Testament, Convixion, Karma Violens @ Gagarin 205, 29/11/16

Το λάβαρο του Bay Area Τhrash υψώθηκε και πάλι περήφανα

Από τους Αντώνη Κονδύλη, Βασίλη Σκιαδά, 01/12/2016 @ 12:17

Οι Testament είναι ένα από τα συγκροτήματα των '80s που δείχνουν να μην τα αγγίζει ο χρόνος και με κάθε τους κυκλοφορία προκαλούν εντύπωση με την ποιότητα της μουσικής τους, ενώ παράλληλα οι ζωντανές τους εμφανίσεις είναι εγγύηση για όμορφες μεταλλικές στιγμές. Το φετινό "Brotherhood Of The Snake" είναι ένα έξοχο δείγμα αυθεντικού thrash metal και στα πλαίσια της προώθησης αυτού του δίσκου, πέρασαν από τα μέρη μας μετά από επτά χρόνια, λόγος ικανός να προσελκύσει αρκετό κόσμο στο Gagarin.

Στις 20.00 τη βραδιά άνοιξαν οι Karma Violens. Συνδυάζουν στοιχεία από διαφορετικά ιδιώματα του ακραίου ήχου και το αποτέλεσμα συναυλιακά είναι θελκτικό. Μετά από τόσες συναυλίες δείχνουν να έχουν άνεση και αυτοπεποίθηση πάνω στη σκηνή. Είχαν ογκώδη και δυνατό ήχο, όχι όμως και τον καλύτερο που θα μπορούσαν. Πολύ δεμένοι, με άλλοτε σαρωτικά μέρη και άλλοτε αργά περάσματα με πελώριο groove, τα απέδωσαν αμφότερα πολύ καλά. Αν τους λείπει κάτι αυτό είναι το να διαμορφώσουν έναν πιο προσωπικό ήχο. Όπως και να έχει, άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις και περιμένουμε την επόμενη, βέβαια, φορά.

Karma Violens

Επόμενοι ήταν οι Convixion, οι οποίοι ξεκίνησαν δέκα λεπτά πριν το προγραμματισμένο. Είχα αρκετά χρόνια να τους δω ζωντανά και ομολογώ ότι μου έλειψαν. Από τα συγκροτήματα που νιώθουν απόλυτα αυτό που κάνουν και δίνουν τα πάντα πάνω στη σκηνή. Όμως με το ξεκίνημα και για τα πρώτα τρία κομμάτια ο ήχος ήταν πολύ κακός, κάτι που έδειξε να επηρεάζει την μπάντα που φαινόταν αμήχανη και δεν απολάμβαναν αυτό που έκαναν.

Convixion

Στη συνέχεια, βέβαια, ο ήχος κάπως έστρωσε κάτι που τους βοήθησε να εξαπολύσουν με την άνεσή τους μεταλικούς κεραυνούς και να αποθεώσουν με κάθε δυνατό τρόπο τη metal μουσική. Παλιακό speed/thrash metal, μανιασμένες εκτελέσεις, λυσσασμένα φωνητικά και σκηνική παρουσία γεμάτη ζωντάνια και ενέργεια. Όσοι αρέσκονται σε αυτό το ύφος σίγουρα πέρασαν καλά, με ένα συγκρότημα που για 35 λεπτά τα έδωσε όλα, ολοκλήρωσε την εμφάνισή του με το "Violence & Force" των Exciter και στο τέλος καταχειροκροτήθηκε.

Α.Κ.

Ακριβώς στις 21:45 οι μεγάλοι Testament πάτησαν στην σκηνή του Gagarin με αυτοπεποίθηση και ανεβασμένα κέφια. Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει έναν φανταστικό δίσκο, και με το πιο ψαρωτικό line-up αυτήν τη στιγμή στο heavy metal σύμπαν (Chuck Billy, Peterson, Skolnick, Di Giorgio, Hoglan), η μπάντα βρίσκεται σε μία από τις καλύτερες φάσεις της καριέρας της. Όχι ότι έχουν βιώσει και ποτέ παρακμή, αλλά λέμε τώρα. Στην πραγματικότητα, οι Testament είναι το πιο αξιόπιστο thrash metal συγκρότημα της γενιάς τους, καθώς επί τέσσερις δεκαετίες κυκλοφορούν δίσκους από πολύ καλούς έως άριστους και οργώνουν με πάθος τις σκηνές και τα φεστιβάλ παγκοσμίως. Επειδή δεν θέλω να στενοχωρήσω τους φίλους - οπαδούς των Anthrax και να πω ότι δισκογραφικά τουλάχιστον δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ τους, θα περιοριστώ να πω ότι αν οι "Big Four" γίνονταν "Big Five", η πέμπτη μπάντα θα έπρεπε να είναι η ινδιάνικη συμμορία των Testament.

