Sepultura, Suicidal Angels, Flames, Hammercult, Verdict Denied @ Fuzz Club, 02/06/12

Αναμφισβήτητα ο Ιούνιος ανακηρύσσεται πολύ εύκολα σε thrash μήνα, μιας και μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου επισκέπτονται τη χώρα μας με την πεποίθηση ότι θα χαρίσουν στους οπαδούς πολλές ώρες μουσικής και οπτικής απόλαυσης. Τη δεύτερη μέρα του μήνα το νήμα κόβουν πρώτοι οι Βραζιλιάνοι Sepultura, οι οποίοι μαζί με τους Έλληνες γερόλυκους Flames, τους «Ευρωπαίους» Suicidal Angels, τους Verdict -ανερχομένη δύναμη- Denied και τους Ισραηλινούς Hammercult αποτελούσαν ένα πολύ καλό billing για κάθε έναν οπαδό που αγαπάει το εν λόγω ύφος.

Δυστυχώς λόγω ανειλημμένων προσωπικών υποθέσεων δεν κατάφερα να δω τους Verdict Denied παρά μόνο στα δυο τελευταία κομμάτια τους. Όση ώρα ήταν επί σκηνής, και παίζοντας «μεταξύ συγγενών και φίλων» αφού εκείνη την στιγμή στον χώρο δεν υπήρχαν πάνω από 100 άτομα, έκαναν ότι μπορούσαν αλλά ο κακός ήχος δεν τους άφησε να εκπέμψουν στον κόσμο αυτό που θα ήθελαν. Μακάρι να ξαναεμφανιστούν σύντομα κάπου έτσι ώστε να τους δω από την αρχή και να έχω μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη. Sorry guys!

Επόμενοι στην σειρά ήταν οι Hammercult οι οποίοι και αυτοί είχαν κακό ήχο, κάτι που επηρέασε πολύ την εμφάνιση τους. Φανταστείτε ότι ο τραγουδιστής μόλις που ακουγόταν κάποιες φορές και όταν αυτό γινόταν δεν έπιανες λέξεις αλλά ένα μικρό βουητό από μικροφώνου. Μουσικά συνδυάζουν τον σύγχρονο, πιο «γεμάτο» thrash ήχο με αρκετά νέα στοιχεία που είναι «της μόδας». Επί σκηνής ήταν αρκετά δυναμικοί αλλά ο ήχος που δεν τους συνόδευε έκανε και το κοινό, η πλειοψηφία του οποίου βάση ανταπόκρισης, τους έβλεπε για πρώτη φορά να είναι κάπως παγωμένο. Ακόμα ο κόσμος δεν είχε προσέλθει αρκετός και έτσι το club είχε μια ατμόσφαιρα κάπως περίεργη. Οι Hammercult, τουλάχιστον για μένα δεν ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο, παρά μόνο ένα group για να γεμίσει το billing. Ίσως στο μέλλον διαφοροποιηθούν λίγο και αλλάξω γνώμη αλλά μέχρι τότε...

Οι τρίτοι στην σειρά Flames, ήταν και η μεγαλύτερη απογοήτευση που βίωσα εκείνο το βράδυ. Περίμενα την εμφάνιση τους αφενός γιατί είναι ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της Ελληνικής metal ιστορίας αλλά και γιατί αφετέρου την προηγούμενη φορά που τους είχα δει πριν από δυο χρόνια ήταν απογοητευτικοί. Σκέφτηκα ότι «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» και ότι δεν μπορεί για δεύτερη φορά να μην είναι καλοί.



Δυστυχώς δεν δικαιώθηκα. Οι Flames και αυτοί είχαν πολύ άσχημο ήχο σε σημείο που τα τραγούδια τους να ηχούν ανά στιγμές αρκετά σαν death/black metal έχοντας γρυλίζοντα φωνητικά! Επί σκηνής βάση των λεγομένων του mainman και κιθαρίστα του group Chris Kirk ήταν τα μέλη που αποτέλεσαν την σύνθεση του μνημειώδους "Summon The Dead" οπού ξαναβρεθήκαν και για το συγκεκριμένο live αλλά και περαιτέρω κινήσεις (δισκογραφικές, ζωντανές κλπ). Ο τραγουδιστής που έβλεπα στο σανίδι δεν είχε σχέση με ένα thrash συγκρότημα όπως οι Flames αλλά με μια hardcore ή punk μπάντα, μια και το όλο στήσιμο του παρέπεμπε εκεί. Σημειώστε επίσης ότι η έλλειψη δεύτερης κιθάρας είναι φανερή στο group. Έτσι με την ύπαρξη μόνο μιας ακουγόταν ένας συνεχής θόρυβος άνευ προηγουμένου.



Παίχτηκαν βέβαια κομμάτια όπως τα "Red Terror", "Jesus Christ", "Legions Of Death", "Never Ending Suicide", "Pollution Attack", "Eastern Front", "Summon The Dead", "Agnostic Front", αλλά τι να το κάνεις αφού υπήρχε τόση βαβούρα που μετά βίας τα αναγνώριζες ηχητικά ή επειδή προλογίζονταν από τον τραγουδιστή. Μετά από περίπου 50 λεπτά αποχώρησαν χειροκροτούμενοι λέγοντας προς τον κόσμο ότι το εν λόγω line up θα ξανακάνει πολλά πράγματα. Το πρώτο για μένα είναι να αλλάξουν τον ήχο τους στις ζωντανές εμφανίσεις για να ξαναθυμίσουν την μπάντα που έχει γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα της γιατί θα σπρωχτούν στα Τάρταρα από τον κόσμο γρήγορα.

Θοδωρής Μηνιάτης



Επόμενο συγκρότημα στη σκηνή του Fuzz ήταν οι  Suicidal Angels. Μια Ελληνική μπάντα η οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μια συνεχόμενη ανοδική πορεία, ενώ παράλληλα δείχνει να στέκεται με ιδιαίτερες αξιώσεις στο εξωτερικό, με πολλές συναυλιακές εμφανίσεις και βέβαια τον αντίστοιχο αντίκτυπο γύρω από το όνομά της.



Εμφανίστηκαν όπως πάντα εξαπολύοντας thrash κεραυνούς. Με πολύ καλό στήσιμο παρουσιάστηκαν γεμάτη ενέργεια, δύναμη, αυτοπεποίθηση αλλά και επαγγελματισμό. Ο ήχος δεν ήταν τέλειος αλλά σίγουρα ήταν καλύτερος από αυτόν των συγκροτημάτων που προηγήθηκαν. Ο κόσμος ήταν μαζί τους και μετά από μια ώρα ολοκλήρωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση. Το σίγουρο είναι πως οι Suicidal Angels θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και τα επόμενα χρόνια.

Στη συνέχεια ήρθε η σειρά για τους headliners, τους σπουδαίους Sepultura. Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να υπάρχει κάποιος που να προτιμάει την τρέχουσα περίοδο των Βραζιλιάνων σε σχέση με την εποχή των αδερφών Cavalera. Ωστόσο, η μπάντα εξακολουθεί με εντιμότητα και αξιοπρέπεια να μας απασχολεί.



Η εισαγωγή του "Arise" προκαλεί ενθουσιασμό στο κόσμο, αλλά η συναυλία αρχίζει με το "Beneath The Remains" για να συνεχιστεί με το "Refuse/ Resist". Στο πρώτο μέρος της συναυλίας το set στηρίχθηκε κυρίως στην δεύτερη περίοδο της μπάντας. Θα έλεγα ότι η ανταπόκριση του Αθηναϊκού κοινού δεν ήταν και πολύ ενθουσιώδης κάτι που προκάλεσε μια μικρή διαμαρτυρία από την πλευρά της μπάντας.



Οι Sepultura είχαν ενέργεια και δύναμη πάνω στη σκηνή και παρά το γεγονός ότι ο ήχος είχε πολλά σκαμπανεβάσματα πραγματοποίησαν μια πολύ καλή εμφάνιση. Σε πιο αργά μέρη προσέφεραν ένα έντονο groove, ενώ σε πιο γρήγορα σημεία μας σφυροκοπούσαν ασταμάτητα. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στον νέο drummer ο οποίος παρουσίασε εξαιρετικές δυνατότητες και ανταποκρίθηκε με ιδιαίτερη άνεση στις απαιτήσεις των κομματιών.



Στο δεύτερο μισό της εμφάνισής τους οι Βραζιλιάνοι στράφηκαν στο παλιό τους υλικό, κάτι το οποίο προκάλεσε και την μεγαλύτερη συμμετοχή κόσμου. Κομμάτια όπως τα "Escape To The Void", "Territory", "Inner Self", "Arise" αλλά και η διασκευή στο "Just One Fix" των Ministry αρκούσαν για να ξεσηκώσουν τους παρευρισκόμενους. Δεν υπάρχει λόγος να αρχίσουμε τις συγκρίσεις με το παρελθόν και το κατά πόσο μπορεί ο Derrick Green να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτών των κομματιών. Το σίγουρο είναι ότι και ο Green και οι υπόλοιποι Seps μας παρουσιάζουν αυτό το οποίο είναι η μπάντα σήμερα. Δεν βρίσκεται στο επίπεδο του παρελθόντος, αλλά προσπαθεί με αξιοπρέπεια να ανταποκριθεί στην ιστορία της και να ικανοποιήσει τους οπαδούς της.



Συνολικά, οι Βραζιλιάνοι ήταν καλοί χωρίς όμως να εντυπωσιάσουν. Η βραδιά ήταν ιδιαίτερα χορταστική και αν έλειπαν κάποια από τα προβλήματα στον ήχο θα ήμασταν ακόμα καλύτερα.

Setlist:

Beneath The Remains
Refuse/Resist
Kairos
Relentless
Dead Embryonic Cells
Convicted In Life
Dialog
Attitude
What I Do
Choke
Mask
Septic Schizo / Escape To The Void
Sepulnation
Substraction
Just One Fix
Territory
Policia
Inner Self
Arise
----------
Ratamahatta
Roots Bloody Roots

Αντώνης Κονδύλης

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν