Rock N' Roll Children @ Metal Union Club (Αγρίνιο), 06/01/17

Νομίζω πως πλέον έχω χάσει το μέτρημα στο πόσες φορές έχω παρακολουθήσει κάποιο από τα μαραθώνια live των R 'n' R Children, αλλά τόσο η σίγουρη διασκέδαση που συνιστά μια ζωντανή εμφάνιση των παιδιών, όσο και το γεγονός πως η συναυλία θα λάμβανε χώρα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου σε βολική ημερομηνία με έφεραν από νωρίς στο club της λέσχης 'Metal Union' στο Αγρίνιο την προηγούμενη Παρασκευή.

Ο κόσμος τους τίμησε (για τα δεδομένα της πόλης) για ακόμα μια φορά με την παρουσία τους και τα πάντα έδειχναν πως θα περνούσαμε ένα πολύ όμορφο βράδυ... όπερ και εγένετο.

Τα τραγούδια του Ronnie James Dio που επιλέγουν να διασκευάζουν δεν αφήνουν περιθώρια για να μην περάσει κάποιος καλά, αλλά αυτήν τη φορά θα είχαμε και μια ντουζίνα από διασκευές γνωστών τραγουδιών από μεγάλες μπάντες, αλλά ας το πιάσουμε το πράγμα από την αρχή και το "Night People" με το οποίο πάτησαν το σανίδι του πρώην Club Dewars και τον κακό χαμό που επικράτησε. Χωρίς πολλά λόγια η συνέχεια ήρθε με την εποχή του Dio στους Sabbath και τα μεγαλειώδη "Children Of The Sea" και "Mob Rules" αποδίδονται τέλεια και ζεσταίνουν τον κόσμο για τα καλά. Η πρώτη έκπληξη της βραδιάς ακούει στο όνομα "The Headless Cross" και προκαλεί δύο πράγματα: headbanging, και κουβέντα για το πόσο γαμάει ο δίσκος και η φωνή του Martin.

Η εποχή των Rainbow εκπροσωπήθηκε με οκτώ συνολικά τραγούδια με τα δύο εξ αυτών να τα τραγουδά ντουέτο με τον Παπανικολάου η επίτιμη καλεσμένη των R'n'R Children για εκείνη τη βραδιά, Νατάσσα Μπάστα, με σφήνα ανάμεσά τους το "Holy Diver", ενώ η εισαγωγή του "Kill The King" θα δώσει το σύνθημα για επικές καταστάσεις στο κοινό. Εκπλήξεων συνέχεια με το "Lost And Lonely Days" των Warlord, αλήτικες καταστάσεις στο "We Rock", ευκαιρία για τραγούδι, ανάσες και ανεφοδιασμό στο μπαρ με το "All The Fools Sailed Away" και χαμός εκ νέου στο "Bark At The Moon" του Ozzy.

Όλη η βραδιά αποτέλεσε ένα roller coaster συναισθημάτων με κοινό τόπο την μονίμως στα ύψη διάθεση του κόσμου και της μπάντας. Η επιλογή της διασκευής στο "Dedication" των Thin Lizzy, του "Edge Of Thorns" των Savatage ή του "Crusader" των Saxon αποτέλεσε απλά το κερασάκι στην τούρτα πριν οδηγηθούμε στο μεγαλοπρεπές κλείσιμο με το "Heven And Hell" και την έκπληξη με το "Stars" που ακολούθησε και που δεν το παίζουν με μια κιθάρα υπό κανονικές συνθήκες, αλλά για εμάς έκαναν μια εξαίρεση.

Πάντα θα περνάμε καλά βλέποντας τους R'n'R Children γιατί πέρα από την καλή απόδοση των τραγουδιών, οι διασκευές τους δεν είναι άψυχες και απρόσωπες, αλλά σφύζουν από πάθος και συναίσθημα. Έξι μουσικοί που μοιράζονται κάθε φορά την αγάπη τους για τον Dio με τον κόσμο, χωρίς να περιμένουν κάτι σε ανταπόδοση. Λαμβάνοντας υπόψη και το φιλανθρωπικό τους έργο αλλά και τη γνήσια αγάπη τους γι' αυτό που κάνουν, αυτή η μπάντα δεν μπορεί παρά να αξίζει όλο το χειροκρότημα.

Φωτογραφίες: Panagiotis Douros Depictions