Testament

Στο προκείμενο και με λίγα λογάκια: Αυτή ήταν μια πολύ καλή συναυλία των Testament, όχι συγκλονιστική (όπως π.χ. η προ δεκαεξαετίας σφαγή στο αείμνηστο ΡΟΔΟΝ, για την προώθηση του "The Gathering" δίσκου), αλλά σίγουρα ιστορική, καθώς για πρώτη φορά θα βλέπαμε το συγκεκριμένο, all star line-up. Το ελληνικό κοινό, αν και Τρίτη, αν και με βροχερό καιρό, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των Testament, γέμισε το μαγαζί και ήταν ιδιαίτερα ένθερμο και φωνακλάδικο. Απροσδόκητα, ο ήχος δεν ήταν καθόλη τη διάρκεια του show καλός: Στην αρχή η κιθάρα του Eric Peterson ήταν «θαμμένη», αργότερα, κάπου στο "Disciples Of The Watch", ήρθε στα ίσα της και γενικά ο ήχος έφτιαξε, για να καταλήξει κάπως χαώδης κατά το τελευταίο περίπου τέταρτο της εμφάνισής τους.

Testament

Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι τα προβλήματα στον ήχο δεν μπορούσαν να σου στερήσουν την απόλαυση των παθιασμένων Testament επί σκηνής. Ο Alex Skolnick έλαμπε πραγματικά, αποδίδοντας με απίστευτη ακρίβεια, παλιά και νέα κομμάτια (έπιασε κορύφωση στα lead μέρη του "Practice What You Preach", αλλά και του ύμνου "Over The Wall"). Ο Eric Peterson είναι μικροσκοπικός στο μπόι, αλλά είναι οφθαλμοφανές ότι πρόκειται για τον ηγέτη και καπετάνιο του συγκροτήματος, ενώ ο Steve Di Giorgio είναι απλά από τους καλύτερους metal μπασίστες όλων των εποχών και προχτές ήταν μάλιστα ιδιαίτερα κεφάτος. Τα βουνά Gene Hoglan (σεμινάριο drumming) και Chuck Billy (ο απόλυτος και ιδανικός thrash frontman, μαζί με τον Blitz των Overkill) ήταν κι οι δυο τους απόλαυση, οπτική και ηχητική.

Testament

Σαφώς και έλειψαν αρκετοί ύμνοι (π.χ. "Electric Crown", "Souls Of Black", "Apocalyptic City", κλπ), προς όφελος της πιο σύγχρονης ιστορίας τους (δεν τρελαίνομαι για "Dark Roots Of Earth" ή "More Than Meets The Eye", που επιλέχτηκαν), προφανώς επειδή η μπάντα πιστεύει στους πρόσφατους δίσκους της και γουστάρει να παίζει υλικό από αυτούς. Αυτό το γεγονός, κατ’ εμέ, φανερώνει υγεία και ζωντάνια. Εξάλλου, ακούστηκαν αρκετές κλασικές στιγμές, όπου κοινό και μουσικοί έπιασαν «ταβάνι», όπως για παράδειγμα τα "Τhe Preacher", "Into The Pit" και "Alone In The Dark" αλλά και οι δύο κομματάρες που επιλέχτηκαν από το υπερ-αγαπημένο "The Gathering", η μία μετά την άλλη: "D.N.R." και "3 Days In Darkness". To καινούριο άλμπουμ εκπροσωπήθηκε από τρία τραγούδια, τα οποία το κοινό υποδέχτηκε με θέρμη.

Χωρίς encore, ένα έθιμο που -ευτυχώς- οδεύει προς την εξαφάνισή του, οι Testament oλοκλήρωσαν (την εμφάνισή τους...) με το brutal "Formation Of Damnation" στις 23:15 ακριβώς, αφήνοντας το κοινό χαμογελαστό και ικανοποιημένο μεν, με όρεξη να ακούσει δυο-τρία κομμάτια ακόμα, δε. Νομίζω, όμως, ότι πρέπει να τους το «συγχωρήσει», καθώς πια το ημερολόγιο γράφει 2016 και όχι 1996 (ούτε καν 2006) και οι Τestament έχουν πια για τα καλά πενηνταρίσει. To βέβαιο, πάντως, είναι ότι οι Αμερικανοί ύψωσαν για άλλη μια φορά περήφανα και με μεγαλοπρέπεια τη σημαία του Bay Area thrash metal, βροντοφωνάζοντας ότι είναι εδώ, ζωντανοί, ακμαίοι και κυρίως αποτελεσματικοί.

Β.Σ.

Υ.Γ.: Αυτό που είναι δύσκολο να «συγχωρήσει» κανείς, είναι το πανάκριβο, για τα δεδομένα της εποχής και της οικονομικής κατάστασης της χώρας, merchandise του συγκροτήματος: 30 ευρώ για το T-shirt και 6 ευρώ για 1 (!) signature guitar pick των Peterson ή Skolnick, είναι πάρα πολλά.

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com

SETLIST

Brotherhood Of The Snake
Rise Up
The Pale King
Disciples Of The Watch
The New Order
Practice What You Preach
Dark Roots Of Earth
Stronghold
The Preacher
Into The Pit
Over The Wall
D.N.R.
3 Days In Darkness
Alone In The Dark
More Than Meets The Eye
The Formation Of Damnation
  • SHARE
  • TWEET