Riverside @ Rodeo, 07/05/10

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 08/05/2010 @ 15:04
Για όσους έχουν ασχοληθεί με αυτούς τους Πολωνούς, η είδηση και μόνο της επίσκεψής τους στη χώρα μας ήταν ένα πολύ ευχάριστο νέο. Μπάντα που είναι στο καλύτερο σημείο της ολοένα ανερχόμενης πορείας της, σε ένα χώρο βέβαια που είναι λίγο αμφίβολο το πόσο στηρίζεται στη χώρα μας. Οι Riverside είναι μια από τις πιο αξιόπιστες και αξιόλογες μπάντες στο μουσικό είδος που πρεσβεύουν και το Rocking δεν θα μπορούσε να μην είναι εκεί.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές σκοπιές από τις οποίες μπορεί να δει κανείς την πραγματοποίηση της πρώτης συναυλίας των Πολωνών Riverside στη χώρα μας. Ας αρχίσουμε από τα χειρότερα προς τα καλύτερα για να μείνει καλή γεύση στο τέλος.



Διοργάνωση – Χώρος

Έζησα να δω ως επισκέπτης και αυτό το ξεχωριστό προάστιο της Αθήνας και με αρκετή βιασύνη, αφού οι πόρτες έλεγαν ότι άνοιγαν στις 9:00 και δεν υπήρχε support βρήκα τα άλλα δύο παιδιά από το site (Πάνο και Βαγγέλη) να περιμένουν καρτερικά να μπούμε στο χώρο της συναυλίας, τον οποίο για πρώτη φορά επισκέφθηκα. Εν τέλει, με κάποια καθυστέρηση μπήκαμε στο χώρο της συναυλίας και αρχίσαμε ματαίως να ψάχνουμε ένα σημείο από το οποίο θα μπορούσαμε να δούμε τη σκηνή. Καταλήξαμε κάπου προς τα πίσω και στις μύτες των ποδιών μπας και διακρίνουμε κάτι, αλλά τελικά είχαμε ορατότητα στη σκηνή μόνο από το λαιμό και πάνω των μουσικών. Αν το συγκρότημα έπαιζε με πλαστικές κιθάρες του guitar hero μπορούσε πολύ άνετα να μας παραπλανήσει μιας και δεν έχω ιδέα αν κράταγαν κιθάρα, μπάσο και τί χρώμα ήταν. Λεπτομέρειες ενδεχομένως θα μου πείτε, τι σημασία έχουν αυτά σε ένα live… Συνυπολογίστε όμως ότι η μπάντα βγήκε στη σκηνή στις 10:50, που ειδικά αν το αθροίσω με το 3ωρο ταξίδι που είχα κάνει βγάζει στη σούμα μια αξιοπρεπή δόση ταλαιπωρίας. Μέχρι και ο τραγουδιστής Mariusz Duda, φάνηκε να το «διασκεδάζει» κάνοντας πως χτυπάει το χαμηλό ταβάνι σηκώνοντας το χέρι του.



Ο Κόσμος

Ο κόσμος που τίμησε το live ήταν γύρω στα 200 άτομα, κάτι που έρχεται σε άμεση συνάρτηση με τον προηγούμενο παράγοντα. Συγγνώμη, αλλά με τόση προσέλευση δεν μπορείς να έχεις και πολύ περισσότερες απαιτήσεις. Να έλεγα ότι είναι νέα μπάντα, άγνωστη τελείως; Κι όμως πολλάκις έχει προβληθεί και έχει συζητηθεί και οι κριτικές που λαμβάνουν είναι εξαιρετικές από το "Second Life Syndrome" του 2005 και έπειτα. Επίσης, να έλεγα ότι παίζουν κάτι το εξαιρετικά δύσπεπτο ή δύστροπο να το δικαιολογήσω πάλι. Ας ξαναπούμε για μια ακόμα φορά ότι ο ήχος τους είναι κάπου μεταξύ Porcupine Tree, Pink Floyd και Tool. Παράλληλα, μπορούν να έχουν απήχηση σε οπαδούς των Anathema, των Opeth και του prog rock/metal γενικότερα. Αναφέρω τα ονόματα γιατί θεωρητικά έχουν πολλούς οπαδούς στη χώρα μας και το δυνητικό κοινό των Riverside θα έπρεπε να είναι σαφώς μεγαλύτερο από αυτό που αποδείχθηκε στην πράξη. Ο κόσμος εδώ έδειξε να μην καταλαβαίνει για μια ακόμα φορά από ονόματα που σήμερα αξίζουν πραγματικά την προσοχή και τη στήριξη, αλλά όπως είπε και ο frontman των Riverside δεν περίμενε πάνω από 30 άτομα. Όσοι παρευρέθηκαν πάντως, ανταποκρίθηκαν πολύ θερμά στη μπάντα. Και πώς να μην το κάνουν άλλωστε, δεν βλέπουν τέτοια απόδοση συχνά.



Η μπάντα

Η απόδοση των Riverside στη σκηνή ήταν εντυπωσιακή, με δέσιμο που συναντάει κάποιος σε λίγα συγκροτήματα, ειδικά αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η μουσική τους τεχνικά δεν είναι και η πιο εύκολη. Ο ήχος ήταν πολύ καθαρός, δυνατός και πραγματικά ακούγονταν όλα όπως έπρεπε. Ένας drummer που χωρίς να εντυπωσιάζει έπαιζε σταθερότατα, ένας κιθαρίστας που έπαιξε αλάνθαστα, πεντακάθαρα και έβγαζε συναισθήματα Gilmour, ένας εντυπωσιακά καλός πληκτράς με απίστευτο εύρος ήχων και πρωταγωνιστικό ρόλο και ένας τραγουδιστής / μπασίστας που μπορεί άνετα να παίζει Tool μπασογραμμές τραγουδώντας λες και ακούς το cd. Στηρίχτηκαν στο τελευταίο τους album "Anno Domini High Definition" αποδίδοντάς το στο σύνολο του, ενώ έδωσαν πάρα πολύ χώρο στο προηγούμενο "Rapid Eye Movement" παίζοντας τέσσερα τραγούδια από το δίσκο και δύο b-sides. Το μεγάλο παράπονο είναι η ύπαρξη μόνο δύο τραγουδιών από το “Second Life Syndrome” και η παντελής απουσία τραγουδιών από το εξαιρετικό τους ντεμπούτο "Out Of Myself". Το "Rapid Eye Movement" αποτέλεσε μια όμορφη «Floydική» στιγμή, αλλά ίσως μπορούσαν να παίξουν ένα εκ των "Volte Face" ή "Second Life Syndrome" δεδομένου ότι ήταν η πρώτη εμφάνιση στη χώρα μας και ο κόσμος ήθελε να τα ακούσει. Ακόμα και έτσι, το live ήταν απολαυστικό με το "Egoist Hedonist" και το "Left Out" να ξεχωρίζουν και τα πιο πιασάρικα "Conceiving You" και "O2 Panic Room" να έχουν πολλή θερμή ανταπόκριση από το κοινό.



Οι Riverside απέδειξαν με την εμφάνισή τους ότι είναι για πολύ περισσότερα πράγματα και πολύ μεγαλύτερο κοινό. Οι τέσσερεις κυκλοφορίες τους μέσα στην προηγούμενη δεκαετία τους καθιστούν ως μια εκ των σημαντικότερων (δισκογραφικά τουλάχιστον) μπαντών αυτής της εποχής και σε ένα πιο δίκαιο κόσμο ίσως έπρεπε να είναι εμπορικά στο ίδιο επίπεδο με τους Opeth. Η εμφάνισή τους στην Αθήνα ενίσχυσε την άποψή μου για την μπάντα, αφού τόσο δεμένο συγκρότημα είχα πολύ καιρό να απολαύσω, με την απόδοσή τους να μου θυμίζει την πρόσφατη συναυλία των Pain Of Salvation και το συναίσθημα της αντίστοιχης των Sieges Even πριν μερικά χρόνια. Ελπίζω η επόμενη επίσκεψη να είναι σύντομα και να είναι με τις συνθήκες που αρμόζουν τόσο στους Riverside, όσο και σε οποιονδήποτε απαιτεί τα βασικά ως άνθρωπος που επιλέγει συνειδητά τις συναυλίες ως τρόπο διασκέδασης.




Setlist

Hyperactive
Driven Τo Destruction
Cybernetic Pillow
Egoist Hedonist
Conceiving You
Parasomnia
Left Out
Dance With The Shadow
Hybrid Times
Rainbow Box
------------------------------------------------------------
Rapid Eye Movement
02 Panic Room
------------------------------------------------------------
Lucid Dream IV







Χρήστος Καραδημήτρης
  • SHARE
  • TWEET