The Prodigy @ Palais De Sport (Θεσσαλονίκη), 13/09/12

Είναι λογικό μετά τις συνεχείς επισκέψεις τους τα τελευταία χρόνια, μια εμφάνιση των Prodigy να μην ξαφνιάζει πλέον. Για μεγάλη μερίδα του κοινού όμως η συναυλία τους θα παραμένει το σημαντικότερο και πολυαναμενόμενο γεγονός της χρονιάς. Αυτή τη φορά οι Βρετανοί επέστρεψαν στο Palais De Sport, δεκαεπτά χρόνια μετά από την θρυλική πρώτη τους εμφάνιση ως, ήδη τότε, τεράστιο όνομα (αν και είχαν επισκεφτεί την πόλη μας και νωρίτερα).

Φτάνοντας στον χώρο, η πρώτη μάχη είχε μόλις τελειώσει. Το λεγόμενο «ντου» ήταν κοινό μυστικό και όχι ασυνήθιστο γεγονός αλλά όποια μέτρα ασφαλείας υπήρξαν δεν στάθηκαν ικανά ώστε να εμποδίσουν την είσοδο του κόσμου με αποτέλεσμα έναν κατάμεστο χώρο ανεξάρτητα από το ποιοί είχαν στην κατοχή τους εισιτήριο ή όχι. Ακόμα και αυτό το γεγονός όμως δείχνει την «μανία» των οπαδών των Prodigy να παρακολουθήσουν το αγαπημένο τους συγκρότημα.



Δύσκολο πλέον να γραφτεί κάτι καινούργιο ή διαφορετικό. Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι ένα live των Prodigy αποτελεί εμπειρία ζωής, μια εμπειρία που οποιοσδήποτε μουσικόφιλος οφείλει στον εαυτό του για τουλάχιστον μια φορά. Τεράστιες ποσότητες έκκρισης αδρεναλίνης, ένταση, θόρυβος, χορός ή με απλά λόγια, «Το μεγαλύτερο party της χρονιάς».

Έτσι και έγινε από τα πρώτα δευτερόλεπτα και την στιγμή που ο Maxim έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα προς τους τοπικούς «warriors» με το "World's On Fire". Ξέφρενη συνέχεια νωρίς νωρίς με το "Breathe" που παρέσυρε το κοινό ώστε να μην ηρεμήσει ούτε με το πρώτο καινούργιο της βραδιάς, "Jetfighter", ένα κομμάτι που δείχνει ξεκάθαρα ότι οι Prodigy δεν έχουν σκοπό να αλλάξουν πορεία συνεχίζοντας να φτιάχνουν συνθέσεις που θα λατρευτούν από οπαδούς της ακραίας ηλεκτρονικής μουσικής αλλά και του rock/metal χώρου.



Σημαντικές διαφορές με τις προηγούμενες εμφανίσεις τους δεν υπήρχαν. Παλιές και πρόσφατες επιτυχίες, το "Thunder" στην καθιερωμένη dubstep έκδοση, το "Run With The Wolves" διανθισμένο με το "Ν.W.O." των Ministry, χαμός στα "Voodoo People" και "Firestarter". Ευτυχώς στο τελευταίο έλειψε η συνήθεια του κοινού να ανάβει πυρσούς ακόμα και σε κλειστούς χώρους, διότι το "Take Me To The Hospital" θα ακουγόταν πιο αληθοφανές από ποτέ.

Ανέκαθεν οι Prodigy είχαν απόλυτο rock στήσιμο, με τον Keith και τον Maxim να αλωνίζουν ασταμάτητα πάνω στην σκηνή. Δυτυχώς όμως ο ήχος δεν ήταν ο καλύτερος που έχουμε ακούσει αν και λόγω της έντασης δεν πιστεύω ότι ο κόσμος επηρεάστηκε αρνητικά. Υπήρχαν όμως στιγμές όπου ο Keith από ηχητικής πλευράς μετατρεπόταν σε κομπάρσο προτιμώντας έτσι να ασχολείται κυρίως με το κοινό και αφήνοντας τον Maxim ως αδιαφιλονίκητο ηγέτη του συγκροτήματος.



Θετικό αν και δεδομένο ότι οι εμφανίσεις των Prodigy δεν κάνουν πουθενά «κοιλιά». Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο κρατούν το κοινό σε εγρήγορση, ενώ δεν υπάρχει σύνθεση που δεν ξεσηκώνει από τις πρώτες νότες. Από το "Spitfire", καλύτερο κομμάτι του κατά τα άλλα μέτριου "Always Outnumbered, Never Outgunned" μέχρι οποιαδήποτε στιγμή του "Invaders Must Die". Φυσικά και θα θεωρείται πάντα αδικαιολόγητη η απουσία του "No Good (Start The Dance)", αν και φέτος έλειψε εξίσου και το "Warrior's Dance".



Το encore χωρίστηκε στα δύο με σαφέστατο νικητή το δεύτερο μέρος. Το οργισμένο "Their Law" και ακόμα περισσότερο το "Out Of Space" με το κοινό σύσσωμο να χορεύει και να τραγουδά έκλεισαν πανηγυρικά την εμφάνιση των Βρετανών στην Θεσσαλονίκη. Όσο εξουθενωτικές και αν είναι οι συναυλίες των Prodigy πιστεύω ότι πάντα μένει ένα μικρό παράπονο λόγω της καθιερωμένης μικρής διάρκειας και του προβλέψιμου setlist. Πόσο παραπάνω όταν αναφερόμαστε σε ένα συγκρότημα που και πληθώρα γνωστών συνθέσεων κατέχει στο οπλοστάσιό του αλλά και τις ικανότητες ώστε να κάνει την διαφορά.

Setlist:

World's On Fire
Breathe
Jetfighter
Omen
Poison
Thunder Dub
Dogbite
Voodoo People
Firestarter
Run With The Wolves
Spitfire / Spitfast
Omen Reprise
Invaders Must Die
Diesel Power
Smack My Bitch Up
Take Me To The Hospital
AWOL
Their Law
Out Of Space

Κείμενο / φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας