Radio Moscow, The Cave Children @ An Club, 25/02/15

Ώρες-ώρες αναλογιζόσουν πόσο μεγάλη μπάλα θα μπορούσαν να παίξουν αν δεν υπήρχαν οι περιορισμοί που οι ίδιοι έθεταν στους εαυτούς τους

Από τον Μάνο Πατεράκη, 28/02/2015 @ 13:58
Μεσοβδόμαδα, οι Radio Moscow έχοντας κατεβάσει την προηγούμενη ημέρα τσίπουρα και λοιπά πνεύματα των στέμφυλων στην συμπρωτεύουσα, κατηφόρισαν προς το An Club. Η προσέλευση του αθηναϊκού κοινού υπήρξε κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, αν αναλογιστεί κανείς ότι ήταν καθημερινή, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά το προφανές: το '70s psychedelic / hard rock εξακολουθεί να βρίσκεται στην μόδα και ως εκ τούτου στις προτιμήσεις του ελληνικού μουσικόφιλου κοινού. Βέβαια, η μουσική τους κάθε άλλο παρά δεκτική στο hype μπορεί να χαρακτηριστεί, καθότι η ξεροκεφαλιά τους και η τίμια εμμονή τους σε αυτό που γουστάρουν ήταν παροιμιώδης, καθιστώντας το αποτέλεσμα ολίγον τι κουραστικό για κάποιον που δεν βρισκόταν 100% μέσα στη φάση των Blue Cheer, των Cream και του Hendrix στα λεπτά που διήρκησε η συναυλία.

Αρχικά, 21:30 η ώρα, έκαναν την εμφάνισή τους οι Cave Children, που ξεκίνησαν προσφέροντάς μας όμορφη neo-psychedelia των καιρών μας (αυτή που ντύνει την pop της με '60s πέπλα) κι εγώ αναλογιζόμουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια αυτοί οι νεοψυχεδελικοί ήχοι είναι που έχουν τους περισσότερους πρωτοεμφανιζόμενους σοβαρούς εκπροσώπους στη χώρα μας. Ωστόσο, η εξέλιξη του set τους ανέδειξε ένα αρκετά διαφορετικό προσωπείο τους, το progressive, και με αξιοθαύμαστο δέσιμο παρουσίασαν τις απαιτητικές συνθέσεις τους κερδίζοντας άπαντες.

The Cave Children

Η διασκευή που επέλεξαν, ένα από τα καλύτερα non-album single στην ιστορία της μουσικής, το "See Emily Play" των Pink Floyd, συνοψίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μουσική τους νοοτροπία. Με κέρδισαν ολοκληρωτικά με τις πανέμορφες μελωδίες τους και το twist του rhythm section τους. Όλως περιέργως, αν τους ψάξει κανείς λίγο παραπάνω στο διαδίκτυο δεν θα βρει και πολλά πράγματα, όμως ας τους ακολουθήσουμε κατά πόδας στο Facebook για να μην χάσουμε τα επόμενα βήματά τους.

Πίσω, λοιπόν, στην μπάντα από την Iowa των Η.Π.Α. που επισκέφθηκε τη χώρα μας στην αρχή της περιοδείας της για την προώθηση του περσινού της δισκογραφικού πονήματος, "Magical Dirt". Power trio με τα όλα του, παικταράδες όλοι, προεξέχοντος του Parker Griggs σε φωνή / κιθάρα να βγάζει τα εσώψυχά του - προφανώς φορώντας τζιν καμπάνα και πλουμιστό γιλέκο. Αποφάσισαν η ένταση όλων των οργάνων να βρίσκεται στα ύψη για να δημιουργούν όσο το δυνατόν περισσότερο θόρυβο, όπερ και εγένετο.

Radio Moscow

Κακά τα ψέματα, όσο και να εκτιμάμε τους Radio Moscow (πολύ), έχοντας δει κάμποσες άλλες ρετρό rock μπάντες στο σανίδι, η εμπειρία που μας προσφέρουν αυτοί οι Αμερικάνοι δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να συγκαταλεχθεί στις συγκλονιστικότερες. Έχοντας δει, φερ' ειπείν, Siena Root, καταλάβαινες ότι ετούτοι οι συμπαθητικότατοι τύποι βρίσκονταν ένα επίπεδο πιο κάτω.

Radio Moscow

Όχι τόσο επειδή έχαναν στο σανίδι, όσο επειδή οι συνθέσεις των τελευταίων τους δίσκων έχουν γίνει τόσο ξεροκέφαλα Hendrix-ικοί και έχουν χάσει τη ζεστασιά των blues, ώστε σε στιγμές ήσουν σίγουρος πως έπαιζαν συνεχώς το ίδιο κομμάτι υπό διαφορετικούς αυτοσχεδιασμούς. Και για να το πω και αλλιώς, οι haters των Dream Theater θα άλλαζαν εμμονή αν είχαν παρευρεθεί σε live των Radio Moscow για να βιώσουν μια συναυλιακή εμπειρία κατά 70% σολάρισμα - όσο φοβερός παίκτης και αν είναι ο Griggs.

Radio Moscow

Αντικειμενικά, δεν έχεις να πεις κακά λόγια για την εμφάνισή τους. Είχε δύναμη, εκτελεστική δυνότητα, σαφές όραμα. Υποκειμενικά, όμως, ήταν λες και πήραν μια μπάλα ποδοσφαίρου, έβαλαν μια καρέκλα στη μέση του δωματίου και ντρίμπλαραν πέρα-δώθε με θαυμαστή επιδεξιότητα: εντυπωσιακό, αλλά σκέφτεσαι τι κρίμα είναι που δεν τους βλέπεις σε ανοιχτό γήπεδο. Κάπως έτσι, λοιπόν, πέρασε η βραδιά με τους κυρίους Radio Moscow. Όσοι είναι απόλυτα χωμένοι σε αυτόν τον ήχο στην προκείμενη περίοδο της ζωής τους πέρασαν άψογα. Το ίδιο και όσοι τον ακολουθούν επιδερμικά, για την φάση. Όσοι αμφιταλαντευόμαστε και ψάχνουμε το κάτι παραπάνω, μάλλον θα το βρούμε μια άλλη ημέρα.
SETLIST

Death Of A Queen
Rancho Tehama Airport
Broke Down
Before It Burns
250 Miles / Brain Cycles
These Days
I Don't Need Nobody
Deep Blue Sea
Gypsy Fast Woman
So Alone
I Just Don't Know
Mistreating Queen / No Time
No Good Woman / σόλο drums

Encore:
Frustrating Sound
Open Your Eyes

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com
  • SHARE
  • TWEET