The Dead Brothers, Appalachian Cobra Worshipers @ Fuzz, 15/12/17

Μύρισε κάτι από ελβετικές Άλπεις, κάτι από βαλκανικές παραδόσεις, κάτι από αμερικάνικη επαρχία, την Παρασκευή στο Fuzz. Η θεατρικότητα και το άφθονο στυλ του Tom Waits, συνάντησαν την Balkan - gypsy τρέλα των Gogol Bordello και κάπου ανάμεσα οι Tiger Lillies να καιροφυλακτούν. Δεν χρειάζονται όμως άλλες αναφορές και παρομοιώσεις καθώς οι Dead Brothers έδωσαν ένα μοναδικό show όπου τα μακάβρια συναισθήματα αναμείχθηκαν με ερωτικά στοιχεία, η funeral μουσική με τις αφηγήσεις του frontman Alain Croubalian και οι μεσαιωνικές μάσκες με τα πραγματικά πρόσωπα των ηρώων της βραδιάς μας.

Τη συναυλία άνοιξαν οι Appalachian Cobra Worshipers, ένα country - folk κουαρτέτο που μας μετέφερε σε ένα μπαρουτοκαπνισμένο χωριό του αμερικανικού νότου. Τον ήχο τους χαρακτηρίζει η ζεστή, γεμάτη γρέζι, μπάσα φωνή του Μανώλη Αγγελάκη που σε συνδυασμό με το κοντραμπάσο, τα ντραμς, και τα blues κιθαριστικά σόλο προσέδωσαν μια άρτια εμφάνιση με το κοινό να απαιτεί ακόμα λίγο χωρίς όμως να έχει υπολογίσει τους Ελβετούς οι οποίοι είχαν ήδη ακονίσει τα μπάντζο τους και τα βιολιά τους.

Στις 22.40 τα τρία μέλη της μπάντας βρέθηκαν ανάμεσα μας ώστε να ξεκινήσουν την εμφάνισή τους χωρίς ρεύμα, με δύο ορχηστρικά κομμάτια. Το κοινό τους ακολούθησε και τους συνόδευσε ως την σκηνή ώστε η πάσα να δοθεί στον εκκεντρικό Alain Croubalian, ο οποίος αφού με τη σειρά του μας ευχήθηκε "Good Luck", ξεκίνησε με το "Dark Nights" τη θανάσιμη πομπή. Ακούστηκαν κομμάτια από το σύνολο της καριέρας τους αλλά και από τον επερχόμενο δίσκο, ο οποίος αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο μέσω crowdfunding για όποιον ενδιαφέρεται. "Heart Of Stone", "The Black Moose", "The Story Of A Dead Brother", χώρεσαν όλα σε ένα γεμάτο δίωρο.

Στα ενδιάμεσα ο Alain Croubalian μας εξιστόρησε τα γνωστά του κωμικοτραγικά γεγονότα με μπόλικη δόση μαύρου χιούμορ, υπενθυμίζοντάς μας ότι οι Dead Brothers γράφουν μουσική σε μινόρε κλίμακες, γιατί παίζουν θλιβερή μουσική κι ας τους κοροϊδεύουν γι’ αυτό. Κορυφαία στιγμή του live αποτέλεσε το φινάλε αυτού όταν το συγκρότημα κατέβηκε συσσώμο στο κοινό, έγινε ένα με αυτό και όλοι μαζί τραγουδήσαμε τα gospel "Mary Don't You Weep No More" και "Working On A Building" σε ένα τελετουργικό μιας άλλης εποχής, ενός άλλου τόπου.

Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλώσση