία έκπληξη... Μην είστε και τόσο σίγουροι. Το πενταμελές σχήμα σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Γλυκά φωνητικά από την μικροκαμωμένη τραγουδίστρια, πλήκτρα που δημιουργούν ταξιδιάρικη και ζεστή ατμόσφαιρα, στυλάτη κιθάρα και δεμένο rhythm section. Πραγματικά με γοήτευσαν. Στο πρώτο (!) τους live οι Transistor απέσπασαν (δικαίως) το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου κερδίζοντας τις εντυπώσεις και αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, καθώς είναι μια μπάντα που δημιουργήθηκε μόλις πριν μερικούς μήνες. Δεν νομίζω ότι ρισκάρω λέγοντας ότι η μπάντα θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Για την ιστορία οι Transistor έπαιξαν τα: "Gone", "Fallen", "Name It What You Want", "Mysterious Ways" (διασκευή στους U2), "Living".

Γύρω στις 22:00 ανέβηκαν στην σκηνή οι Γνωστοί Άγνωστοι (όχι αυτοί που ακούτε στα δελτία ειδήσεων εξυπνάκηδες... το group) . Μας κράτησαν συντροφιά με το ελληνόφωνο ροκ τους για το επόμενο μισάωρο, παίζοντας κομμάτια από τον δίσκο τους "Μέχρι Να Έρθει Το Πρωί" καθώς και από την πρώτη τους δουλεία του 1999. Το γκρουπ φάνηκε αρκετά δεμένο και έμπειρο. Ωραίο το πάντρεμα των φωνών του κιθαρίστα και της τραγουδίστριας του γκρουπ. Ευχάριστη έκπληξη η groovy διασκευή στο "You Spin Me Right Round". Να σημειώσουμε πως αμφότερα τα group ευχαρίστησαν τον Δημήτρη Παπασπυρόπουλο.

Τα κεντρικά πρόσωπα της βραδιάς όμως ήταν οι The Unisex. Αποτελούμενοι από τους Jonas Linde (φωνή, πιάνο), Andreas Linde (drums), Kristofer Lοfgren (lead κιθάρα), Henrik Boman (μπάσο), Anders Rask (ρυθμική κιθάρα), οι Σουηδοί έπρεπε να αποδείξουν πολλά στα περίπου 300 άτομα που είχαν συγκεντρωθεί στο Ρόδον. Σε συνεντεύξεις τους είχαν δηλώσει πως δεν θέλουν να είναι άλλη μία bright shiny pop band. Ιδού η Ρόδος... Λίγο πριν τις 23:00 λοιπόν είχε έρθει η ώρα για τους συμπατριώτες των Hellacopters να δείξουν αν αξίζουν τον ντόρο που γίνεται γύρω από το όνομα τους. Τι είναι αναγκαίο σε τέτοιες περιπτώσεις; Στυλ, άποψη, τσαμπουκάς, ικανότητα, καλές συνθέσεις, σκηνική παρουσία , χιούμορ και πάνω απ' όλα rock n' roll αισθητική. Οι The Unisex τα είχαν όλα αυτά και με το παραπάνω μάλιστα. Μέσα σε μόλις 60 λεπτά έδειξαν πως δεν είναι απλά μια μπάντα την οποία έχει βοηθήσει ο Danny Griffiths των Archive. Ο Jonas ως σωστός σταρ βρισκόταν διαρκώς στο επίκεντρο. Μίλαγε με το κοινό, έπαιζε ντέφι, πιάνο και κυρίως μετέδιδε θετική ενέργεια τόσο στην μπάντα όσο και σε αυτούς που παρακολουθούσαν την συναυλία. Η lead κιθάρα προσέφερε ηχητικές εξάρσεις με στυλ που θύμιζε Slash (στάνταρ ο τύπος έκανε air guitar ακούγοντας Guns N' Roses). Ο μπασίστας ήταν μεγάλη μορφή και μαζί με τον drummer συνέθεσαν ένα εκρηκτικό δίδυμο. Γενικά οι συνεχείς συναυλίες της μπάντας σε Σκανδιναβία και Αγγλία της έκαναν πολύ καλό, δίνοντας της αυτοπεποίθηση και δέσιμο ενισχύοντας παράλληλα την ήδη υπάρχουσα χημεία μεταξύ των μελών της.

Το κοινό σίγουρα απόλαυσε το live των The Unisex και αυτό φάνηκε σε όλη την διάρκεια του σετ τους. 60 λεπτά αποδείχτηκαν λίγα τελικά αλλά τι να κάνουμε, η μπάντα έχει κυκλοφορήσει μόλις ένα δίσκο. Μάλιστα οι Σουηδοί έπαιξαν δύο φορές το hit τους "Pigs And Their Farms" πράγμα που ευχαρίστησε ιδιαίτερα τους παρευρισκόμενους στην συναυλία. Γύρω στα μεσάνυχτα μας αποχαιρέτησαν αφήνοντας μας με την ικανοποίηση που σου παρέχει μια δυνατή rock n' roll βραδιά. Οι The Unisex έπαιξαν, σύμφωνα με το χαρτάκι που πέταξε ο μπασίστας στο τέλος, τα: "Indifferent People", "Ron My Friend", "Magic Carpet", "Castle Of Air", "Break The Silence", "God's Test Child", "La Familia", "Pigs", "After", "Go Again", "Mushrooms And Broccoli", "OUST Wanna Have Some Fun", "Take Me Higher", "Pigs/Friday Night".

Υ.Γ.1: Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παραμείνω στο Ρόδον για να ακούσω τις μουσικές επιλογές του κύριου Griffiths. Sorry Danny boy!
Υ.Γ.2: Το "Living" των Transistor θα το βρείτε στην συλλογή "Blessed And Cursed".

Χρήστος Τριανταφυλλόπουλος

  • SHARE
  • TWEET