Sebastien Tellier, Liebe @ Fuzz Club, 07/10/14

H progressive ψυχεδέλεια των '70s, το synth-αριστό groove των '80s, η γαλλική αισθαντικότητα, η electropop χορευτική διάθεση - όλα χωρούν κάτω από τα στοργικά μούσια του Tellier

Για όσους ο Sebastien Tellier είναι απλά ένας γραφικός μουσάτος που πήρε μέρος στη Eurovision την ίδια χρονιά που το Καλομοιράκι βγήκε τρίτο και ο -υπερβολικά κιτς ακόμα και σε αυτά τα πλαίσια- Dima Bilan πήρε την πρωτιά: Να πούμε ότι πέραν του γεγονότος πως κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, έχασαν και ένα πραγματικά (αναπάντεχα;) εξαιρετικό live. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή...

Μάνος Πατεράκης


Με το visual αεροπλάνο τους προσγειώθηκαν οι Liebe κατευθείαν από τη συμπρωτεύουσα στη σκηνή του Fuzz πριν το ρολόι δείξει εννέα και μισή. Δήμος Ζαχαριάδης στα synth και την κονσόλα, Γιώργος Μπέγκας στα φωνητικά, Joy Division, Pet Shop Boys και ό,τι καλό θέλουμε να κρατήσουμε από την πολύ-χρυσή δεκαετία του '80 στις επιρροές -κάπου λογικά υπάρχουν και οι Editors χωρίς τα περιττά βάρη- καταλήγουν σε ένα καλοδουλεμένo set της μισής ώρας.

Liebe

Υψηλή αισθητική στα video-προβαλλόμενα και στα επί σκηνής τεκταινόμενα και η πολύ ισορροπημένη διασκευή του superhit των Münchener Freiheit "Everytime" να ακούγεται πολύ καλύτερα ζωντανά. Πολύ καλή εντύπωση και ήχος-καμπάνα, ίσως το πιο απαραίτητο συστατικό των live της electropop.

Κατερίνα Μυτιληναίου

Λίγο μετά τις 22:30, ο Tellier βγήκε στη σκηνή με καπέλο, παρδαλά ρούχα και πληθωρικό παρουσιαστικό, όπως συνηθίζει στα live του. Ξεκίνησε με χορευτική διάθεση και μπύρες ανά χείρας. Δεν χρειάστηκε πολλή ώρα για να συνειδητοποιήσουμε ότι, πέρα από τον 39-χρονο πολυοργανίστα με την ...γαλλική αγγλική προφορά, είχαμε άλλους τέσσερις λόγους να μείνουμε προσηλωμένοι στη σκηνή: τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας του, η οποία αποτελούνταν από έναν βιονικό πληκτρά (με μπλούζα Slipknot παρακαλώ) που σόλαρε ασταμάτητα και έδινε τις αναίσχυντα ανέμελες synth πινελιές σε όλες τις συνθέσεις, έναν drummer που παρέα με τον μουστακαλή μπασίστα ασχολούνταν με το -κάθε άλλο παρά pop- rhythm section και έναν έτερο drummer που αναλάμβανε κάθε λογής εξωτικά κρουστά δίνοντας μια πλέον ιδιαίτερη νότα.

Sebastian Tellier

Ο ίδιος ο Tellier χόρευε με τον ιδιόρρυθμο, παρτσακλό του τρόπο, τραγουδούσε και έπαιζε μουσική, άλλοτε στην κιθάρα του, άλλοτε στο πιάνο που είχε στηθεί στα δεξιά της σκηνής. Έμοιαζε να έχει αρκετά κέφια, όπως ήταν αναμενόμενο, αφού και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του πάνω απ' όλα διασκεδαστή - μια θεώρηση αρκετά απελευθερωτική για έναν καλλιτέχνη, η οποία μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα αν δεν παρεξηγηθεί. Το setlist περιείχε αρκετά κομμάτια από τη φετινή του δουλειά, "L'Aventura", καθώς επίσης και από τα προηγούμενα δισκογραφικά του εγχειρήματα, με τα οποία τον αγαπήσαμε. Η κορύφωση έλαβε χώρα με το πάρα πολύ καλό progressive 14-λεπτο "Comment Revoir Oursinet?" και -φυσικά- με το κομμάτι που αποτέλεσε τον πραγματικό πόλο έλξης του 50% του κοινού, το πανέμορφα μελαγχολικό "La Ritournelle", το οποίο μέσα στην επαναληψιμότητά του έχτιζε ανείπωτες ατμόσφαιρες.

Sebastian Tellier

Μια μικρή παρένθεση σχετικά με το κοινό: Ήλπιζα ότι η βίαιη είσοδος των smartphone σε κάθε πτυχή της ζωής μας θα βοηθούσε σε μια λίγο μεγαλύτερη αποξένωση, ούτως ώστε οι αδιάφοροι των συναυλιών να αποφασίζουν να ασχολούνται με τα i-phone και τα λοιπά συμπράγκαλα. Δυστυχώς, όμως, η ανθρώπινη επαφή υπερίσχυσε και οι αδιάφοροι που παρευρέθηκαν (ήταν και πολλοί αυτήν τη φορά, πανάθεμά τους) προτίμησαν αντί να κάνουν scroll down στον τοίχο τους στο Facebook, να μιλούν βροντόφωνα καθ' όλη τη διάρκεια του live. Ας ελπίσουμε ότι οι κατάρες που έφαγαν απ' όσους πασχίζαμε να προσηλωθούμε στη σκηνή έπιασαν τόπο.

Sebastian Tellier

Εξαιρώντας, όμως, την προαναφερθείσα μελανή παρένθεση, μπορώ να πω ότι έφυγα καθόλα ικανοποιημένος -και με το παραπάνω- από τον κύριο Tellier. Ήξερα ότι οι συνθέσεις του κρύβουν πολλά παραπάνω μυστικά από αυτά που θα περίμενε κανείς. Τώρα έμαθα ότι οι live εμφανίσεις του κρύβουν ακόμα περισσότερα. To the next time.

Μάνος Πατεράκης
SETLIST

Ma Calypso
L'Adulte
Cochon Ville
Divine    
L'Amour Naissant
Roche
Aller Vers Le Soleil
La Dolce Vita
L'Amour Et La Violence
Kilometer
Comment Revoir Oursinet?
Ricky L'Adolescent
La Ritournelle

Encore:
Sexual Sportswear
Fingers Of Steel

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com
  • SHARE
  • TWEET