Sivert Hoyem, Christer Knutsen, Illegal Operation @ Gagarin 205, 19/12/09

Εννιά χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα και η αναμονή ήταν και πάλι η ίδια, βλέπεις για πρώτη φορά θα έβλεπα μαζί με τον Sivert Hoyem τον Cato Thomassen και διάολε, με μια φευγαλέα ματιά θύμιζε τόσο το συγχωρεμένο Robert Buras, ίσως στο πιο αδύνατο. Σε κάθε περίπτωση, η εμβληματική παρουσία του Sivert μονοπώλησε και πάλι το ενδιαφέρον.


Η αρχή έγινε με τους Illegal Operation, που ήταν πολύ ανώτεροι των προσωπικών μου προσδοκιών, με έναν υπέροχο ήχο, βγαλμένο μέσα από τις χαμένες επαρχίες των Η.Π.Α. Σε κάποιες στιγμές άγγιζαν στο στυλ τους Birthday Party, χωρίς να μοιάζουν με καρικατούρες, ενώ μας καληνύχτισαν ευχόμενοι «funky new year».

Η συνέχεια πραγματικά απογοητευτική με τον Christer Knutsen να ανεβαίνει στη σκηνή για να μας «ανεβάσει» με τις «υπέροχες» μπαλάντες του. Στην πορεία στα keyboards και στην κιθάρα ήταν πολύ καλύτερος. Τον φαντάζομαι να παρακαλάει το Sivert στο αεροπλάνο να τον αφήσει να πει τα δικά του κομμάτια, αυτό που δεν μπορώ να φανταστώ είναι πως έδωσε το οκ ο πρώην frontman των Madrugada…

Η εμφάνιση του σχήματος του Sivert έγινε αμέσως μετά, με τον τραγουδιστή να δείχνει πραγματικά οικείος με το χώρο και το κοινό. Όπως ανοίγει και ο νέος του δίσκος, "Moonlanding", ξεκίνησε με το "Belorado", με τη μακροσκελή εισαγωγή να ακούγεται πλέον πολύ πιο ευχάριστα, αν και δεν έλειψαν μικροπροβλήματα συντονισμού. Η συνέχεια ήρθε στο ίδιο στυλ με τα "High Society", "What You Doing With Him" και το υπέροχα dark εκτελεσμένο "Lost At Sea".

Το δεύτερο κομμάτι της συναυλίας είχε μπαλάντες όπως το "Going For Gold" και το "The Light That Falls Among The Trees", τα οποία ακολούθησε το αγαπημένο κομμάτι του "Sivert Honey Bee", από το κύκνειο άσμα τον Madrugada. Συνεχίζοντας στο ίδιο στυλ, πέρασε στο "Into The Sea" από τον προηγούμενο δίσκο του ("Exiles") και μετά ήρθε η απογείωση.

Αφορμή το "Shadows/High Meseta", που μπορεί να θεωρηθεί ως ισάξια on stage performance με το "Higher"και το "Norwegian Hammerworks Co". Εκπληκτική και η σκηνή με τους τέσσερις «έγχορδους» να παίζουν σε κύκλο. Ακολούθησε η παρουσίαση των μελών της μπάντας και χωρίς διακοπή κόλλησε το "Northwind", από το "Ladies And Gentlemen Of The Opposition". Μέχρι τότε η playlist ήταν ακριβώς η ίδια με αυτήν του Νοεμβρίου στο Όσλο, όμως τότε έγινε η πρώτη ευχάριστη αλλαγή με το b-side από το "Moonlanding", ονόματι "Johnny", για το οποίο ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν πήρε τη θέση του "Going For Gold" στο κυρίως τμήμα του δίσκου.

Ο αποχαιρετισμός έπρεπε να έρθει με το "The Kids Are On High Street", από το "Deep End" επί Madrugada, όμως ακολούθησε και το "Arcadian Wives", το οποίο δεν ενθουσίασε ιδιαίτερα τον κόσμο. Έτσι, φτάσαμε στο πρώτο encore, το οποίο ήταν προφανές πως δεν αποτελούσε το φινάλε.

Με την επανεμφάνισή τους ξεκίνησαν με το "Empty House" και στη συνέχεια επαναδιασκεύασαν το "The House Of The Rising Sun" των Animals, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο που ακούγεται και στο δίσκο. Ακολούθησε το "What’s On Your Mind", από το "Madrugada", το οποίο παραδόξως είχε πολλούς οπαδούς.

Η αποκορύφωση ήρθε προφανώς με το σουξέ του δίσκου, το ομότιτλο "Moonlanding". Εκεί έγινε και το δεύτερο encore, με το Sivert να επιστρέφει μόνος του αυτή τη φορά με την ακουστική κιθάρα και να χαρίζει στους ρομαντικούς οπαδούς του το "Majesty" και να κλείνει με το "Love, Leave Me Alone".

Ήταν μια κλασική εμφάνιση του αγαπημένου Νορβηγού, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο, ένα ωραίο live πριν τα Χριστούγεννα.
Tusen takk Sivert...