The Earthbound, Ducky Boys @ AN Club

18/12/2005 @ 18:59
16/12/05, AN Club, Αθήνα

Από το καλοκαίρι που είχα δει για πρώτη φορά live τους The Earthbound στην Αντίπαρο (στα πλαίσια του Summer Rock Festival), είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μη χάσω την ευκαιρία να τους απολαύσω και στην Αθήνα. Δεδομένου του ότι το live γινόταν στο κέντρο της Αθήνας -ΑN- και του φτηνού σχετικά εισιτηρίου δεν το σκέφτηκα καν όταν είδα την αφίσα που διαφήμιζε τη συναυλία κάπου στα Εξάρχεια.

Οι πόρτες άνοιγαν στις 22:30 αλλά ο κόσμος που είχε μαζευτεί εκείνη την ώρα ήταν λιγοστός. Μια, δυο μπύρες και μία ώρα αργότερα αρκετός κόσμος είχε συρρεύσει στο μαγαζί, ενώ είχε έρθει και η στιγμή για να ξεκινήσει το show. Υπεύθυνοι για το ζέσταμα του κοινού ήταν οι Ducky Boys. Αυτό το τρίο (κιθάρα-φωνή, μπάσο, τύμπανα) φαίνεται να γουστάρει τίγκα το παλιομοδίτικο rock 'n' roll και πάω στοίχημα πως αν μπορούσαν θα διάλεγαν να ζούσαν σε μια άλλη εποχή και χώρα. Αν σας αρέσουν κομμάτια σαν το all time classic "Wipe Out" και το γενικότερο κλίμα '50s τότε οι Ducky Boys είναι το συγκρότημα για εσάς. Προσωπικά μου άρεσαν τα κομμάτια τους που είχαν πιο έντονα τα punk / garage στοιχεία. Στη 45λεπτη εμφάνιση τους οι Duckηδες κέρδισαν το κοινό και έκαναν αρκετούς να χορεύουν στους ρυθμούς τους. Να σημειώσουμε πως τα παιδιά κυκλοφόρησαν ένα lp με τίτλο "No Regrets" μέσω της Blind Bastard Records (www.blindbastard.com). Τσιμπήστε το.


Περίπου 20 λεπτά πριν τα μεσάνυχτα εμφανίστηκαν επί σκηνής οι Earthbound. Για να είναι επιτυχημένο ένα live θα πρέπει οι καλλιτέχνες όχι απλά να παίξουν τεχνικά καλά αλλά να αλληλεπιδράσουν με το κοινό. Η διαδικασία αυτή κάθε άλλο παρά εύκολη είναι και σίγουρα δεν επιδέχεται συνταγών αλχημειών. Η 8μελής μπάντα έδειχνε κάθε στιγμή να απολαμβάνει αυτό που κάνει. Το χαμόγελο που ήταν ζωγραφισμένο στα πρόσωπα των μελών της νομίζω τα λέει όλα. Είναι αυτή η μαγεία που προκύπτει από τη χημεία μεταξύ των μελών. Δεν ξέρω πως καταφέρνουν να συνεννοούνται 8 μαντραχαλαίοι (9 όταν ανέβηκε ένας φίλος τους για να πει 2 τραγούδια), αλλά το κάνουν απίστευτα καλά. Τύμπανα, μπάσο, κρουστά, έγχορδα, πνευστά και φωνή είναι απλά τα οχήματα που διαλέγουν οι Earthbound για να εκφράσουν τις ανησυχίες τους και τον ψυχικό τους κόσμο.


Η blues, η soul, η funk και η ροκ μουσική συνεργάζονται αρμονικά προσφέροντας στον ακροατή μουσική που τον αγγίζει. Όπως είπε και ένα μέλος του group: "...Earthbound. Original Soul Music...". Η μπάντα αυτή μου θυμίζει τη No Smoking Band του Κουστουρίτσα όσον αφορά τον χαλαρό τρόπο προσέγγισης της μουσικής. Δυστυχώς δεν έχω κανέναν δίσκο των Earthbound στη συλλογή μου (ντρέπομαι βαθύτατα γι' αυτό) και για αυτό τα κομμάτια που αναγνώρισα στο live ήταν τα εξής: "Know Your Rights" (Joe Strummer), "The Chase" (βρίσκεται στη συλλογή της Spinalonga "In The Junkyard Vol.2"), "Broken Fm" (δίσκος "Brotherhood Of The Dog"), "For A Few Dollars More" (Ennio Morricone). Νομίζω το πρώτο από αυτά που ανέφερα, μάλιστα, το αφιέρωσαν στον Leonard Peltier που χρόνια τώρα κρατείται στις αμερικανικές φυλακές λόγω των πεποιθήσεων του (www.freepeltier.org).


Η βραδιά ήταν πραγματικά μία από τις καλύτερες που έχω βιώσει ποτέ και ήταν λογικό που το συγκρότημα αναγκάστηκε να βγει για 2 encore μετά από απαίτηση του κόσμου. Στο τέλος ανέβηκαν στη σκηνή και οι Ducky Boys (συνολικά 11 άτομα επί σκηνής) και φυσικά τα έσπασαν όλα. Κύριοι τα σέβη μου!

  • SHARE
  • TWEET