Piano Magic, Sugar Factory @ Μύλος, 21/03/10

Κυριακή βράδυ, η κλασική αδιάφορη βραδιά όπου όλοι μελαγχολούν λόγω της έναρξης της επόμενης βδομάδας. Αντί να προβληματίζεσαι για τα οικονομικά σου προβλήματα, το δημόσιο χρέος, την ανεργία ή τα προβλήματα στις ανθρώπινες σχέσεις, τι κάνεις; Αφήνεσαι στο μαγικό ταξίδι των Piano Magic. Αν και τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς όπως τα περιμέναμε.

Ίσως να ευθύνεται η ζήλεια μου προς τους Αθηναίους που είχαν μαζί με τους Piano Magic, τους Γάλλους Kwoon και τους πάντα αξιόλογους Misuse, αλλά οι Sugar Factory δεν κατάφεραν να με εντυπωσιάσουν. Χωρίς να είναι κακοί, έδειχναν ότι δεν είναι σίγουροι για το ύφος που θέλουν να ακολουθήσουν. Από το εναρκτήριο κομμάτι κοντά στους Your Hand In Mine, συνέχισαν σε πιο straight rock φόρμες, το γύρισαν σε post και όλο αυτό μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα. Σε άλλους αύτη η ποικιλία μπορεί να λειτούργησε θετικά αλλά θα ήθελα κάτι παραπάνω.

Ο περσινός δίσκος "Ovations" έφερε την παρέα του Glen Johnson πιο κοντά στους Dead Can Dance από ποτέ, γεγονός που δεν οφείλεται μόνο στις συμμετοχές των Brendan Perry και Peter Ulrich αλλά και στην γενική μουσική κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει το συγκρότημα αφού ο Βρετανός είναι δηλωμένα επηρεασμένος από τον κάποτε κολοσσό της 4AD (εταιρεία για την οποία ηχογραφούσαν κάποτε και οι Piano Magic).

Από τα πρώτα δευτερόλεπτα όμως το πνεύμα των Dead Can Dance έδωσε την θέση του στους Joy Division και το αναμενόμενο μαγικό ταξίδι μεταμορφώθηκε σε post punk καταιγίδα. Αν δεν το έβλεπα δεν θα πίστευα το πόσο δυναμική είναι η γαλλοβρετανική συμμαχία πάνω στην σκηνή χωρίς όμως λεπτό να χάνουν σε μελωδικότητα και το συναίσθημα.

O Glen Johnson, συμπαθέστατος, σεμνός αλλά με σαρκαστικό χιούμορ και απίστευτες ατάκες (ενδεικτικά και φανερά αστειευόμενος, "shut up, what I say is more important than what you say") πρόλαβε να θυμίσει για άλλη μια φορά την αντιπάθεια του για το Λονδίνο ενώ η Angele David - Guillou έδειξε ότι τα καταφέρνει εξίσου καλά σε πλήκτρα, κιθάρα αλλά και φωνητικά στο "Incurable".

Από την πλούσια δισκογραφία τους, μερικά από τα κομμάτια που ακούσαμε στο ογδοντάλεπτο σετ τους (ίδια διάρκεια με την Αθήνα) ήταν τα "The Nightmare Goes On", "Love & Music", "Incurable", "(Music "Won' t Save You From Anything But) Silence", "Recovery Position" καθώς και μια διασκευή στο "Advent" των Dead Can Dance. Οι Piano Magic θα κάνουν καιρό να φύγουν από τα playlists μου, το ίδιο και οι αναμνήσεις από την βραδιά αυτή. Όπως είπε και ένας καλός φίλος, δεν πρόκειται να χάσουμε καμία από τις μελλοντικές εμφανίσεις τους στην χώρα μας