Swans, Hildur Gudnadottir @ Gagarin 205, 14/04/11

Ο Phil Spector έγινε γνωστός για το Wall Of Sound που έστηνε στις παραγωγές του. Ο Michael Gira θα έπρεπε να είναι γνωστός για το Wall Of Extreme Noise-Terror που στήνει σε κάθε live των Swans. Αυτά είχαμε ακούσει και η πρόσφατη επανένωση των αφανών πατέρων του post και του noise, καθώς και το πέρασμά τους από το Gagarin, αποτέλεσαν μια ιδανική ευκαιρία για να γίνουμε και εμείς αυτήκοοι μάρτυρες των θρύλων που συνοδεύουν την παρουσία των Swans επί σκηνής.



Την αρχή στο μισοάδειο αρχικά Gagarin έκανε η αιθέρια ύπαρξη με το όνομα ξωτικού, Hildur Ingveldardóttir Guðnadóttir. Παρέα μόνο με το τσέλο της, μας παρακάλεσε με σχεδόν τρεμάμενη φωνή να κάνουμε ησυχία για να μας ταξιδέψει με τους ήχους της στην παγωμένη Ισλανδία. Αλλά φευ! Εδώ βρε Hildur είναι η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και δεν περνάνε αυτά. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω όλους αυτούς που αρνούνται τόσο πεισματικά να δοκιμάσουν έστω για λίγο την εμπειρία. Η καλή Ισλανδή έκανε φιλότιμες προσπάθειες να μας μεταφέρει αλλού, παίζοντας με την ένταση ήχων και συναισθημάτων και με επαναλαμβανόμενα μοτίβα που έφταναν κατά περιόδους σε μια κορύφωση. Κάθε φορά που προσπαθούσε να μας μιλήσει, οι υποτονικοί της ψίθυροι χάνονταν σε έναν οχετό από σκόρπια φωνητικά. Η Hildur θα ήταν υποτίθεται η ιδανική εισαγωγή για τον καταιγισμό εμπειριών που θα ακολουθούσε, αν δε μαθαίναμε με τόση λεπτομέρεια τα νέα των διπλανών μας.

Όταν η Hildur απόθεσε κάτω το τσέλο της, παρατηρήσαμε καλύτερα τη σκηνή. Ένα τείχος από κάτι νταμάρια Orange ενισχυτές μας προϊδέασε για τη συνέχεια.



Κατά τις 22:35 η ένταση από τους εν λόγω ενισχυτές αρχίζει να μας τρυπάει τα τύμπανα, για να βγει πρώτος, δέκα λεπτά μετά, ένας τύπος ίδιος ο Ήφαιστος, χτυπώντας τις μεταλλικές καμπάνες του. Σιγά-σιγά τα υπόλοιπα μέλη των Swans κάνουν ένας-ένας την εμφάνισή τους, παίζοντας ο καθένας στο δικό του ρυθμό. Στις 22:55 το παζλ της μπάντας (τα μέλη της οποίας θα μπορούσαν να είναι απόφοιτοι της φυλακής του San Quentin) ολοκληρώνεται. Ακολουθεί ένας ορυμαγδός από θόρυβο, που μόνο με το να στέκεται κανείς μπροστά από τουρμπίνες αεροπλάνου την ώρα της απογείωσης μπορούμε να παρομοιάσουμε. Κορύφωση, διάλειμμα για να ανασάνουν τα αυτιά μας και μετά το σφυροκόπημα επανέρχεται με τον Ήφαιστο σε ρόλο δεύτερου drummer. Αργά και γρήγορα περάσματα διαδέχονται το ένα το άλλο, με τον Gira να καταλήγει στα γόνατα, σαν αληθινός εξορκιστής μετά από τελετή. Απεταξάμην τις pop δομές απεταξάμην! 30 λεπτά μετά επέρχεται η λύτρωση από το "No Words / No Thoughts".



Ακολουθεί το "Jim", με τον Gira να κραυγάζει απελπισμένα, για να αφήσει στο επόμενο κομμάτι την κιθάρα του και ο Ήφαιστος να ξαναπιάσει τα σφυριά του. Ουρλιάζει με ανοιχτά τα χέρια «Praise God. Praise the Lord, Jesus come down now!», για να ακολουθήσει μετά ένα ακόμα ξέσπασμα.

Μετά από ένα «thank you for showing up» ξαναπιάνει την κιθάρα του και ο Ήφαιστος το βιολί του, για ένα ακόμη όργιο θορύβου πιο κοντά στο σύγχρονο post. O Gira κοπανάει και το πόδι του μαζί με την κιθάρα του, παραμένοντας κινητικότατος για τα δεδομένα της συναυλίας. Δίνει το ρυθμό και μετά λικνίζεται (δε μπορώ να βρω άλλη λέξη) σε αυτόν.



Είναι εκπληκτικό να παρακολουθεί κανείς πόσο πιστά ακολουθεί η μπάντα τις κοφτές κινήσεις αυτού του μαέστρου του θορύβου. Ο drummer μηχανή, ο Ήφαιστος με κλαρίνο αυτή τη φορά, ο κατάδικος κιθαρίστας τον «κοιτούν» στα μάτια για να παράξουν αυτό το δομημένο χάος, ή πιο σωστά αυτό το Big Bang, που από το χάος οδηγεί στην τάξη, η οποία χτίζεται και χτίζεται συνέχεια, βασισμένη στο ρυθμό.

Ο κόσμος μπροστά από τη σκηνή, φορτωμένος από την εμπειρία, αρχίζει να απομακρύνεται για να πλησιάσουν οι νέοι πιστοί. Ο Gira με μια φυσαρμόνικα μας καλεί σε μονομαχία σε ένα απόκοσμο γουέστερν, ενώ τύμπανα πολέμου έρχονται σε αντιδιαστολή με καμπάνες και κοφτές κιθάρες.



Έπειτα από ένα «thank you folks, we'll do another one for you» ακολουθεί το "Eden Prison". Δεν έχω ξαναδεί τραγουδιστή, ή πιο σωστά ερμηνευτή, να πιστεύει τόσο πολύ αυτά που λέει. «We are FREE» λέει, φοράει το Stetson του και φεύγει.

Στο encore, στη συνέχεια, τραγουδά «I find my way to the reason», με τους υπόλοιπους να στέκουν σε στάση προσευχής.



Κάπου εκεί μας άφησε να ψάχνουμε τα μυαλά μας και τα αυτιά μας μετά από την πιο έντονη ηχητικά και συναισθηματικά συναυλιακή μας εμπειρία. Μια εμπειρία ζωής από τη loudest in every sense band on earth.

Setlist:

1. No Words / No Thoughts
2. Jim
3. Sex, God, Sex
4. The Apostate
5. I Crawled
6. Avatar
7. Eden Prison
-----------------------
8. Little Mouth

Γιάννης Χυτήρογλου



Περισσότερες φωτογραφίες:

Swans:






Hildur Gudnadottir: