The Godfathers, Voodoo Healers @ Γαία Live (Θεσσαλονίκη), 19/11/11

Υπάρχουν συγκροτήματα που δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν τη δημοσιότητα που τους άξιζε, υπάρχουν άλλα που έκαναν μια-δύο μεγάλες επιτυχίες και η πλειονότητα του κόσμου αγνοεί την υπόλοιπη δισκογραφία τους. Υπάρχουν συγκροτήματα που αψηφούν τα χτύπηματα του χρόνου και δεν το βάζουν κάτω. Υπάρχουν συγκροτήματα που ζουν για τη μουσική που παίζουν. Οι Godfathers ανήκουν σε μια από τις παραπάνω κατηγορίες ή μήπως ανήκουν σε όλες αυτές;

Δυστυχώς δε συγκράτησα το όνομα της πρώτης μπάντας που εμφανίστηκε στο stage του Γαία. Δυστυχώς, δίοτι τα παιδιά άξιζαν την προσοχή μας, ζέσταναν το κοινό και το προετοίμασαν για τη συνέχεια με ορισμένα δικά τους κομμάτια, σε σύγχρονο meets '70s ύφος, αλλά και με πολύ καλές διασκευές σε Ramones, Madrugada, Queens Of The Stone Age κ.ά.

Συνέχεια με τους Voodoo Healers, οι οποίοι επίσης ζουν το punk / rock 'n' roll lifestyle. Μετά από χρόνια προσπαθειών, αλλαγών μελών αλλά και την κυκλοφορία του "Living In A Dogville", συνεχίζουν δυναμικά. Ακριβώς όπως είναι και το στήσιμό τους πάνω στη σκηνή. Ένταση, ενέργεια και πάθος για τη μουσική τους. Μουσικά θυμίζουν μια πιο βαριά έκδοση των Ramones, με κομμάτια απλά και μικρής διάρκειας αλλά και με μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες μέσα σε αυτά.

Καθώς το Γαία Live Stage είχε αποκτήσει πλέον μια αξιοπρεπή ποσότητα κόσμου, χωρίς όμως να γεμίζει ασφυκτικά, οι Godfathers πήραν με τη σειρά τους τη θέση τους πάνω στη σκηνή. Για να είμαι ειλικρινής, οι αργές κινήσεις των «γερασμένων» πια Λονδρέζων μου δημιούργησαν μια περίεργη αίσθηση. Ίσως σε αυτό να έπαιξε ρόλο και η χλιαρή ανταπόκριση του μεγαλύτερου μέρους του κοινού.



Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν θετικά με τις πρώτες νότες του "Cause I Said So" και τις πρώτες σειρές να αρχίζουν να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του συγκροτήματος. Από 'κει και πέρα ήταν δύσκολο να πάρεις τα μάτια σου από τον γέρο-Peter Coyne. O frontman των Godfathers έχει μπει για τα καλά στο πετσί του ρόλου του «νονού» με το σοβαρό και απαιτητικό βλέμμα του καθώς και τις κοφτές ατάκες του («αγαπούλα πούλα» και «γ**ησέ τα και άφησε τα» included). Παρ' όλα αυτά, ήταν ευγενικός με το κοινό, ακόμα περισσότερο με τις «κυρίες», και κέρδισε το σεβασμό που του αξίζει. Το υπόλοιπο συγκρότημα παρέμεινε καθ' όλη την διάρκεια της βραδιάς στατικό και σχεδόν κρυμμένο πίσω από μαύρα γυαλιά και τα «κλασικά» πλέον κουστούμια του.



Μουσικά το set περιείχε όλες τις μεγάλες επιτυχίες των Godfathers αλλά και το πρόσφατο "Back Into The Future". Φυσικά, η ανταπόκριση του κοινού ήταν φανερά πιο ενθουσιώδης στα πιο γνωστά κομμάτια, όπως τα "She Gives Me Love", "Birth, School, Work, Death" και το κορυφαίο "Walking Talking Johnny Cash Blues", αφιερωμένο στον αυθεντικό «Man In Black».

Παρά την ηλικά τους, πάντως, οι «νονοί» επέστρεψαν για δύο encore, περιλαμβάνοντας στο πρώτο τη διασκευή στο "Brand New Cadillac" του Vince Taylor, γνωστότερο φυσικά από τους συμπατριώτες τους, Clash. Το tribute στη βρετανική punk σκηνή συνεχίστηκε και στο δεύτερο encore, με τα "Blitzkrieg Bop" και "Anarchy In The U.K." των Ramones και Sex Pistols αντίστοιχα.



Συμπερασματικά, οι Godfathers μάς παρουσίασαν με τιμιότητα ένα «greatest hits» show, κατάλληλο για να περάσουμε ευχάριστα το Σαββατόβραδο. Αμφιβάλλω όμως ότι θα έχουν τη δυνατότητα στο μέλλον να μάς προσφέρουν κάτι ανάλογης αξίας με το ένδοξο παρελθόν τους.

Setlist:

I Want Everything
Cause I Said So
I Can't Sleep Tonight
Love Is Dead
Just Because You're Not Paranoid Doesn't Mean To Say They're Not Going To Get You!
Can't Leave Her Alone
She Gives Me Love
When Am I Coming Down
I'm Branded
Back Into The Future
Walking Talking Johnny Cash Blues
How Low Is Low
Strange About Today
Hup 2 3 4
This Damn Nation
Birth, School, Work, Death
---------------------------
If I Only Had Time
Brand New Cadillac
I'm Unsatisfied
Cold Turkey
---------------------------
Blitzkrieg Bop
Anarchy In The U.K

Γιάννης Βόλκας