The Men, The Social End Products, Rita Moss @ AN Club, 31/03/13

Από τον Κώστα Σακκαλή, 03/04/2013 @ 13:02
H πρόσφατη δημοφιλία των The Men, και στην Ελλάδα όπως αποδεικνύουν οι συχνές εμφανίσεις τους, είναι αντιστρόφως ανάλογη της υφολογικής τους συνέπειας. Όσο περισσότερο αλλάζουν στυλ και ύφος, περιέργως τόσο περισσότερο κερδίζουν ακροατήριο. Έτσι λοιπόν το φετινό "New Moon" διαδέχθηκε το εξαιρετικά δημοφιλές περσινό "Open Your Heart" και με αρκετά διαφορετικό ήχο προκαλούσε μία απορία για το ποιοι θα είναι οι The Men φέτος.

Παράταση στα ερωτηματικά μας έδωσαν δύο ελληνικά συγκροτήματα. Από τη μία ήταν το ντουέτο των Rita Moss με μπάσο drums μόνο και παραδοσιακά punk ήχους ειδικά στην αγριάδα των φωνητικών. Παρότι η μελωδία τούς ήταν εμφανώς αδιάφορη, υπήρχε σαφής συνθετική σκέψη και τελικά το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ενδιαφέρον αν και κατά μία έννοια έδειχνε ημιτελές. Η ικανότητα και των δύο να αλλάζουν ρυθμούς, να παίζουν φράσεις και να γεμίζουν τον ήχο ήταν αξιοσημείωτη, αλλά όταν στο τελευταίο τραγούδι βρέθηκε για τζαμάρισμα μαζί τους και ένας κιθαρίστας, το αποτέλεσμα έδειξε ότι τελικά με την προσθήκη μίας κιθάρας τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέροντα.

Η αλλαγή κλίματος ήταν λίγο απότομη και φάνηκε ακόμα και με την άνοδο του επόμενου συγκροτήματος, των Social End Products, στη σκηνή. Με τον lead κιθαρίστα τους να αναλαμβάνει την δωδεκάχορδη ηλεκτρική και με μαλλί και γυαλί που συμπλήρωνε τις Roger Mcguinn παραπομπές, η κατεύθυνση στράφηκε προφανώς δραστικά προς το 60s garage. Για όσους σαν και του λόγου μου αυτός ο ήχος είναι η αδυναμία τους σίγουρα τους βρήκαν ευχάριστους. Δεν φάνηκε όμως, τουλάχιστον σε αυτή τη βραδία, να διαθέτουν το κάτι παραπάνω ώστε να κερδίσουν και τους υπόλοιπους κάτι που φάνηκε και από τις χλιαρές αντιδράσεις του κοινού στο An που πλέον είχε γεμίσει στους βασικούς του χώρους.

Αντίθετα οι Men είχαν κερδίσει αυτό το στοίχημα με το καλημέρα αφού σε ένα ήδη υποψιασμένο κοινό ξεκίνησαν με τη δυναμική που τους έπρεπε. Στριμωγμένοι στη σκηνή του AN εμφανίστηκαν αυτή τη φορά με πλήκτρα και γενικότερα με αλλαγές στη σύνθεσή τους και διάθεση πολύ πιο αμερικάνικη όπως θα την εννοούσαν οι Byrds (πάλι αυτοί;) και ο Tom Petty αν είχαν μεγαλώσει με τους Buzzcocks (αναπόφευκτη η αναφορά).

The Men

Κι αν αυτά υποννοούσαν έναν πιο μαλακό ήχο που εν μέρει ήταν πραγματικότητα, από την άλλη η ένταση της εμφάνισής τους (της τελευταίας στην περιοδεία τους όπως μας ενημέρωσαν) δεν άφηνε παρεξήγηση για τις καταβολές του συγκροτήματος. Το punk rock λοιπόν ήταν παρόν ακόμα και μέσα από τα solo της κιθάρας που παρεμπιπτόντως ήταν απροσδόκητα περίτεχνα, τα άλλοτε γήινα και άλλοτε διαστημικά φυχεδελικά χασίματα των jams και το αμερικάνικο rock που αν ήταν λίγο πιο arena-friendly και αρκετά λιγότερο τραχύ θα μπορούσε να μοιάσει ακόμα και με τους Gaslight Anthem.

The Men

Αφήνωντας στην άκρη λοιπόν το τι θα μπορούσε να είναι, ας επικεντρωθούμε στο ότι οι Men βρέθηκαν κάπου στη μέση όλων των επιρροών τους και απέδειξαν ότι είναι ένα συγκρότημα που όχι μόνο μεγαλώνει σε αξία αλλά και εξελλίσεται με πολύ ενδιαφέροντες τρόπους, χωρίς να φοβάται να χάσει παλιούς και να κερδίσει νέους οπαδούς.

The Men

Εξάλλου εκεί που τα πάντα μετράνε στις πραγματικές τους διαστάσεις, στο σανίδι δηλαδή, οι Men αποδεικνύουν ότι μπορούν να συνδυάζουν ιδανικά όλα τους τα πρόσωπα ακόμα και σε ένα μόνο τραγούδι όπως πολλάκις απέδειξαν όταν άφηναν τους εαυτούς τους ελεύθερους. Δεν πρέπει να υπάρχει έστω και ένας που να μην ευχήθηκε και του χρόνου να έχουμε την ευκαιρία να τους ξαναδούμε ακόμα και αν μέχρι τότε μπορεί να έχουν ένα νέο πρόσωπο να μας παρουσιάσουν.
SETLIST

Ακούστηκαν μεταξύ άλλων:

Half Angel Half Light
Without A Face
Freaky
Another Night
Open Your Heart
I Saw Her Face
Electric
Candy
The Brass

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET