Septicflesh, Death Courier, Mother Of Millions @ Αίγλη (Πάτρα), 22/11/14

Η ελληνική περιοδεία των Septicflesh για το "Titan" άνοιξε ιδανικά και ξεχωριστά, σε μια πόλη που είναι συνυφασμένη με την ιστορία της μπάντας

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 24/11/2014 @ 10:47
Κάθε συναυλία των Septicflesh στην πόλη της Πάτρας είναι ξεχωριστή για τον απλό λόγο ότι μόνο εδώ προστίθεται ένα ξεχωριστό κομμάτι αυτού του συγκροτήματος. Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η μοναδική συναυλία στην οποία βρίσκεται επί σκηνής ο Σωτήρης Βαγενάς, ο άνθρωπος που ξεκίνησε τη μπάντα με τον Σπύρο και τον Χρήστο, εκ των βασικών συνθετών ως και σήμερα, στιχουργός και υπεύθυνος για τις εξαιρετικές καθαρές φωνές των τραγουδιών.

Με το νέο άλμπουμ τους "Titan" να έχει ανεβάσει κι άλλο τις μετοχές τους και μετά από μια περιοδεία στην Αμερική με τους Deicide, η Πάτρα αποτέλεσε τον πρώτο σταθμό για την ελληνική τους περιοδεία. Αν και θα μπορούσε να γίνει μεγάλη κουβέντα για την μουσική εξέλιξη των Septicflesh, οι επιλογές που έχουν κάνει τους έχουν δικαιώσει και είναι από τις ελάχιστες ελληνικές μπάντες που μπορούν να θεωρούν τους εαυτούς τους «διεθνείς», σε πολλά επίπεδα.

Επίσης, είναι σημαντικό το ότι θεωρούνται leaders διεθνώς σε ένα συγκεκριμένο είδος (αυτό του συμφωνικού death metal) κι ως εκ τούτου επιτρέψτε μου να θεωρώ πως οι εμφανίσεις τους δεν αποτελούν «μια ακόμα συναυλία εγχώριας μπάντας», αλλά μιας διεθνούς μπάντας που απλά κατάγεται από εδώ, γεγονός πολύ σημαντικό για πόλεις της επαρχίας, όπως η Πάτρα. Το ακόμα σημαντικότερο, πάντως, είναι πως τον ισχυρισμό αυτόν τον υποστήριξαν 100% με την εμφάνισή τους.

Στον χώρο της Αίγλης παρευρέθηκαν περίπου 300 οπαδοί της metal μουσικής, που αν θέλετε την άποψή μου θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι, αλλά και πάλι αποτέλεσαν ένα ζεστό κοινό για όλες τις μπάντες που εμφανίστηκαν, καθώς βρέθηκαν στον συναυλιακό χώρο από νωρίς.

Την βραδιά άνοιξαν οι Mother Of Millions τους οποίους ήθελα πολύ να δω ζωντανά και, εν ολίγοις, επί σκηνής μου φάνηκαν δυο επίπεδα πάνω από αυτό που ακούω στο CD - πράγμα διόλου εύκολο. Καταπληκτικός ήχος, ακριβής απόδοση και εξαιρετικό δέσιμο για τους Mother Of Millions, οι οποίοι κέρδισαν το χειροκρότημα και τα θετικά σχόλια του κοινού, σημειώνοντας πως στην πλειονότητά του είχε έρθει για μια death metal βραδιά κι όχι για progressive rock / metal.

Mother Of Millions

Το θετικότερο στοιχείο σημείωσα ήταν οι ερμηνείες του Προκοπίου, που απέδειξε ότι διαθέτει πολύ γερό λαρύγγι και επί σκηνής φαίνονταν να ερμηνεύει πολύ καλύτερα τις συνθέσεις, σε σχέση με το άλμπουμ. Για περίπου 40 λεπτά έπαιξαν τραγούδια από το “Human” και ομολογώ πως θα τους ξαναέβλεπα σε πρώτη ευκαιρία με μεγάλη ευχαρίστηση.

Εν συνεχεία, τη σκυτάλη πήραν οι Death Courier, οι οποίοι έπαιζαν εντός έδρας κι αναμενόμενα είχαν περισσότερο δικό τους κοινό, το οποίο με φρόντισε να ζεστάνει την βραδιά με την ανταπόκρισή του. Η σημερινή εκδοχή των Death Courier αποτελεί ένα ιδιαίτερο μίγμα παρελθόντος και μέλλοντος, καθώς τον Bill συνοδεύουν δυο νεαροί και εξαιρετικοί μουσικοί, προσδίδοντας και κάποια σχετικά φρέσκα στοιχεία στο παλιακό death της μπάντας.

Death Courier

Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν ήμουν οπαδός του μουσικού ύφους που πρεσβεύουν, αλλά πάντα είχα σεβασμό για τους Courier, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι πόσο αυθεντικοί ήταν και παραμένουν. Από τα όσα σκαμπάζω, μπορώ να πω πως έπαιζαν καλά, ο ήχος ήταν μια χαρά, ο κόσμος γούσταρε στην πλειονότητά του και γενικά αποτέλεσαν ιδανικό support για το ύφος της συναυλίας. Με πρόσφατη την εμφάνισή τους στο Nuclear War Now Fest στο Βερολίνο, είναι εμφανές πως βρίσκονται σε ανοδική πορεία και αναμένουμε να ακούσουμε σύντομα περισσότερα από αυτούς.

