Summer Rock Festival: Ημέρα τρίτη

17/07/05, Camping, Αντίπαρος

Φτάσαμε αισίως στην τρίτη και τελευταία μέρα του πρώτου Summer Rock Festival. Οι μικροαλλαγές και ανακατατάξεις δεν έλειψαν ούτε την Κυριακή, αλλά δεν ξάφνιασαν κανέναν.

Κυριακή 17 Ιουλίου


Το δύσκολο έργο του να ανοίξουν την ημέρα επωμίστηκαν οι Mahakala, οι οποίοι ήταν με διαφορά το πιο ακραίο group που εμφανίστηκε το τριήμερο. Αν και είχαν στις τάξεις τους τον -έμπειρο- drummer των Lord13, εμφανίστηκαν αρκετά αγχωμένοι. Παρόλ' αυτά γούσταρα πολύ τα σχισμένα παρανοϊκά φωνητικά και την βρωμοsludgίλα α λα Iron Monkey που έβγαζε το κουαρτέτο. Δυστυχώς έπαιξαν λίγο και δεν τους χάρηκα όσο θα ήθελα. Στην επόμενη συναυλία τους θα είμαι στάνταρ εκεί.


Επόμενη μπάντα οι Semen Of The Sun, για τους οποίους έχουμε γράψει αρκετές φορές πως στα live σκοτώνουν. Αυτό έκαναν και στην εμφάνιση τους στην Αντίπαρο, παίζοντας κυρίως υλικό από το καινούριο demo τους, το οποίο και θα σας παρουσιάσουμε σύντομα στο Rocking. Το τρίο παρουσιάστηκε πολύ δυνατό (ο Γαρδέλης με μπλούζα MC5) και δεν δυσκολεύτηκε να ζεστάνει το κοινό. "Confusion", "Cats On The Roof", "All Fruits Once Rot" και δώστου μπύρες και δώστου χτύπημα. Αυτά είναι τα ωραία. Μακάρι (προοικονομία...) να έπαιζαν ακόμα λίγο...


Τρίτη μπάντα για την ημέρα ήταν οι The Dive. Αυτά τα παλικάρια καταφέρνουν να διατηρούν το προσωπικό τους στίγμα κάθε φορά που τους βλέπω live, άσχετα με τα προβλήματα που τους προκύπτουν . Αυτήν τη φορά η φωνή του Πλέτση είχε κλείσει, η κιθάρα του ήταν δανεική και σάπια και τα υπόλοιπα μέλη ήταν κάπως στον κόσμο τους. Παρόλα αυτά το συναίσθημα που έβγαζαν ήταν απίστευτο και γι' αυτό θα θυμόμαστε την εμφάνιση τους. Πολύ καλό και το καινούριο κομμάτι τους ονόματι "Field" το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο πρόσφατο demo τους.


Αν θυμάμαι καλά το συγκρότημα που ανέβηκε στη σκηνή μετά ήταν οι Potergeist. Με φωνητικά τίγκα Anselmo και γενικότερα η όλη μουσική να φέρνει προς Pantera, το κλίμα έγινε αρκούντως μεταλλικό. Περισσότερες πληροφορίες για την εμφάνιση της μπάντας αυτής καθώς και για της επόμενης (Psykicks αν πληροφορήθηκα σωστά), πραγματικά αδυνατώ να δώσω διότι οι μπύρες και η κούραση με νίκησαν και έπεσα ξερός. Ζητώ συγγνώμη από τα παιδιά αλλά πραγματικά είναι αδύνατο να παρακολουθήσεις πάνω από 20 μπάντες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.


Είχε πέσει ο ήλιος όταν εμφανίστηκαν οι Rocking Bones που βγήκαν νωρίτερα από ότι είχε προγραμματισθεί (νομίζω πως έπρεπε να προλάβουν το καράβι). Rock n' Roll με γερές τζούρες Motorhead και punk ατμόσφαιρας που καθοδηγείται από τους up tempo ρυθμούς των drums. Ο drummer είναι με διαφορά η μεγαλύτερη μορφή του συγκροτήματος. Αγαπημένη μου στιγμή του live η εκτέλεση του "Ace Of Spades" όπου έγινε ένας ωραίος πανικός.


Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε υπόψη σας τους Low Gravity αλλά νομίζω πως ήρθε ο καιρός να τους μάθετε. Χωρίς τον πληκτρά τους (αν ερχόταν πόσο καλύτερα θα έπαιζαν άραγε;) αλλά με πολύ αυτοπεποίθηση, το τρίο μας τίναξε τα μυαλά με το κιθαριστικό του prog / jazz / blues / funk rock. Εγώ καθόμουν σε μια γωνιά και χάζευα τον κιθαρίστα. Μαθήματα παρέδιδε το παλικάρι. Φυσικά ο drummer και ο μπασίστας είχαν επίσης άψογη τεχνική κατάρτιση και συνεργάζονταν με ευκολία. Για να καταλάβετε τι έγινε, αναφέρω πως τα παλικάρια κατέβηκαν επί σκηνής μόνο αφού ξέμειναν από υλικό. Πάντα τέτοια.

Τελευταία μπάντα του φεστιβάλ και της ημέρας ήταν οι Engine που φέτος κυκλοφόρησαν και έναν πολύ καλό δίσκο. Ο ήχος τους στην αρχή δεν ήταν και τόσο καλός αλλά στη συνέχεια βελτιώθηκε κάπως . Ψιλά γράμματα. "Fading Away", "No More", "Broken World" και ο Rock N' Roll δείκτης βαράει κόκκινα, αλλά κόφτης δε μπαίνει. Η μηχανή των Engine ήταν ρυθμισμένη για υψηλές αποδόσεις και τους έβγαλε ασπροπρόσωπους. Τα παλικάρια έπαιζαν για όλους όσους τίμησαν με την παρουσία τους το φεστιβάλ. Οι περισσότερες μπάντες ήταν από κάτω και χόρευαν στους ρυθμούς του Γιώργου και των υπολοίπων. Στο "The Wizard" ανέβηκε να τραγουδήσει ο Τζίμης των Lord και φυσικά καταχειροκροτήθηκε. Στα "No Class" των Motorhead και στο "Mob Goes Wild" των Clutch η κατάσταση εκτροχιάστηκε, γεγονός που δεν ενόχλησε κανέναν. Κάποια στιγμή τα κομμάτια τελείωσαν, αλλά το πάρτυ συνεχίστηκε στο bar όπου το αλκοόλ έρεε σα νερό. Εμπειρία!

Το σύνολο των σκηνικών που ζήσαμε στην Αντίπαρο στα πλαίσια του πρώτου Summer Rock Festival δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθεί σε ένα κείμενο. Αυτό συμβαίνει γιατί το συναίσθημα που είχαμε εμείς που συμμετείχαμε στη γιορτή ήταν κάτι ανώτερο. Σα να είμαστε μέρος μιας προσπάθειας που αν καθιερωθεί θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενιές ροκάδων. Φυσικά όλο αυτό δεν είναι παρθενογένεση. Οι παλιότερες μπάντες, που έχουν χαράξει τη διαδρομή τους, ένωσαν τις δυνάμεις τους με το νέο αίμα και το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο. Ελπίδες μας δίνει και η διαπίστωση πως δεν κινούνται τα πάντα γύρω από το χρήμα. Οι μπάντες που έπαιξαν και το "Λιοπύρι Crew" έδωσαν ό,τι είχαν για να γίνει δυνατή η διεξαγωγή του φεστιβάλ. Πολλά εύγε σε αυτούς αλλά και στους διοργανωτές Lord13 που πήραν το ρίσκο και ανέλαβαν την ευθύνη, δείχνοντας έτσι σε όλους πως διαθέτουν ειδικό βάρος. Εμείς εδώ στο Rocking.gr είμαστε περήφανοι που βοηθήσαμε με τον τρόπο μας και ευχόμαστε τα επόμενα καλοκαίρια μας να τα περνάμε στην Αντίπαρο. Let It Burn!

Υ.Γ.: Μακάρι ρε φίλε, μακάρι...
Υ.Γ.2: Τα-σό!