Rock 'N' Roll Children - Rock In Dio Vol.5 @ Κύτταρο, 16/05/15

Η ετήσια, φιλανθρωπικού χαρακτήρα συναυλία που δίνουν κάθε Μάιο στο Κύτταρο οι Rock 'N' Roll Children προς τιμήν του αείμνηστου Ronnie James Dio αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο θεσμό στον χώρο της hard rock και heavy metal μουσικής στην χώρα μας. Οι λόγοι είναι πολύ συγκεκριμένοι. Πρώτον η αξιοπιστία της μπάντας σε εκτελεστικό επίπεδο, δεύτερον οι δεκάδες συμμετέχοντες μουσικοί και τρίτον η ανταπόκριση του κοινού που εξαντλεί τα εισιτήρια και κάθε χρόνο κάνει το Κύτταρο να φαντάζει όλο και πιο μικρό.

Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι προσφέρεται χαμόγελο σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη με τα χρήματα που συγκεντρώνονται για έναν κοινωφελή σκοπό, ενώ ταυτόχρονα διατηρείται ζωντανή η τεράστια μουσική παρακαταθήκη που άφησε πίσω του ο Dio. Το 2011 τα έσοδα διατέθηκαν στο παιδιατρικό-ογκολογικό νοσοκομείο Ελπίδα, το 2012 στον σύλλογο Φλόγα για παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες, το 2013 στην Κιβωτός Του Κόσμου, πέρυσι στα παιδικά χωριά S.O.S. και φέτος θα διατεθούν στον σύλλογο γονέων παιδιών με νεοπλασματικές ασθένειες Λάμψη, που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη.

Σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές ήταν η συμμετοχή λιγότερων τραγουδιστών και η διευρυμένη συμμετοχή μουσικών στα τέσσερα βασικά όργανα - κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, πλήκτρα. Με δεδομένη την αντικειμενική δυσκολία του εγχειρήματος, τα πάντα κύλησαν άψογα, καθώς οι αλλαγές ήταν υποδειγματικές και ο ήχος δεν επηρεάστηκε παρά ελάχιστα. Όσον αφορά τον ήχο συγκεκριμένα, τα εύσημα θα πρέπει να δοθούν κυρίως στον Μάκη Τσελέντη, η δουλειά του οποίου κρίνεται υποδειγματική.



Όπως συνέβη τουλάχιστον τις δύο προηγούμενες χρονιές που ήμουν παρών, η συνολική διάρκεια προσέγγισε τις τεσσεράμισι ώρες και το πλήθος των τραγουδιών που αποδόθηκαν ζωντανά τα 40. Φυσικά στο επικό setlist συμπεριλήφθηκαν όλες οι μεγάλες επιτυχίες του Ronnie με τους Rainbow, τους Black Sabbath και τους Dio, ενώ ως είθισται παρουσιάστηκαν τραγούδια που δεν ακούγονται συχνά, όπως το "Sitting In A Dream" από το "The Butterfly Ball" του 1974 και το φανταστικό "Country Girl".



Αναμενόμενα το sing-along και ο ενθουσιασμός περίσσευε σε κομμάτια όπως τα "Children Of The Sea", "Neon Knights", "All The Fools Sailed Away", "Stargazer", "Holy Diver", "Man On The Silver Mountain" και "Stars", ενώ αντίστοιχες αντιδράσεις στα λιγότερα διάσημα "One Night In The City", "Tarot Woman" και "The Sign Of The Southern Cross" ανέδειξαν τα συγκεκριμένα κομμάτια ως επίσης αγαπημένα του κοινού στα πλαίσια μιας άτυπης δημοσκόπησης.



Μία από τις μαγικές στιγμές της συναυλίας γεννήθηκε από την έμπνευση του Μανώλη Τσιγκου να ξεκινήσει στην κιθάρα τα ακόρντα του "Temple Of The King", παρασύροντας το κοινό με την βοήθεια του Γιάννη Παπανικολάου στο πιο όμορφο sing-along της βραδιάς. Συγκλονιστικός ήταν ο Μανώλης και με την σολάρα του στο φινάλε του "Catch The Rainbow", o Νίκος Αναστασιάδης απέδειξε και πάλι πόσο σπουδαίος drummer είναι στην εισαγωγή του "Stargazer" (και όχι μόνο εκεί), ο Γιάννης με τις παθιασμένες ερμηνείες του ανάγκασε αρκετές... τρίχες να σηκωθούν, ενώ ο Γιάννης Τσιμάς και ο Γιώργος Γεωργίου ήταν για μία ακόμη φορά άψογοι σε μπάσο και πλήκτρα αντίστοιχα.



Από τους σχεδόν 70 συμμετέχοντες σε φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα, μπάσο και τύμπανα θα ξεχωρίσω για πολύ συγκεκριμένους λόγους ελάχιστους, με κίνδυνο να αδικήσω κάποιους άλλους. Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι καλεσμένοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, ενώ παρατηρώντας διάφορες αναρτήσεις από αρκετούς εξ αυτών στο Facebook, ενισχύθηκε η εντύπωση ότι όλοι τους ανεξαιρέτως ένιωσαν περήφανοι για την συμμετοχή τους και ευχαριστήθηκαν την βραδιά με την ψυχή τους.



Η συγκλονιστικότερη ερμηνεία της βραδιάς ανήκει μάλλον στην Τάνια Κικίδη, που έσκισε την κομματάρα "Gates Of Babylon", καθηλωτικός ήταν ο βιρτουόζος Gus Drax στα solo του "Stars" και το κάτι παραπάνω έδωσαν στα τύμπανα ο Κώστας Μυλωνάς και ο Μιχάλης Καπηλίδης. Όσον αφορά τους (αρκετούς) μουσικούς που βρέθηκαν το Σάββατο το βράδυ στο Κύτταρο και έχουν γράψει χιλιόμετρα στην ελληνική σκηνή, ξεχώρισε μακράν η φιγούρα του Ηλία Λογγινίδη, ο οποίος προλογήθηκε από τον Μανώλη ως ο κύριος λόγος που ασχολήθηκε με την μουσική.



Το φινάλε ενός ακόμη φοβερού και τρομερού Rock In Dio μπήκε γύρω στη μιάμιση με τις πρώτες νότες του "Heaven And Hell", όταν δεκάδες από τους μουσικούς που είχαν εμφανιστεί προηγουμένως ξαναπάτησαν την σκηνή και ένα μεγαλειώδες sing-along γέμισε το Κύτταρο. Ο Νίκος Παπακώστας εκτελούσε χρέη αρσιβαρίστα, σηκώνοντας στου ώμους του τους Γιάννηδες, ο Αντώνης Μαζαράκης βουτούσε και ξαναβουτούσε στο κοινό, και οι Rock 'N' Roll Children συνέχισαν να γράφουν ιστορία στην ελληνική σκηνή, ζωντανεύοντας το πνεύμα του τεράστιου Ronnie James Dio και το χαμόγελο στο πρόσωπο των παιδιών που αγωνίζονται να επιβιώσουν. Ραντεβού του χρόνου τον Μάιο στο Rock In Dio Vol.6!

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com