Τελευταία φορά είχα την ευκαιρία να δω τους Septicflesh πριν μερικούς μήνες στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στο Hellfest, όπου ήταν εντυπωσιακοί. Όμως, όπως ανέφερα και στην αρχή του κειμένου» εδώ η φάση είναι άλλη, καθώς υπάρχει η παρουσία του Σωτήρη Βαγενά που για όσους από εμάς γνώρισαν την μπάντα σχεδόν πριν 20 χρόνια, προσδίδει ακόμα πιο ξεχωριστή σημασία. Συγκεκριμένα, ο Σωτήρης έκανε την εμφάνισή του επί σκηνής κάθε φορά που ήταν να τραγουδήσει κάποιο καθαρό μέρος, ξεσηκώνοντας το κοινό.

Septicflesh

Ο ήχος από την πρώτη στιγμή ήταν μπόμπα, αποδεικνύοντας πως η εμπειρία των συνεχών περιοδειών τους έχει ανεβάσει επίπεδο συνολικά, με την μπάντα να μοιάζει με καλοκουρδισμένη μηχανή πάνω στη σκηνή, ενώ ο Σπύρος αποτελεί τον μπροστάρη του σχήματος, αναλαμβάνοντας όλη την επικοινωνία με το κοινό.

Άνοιξαν την συναυλία με το "The Vampire Of Nazareth" από το "The Great Mass" και όπως ήταν αναμενόμενο, το σετ βασίστηκε αποκλειστικά σε τραγούδια της «δεύτερης εποχής» του συγκροτήματος, από το "Sumerian Daemons" κι έπειτα. Συνέχισαν με το ομώνυμο τραγούδι από "Communion" που είναι πάντα δυναμικό σε ζωντανή εκτέλεση, ενώ στη συνέχεια το "A Great Mass Of Death" επέτρεψε στον Σωτήρη να βρεθεί λίγο παραπάνω επί σκηνής για τα φωνητικά του.

Septicflesh

Από το καινούργιο υλικό, προσωπικά ευχαριστήθηκα περισσότερο το "Burn", ενώ αποδόθηκαν επίσης τα "Order Of Dracul" και "Prototype", αλλά έχω την αίσθηση πως θα μπορούσε να προστεθεί και κάποιο ακόμα τραγούδι από το "Titan".

Τραγούδια σαν το ξεσηκωτικό "Pyramid God", το "Unbeliever" και το "Persepolis" που έκλεισε το κανονικό σετ νομίζω πως είναι αναντικατάστατα στις εμφανίσεις της μπάντας, ενώ ακούστηκαν επίσης το "Lovecraft's Death", το "Virtues Of The Beast" και το "We The Gods".

Septicflesh

Κι αν το live κύλησε ιδανικά σε όλη την κανονική του διάρκεια, είμαι σίγουρος πως θα το θυμόμαστε κυρίως για το encore του, καθώς εκεί είδαμε τους «πραγματικούς» Septicflesh επί σκηνής, με τον Σωτήρη να αναλαμβάνει και χρέη κιθαρίστα για το -πλέον- απόλυτο hit της μπάντας "Anubis". Το κοινό ήδη ζήταγε το εν λόγω τραγούδι και φυσικά αποτέλεσε το highlight της βραδιάς πριν κλείσουν οριστικά με το "Five Pointed Star".

Septicflesh

Προσωπικά, πάντα θα μου λείπουν τραγούδια από την προγενέστερη εποχή της μπάντας, αν και αντιλαμβάνομαι ότι πλέον υπάρχει κοινό που έχει μεγαλώσει με τους δίσκους της δεύτερης εποχής, ενώ σίγουρα υπάρχουν και τεχνικές δυσκολίες προσαρμογής των παλιών κομματιών στα σημερινά δεδομένα. Όμως οι Septicflesh (ή Septic Flesh) έχουν μια ιστορία 25 ετών και ενδεχομένως αδικούν το παρελθόν τους, παραμερίζοντάς το εντελώς στις συναυλίες τους. Ίσως μια αναπροσαρμογή κάποιων παλιών κομματιών στο νέο ύφος, θα σύστηνε τα παλιά τραγούδια στο νέο κοινό και θα έδινε την δυνατότητα να αποδοθούν ζωντανά προς τέρψιν όσων θέλουμε διακαώς να ακούσουμε κάτι ξανά μέσα από δισκάρες όπως το "Ophidian Wheel" ή το "Revolution DNA".

Septicflesh

Αυτό είναι ίσως το μοναδικό παράπονο που θα μπορούσε να είχε κάποιος από την εν λόγω βραδιά (ή μπορεί να ήμουν κι ο μόνος που το είχε εν τέλει), αλλά σίγουρα δεν μειώνει το πόσο καλά πέρασαν οι παρευρισκόμενη στην Αίγλη. Οι Septicflesh έδωσαν μια εξαιρετική συναυλία, τα support σχήματα ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπή, ο χώρος για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ιδανικός και ο ήχος ήταν εξαιρετικός σε όλη τη διάρκεια του live.

Με τέτοιες βραδιές μπορούμε ξανά να ελπίζουμε σε επόμενες ωραίες συναυλιακές στιγμές και στην επαρχία, από ανθρώπους που ξέρουν να τις φέρουν εις πέρας σωστά και με συγκροτήματα που δεν έρχονται για να βγάλουν την υποχρέωση, αλλά για να τιμήσουν αυτούς που τους στηρίζουν έμπρακτα και τα όσα έχουν καταφέρει ως σήμερα.
SETLIST

The Vampire From Nazareth
Communion
The Order Of Dracul
A Great Mass Of Death
Virtues Of The Beast
Burn
Pyramid God
Lovecraft's Death
Prototype
Unbeliever
We The Gods
Persepolis

Encore:
Anubis
Five-Pointed Star

Ευχαριστούμε το Patrasevents.gr για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού
  • SHARE
  • TWEET