Philm (feat. Dave Lombardo), Maplerun (20/4), Tardive Dyskinesia (21/4) @ Second Skin, 20 - 21/04/13

«Συναυλία της χρόνιας για μερικούς, απογοήτευση για άλλους με μερικά από τα καλύτερα συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής»

Από τους Παναγιώτη Λουκά, Θοδωρή Μηνιάτη, 23/04/2013 @ 13:16
To Rocking.gr βρέθηκε και τις δύο μέρες στο Second Skin. Για να μην επαναλάβουμε τα ίδια για τους Philm, από τη δεύτερη μέρα θα γίνει μια αναφορά για το support group καθώς οι Philm μάς παρουσίασαν ένα παρόμοιο live και τις δύο μέρες.

Σάββατο 20/04/13

Τον είδαμε, θα τον ξαναδούμε σύντομα τον Dave Lombardo; Όταν τον ρωτήσαμε μετά την συναυλία, διπλωματικά είπε ότι όλα είναι ανοικτά και σωστά απάντησε καθώς κανείς δεν μπορεί να μπει στο μυαλό του King. Πίστευα ότι το όνομα του Lombardo θα λειτουργούσε ως μαγνήτης και θα τραβούσε αρκετό κόσμο, και μάλιστα για αυτό τον λόγο προστέθηκε και δεύτερη μέρα στις εμφανίσεις των Philm.

Όταν έφτασα στο Second Skin λίγα λεπτά πριν την έναρξη του live, ήμασταν ελάχιστοι οπαδοί, αλλά σιγά-σιγά μαζεύτηκε ένας ικανοποιητικός αριθμός που διαμοιράστηκε στον εξώστη και μπροστά από την σκηνή.

Όπως μας είχε αναφέρει και στη συνέντευξή του ο Lombardo, τα drums ήταν μπροστά με αποτέλεσμα οι Maplerun να «στριμωχθούν» στον χώρο τους αναλογούσε. Αυτό το γεγονός δεν τους πτόησε καθόλου καθώς έδειξαν ότι μπορούν να σταθούν σε οποιαδήποτε σκηνή και σίγουρα έχουν ανέβει επίπεδο με τα συνεχόμενα live που δίνουν.

Maplerun

Για όσους δεν τους ξέρουν το συγκρότημα παίζουν ένα μείγμα από rock/metal/nu metal /alternative έχοντας μέχρι τώρα δύο κυκλοφορίες. Στον χρόνο που είχαν ακούσαμε τραγούδια από τις κυκλοφορίες τους και κατάφεραν με την σκηνική τους παρουσία να ταρακουνήσουν το κοινό.

Setlist: Buried Alive / Pills / Whenever / Golden Cage / Screamout / Bombs / For You / Lack Of Words

Όταν οι Maplerun μάζεψαν τον εξοπλισμό τους ο Lombardo ανέβηκε για να τσεκάρει τις τελευταίες λεπτομέρειες στα drums και σε λίγα λεπτά όλα ήταν έτοιμα για την εμφάνιση των Philm.

Philm

Είχα κάνει το review του "Harmonic" και ως εκ τούτου ήξερα τι να περιμένω. Το είχα γράψει ότι είναι ένα περίεργο άλμπουμ που δεν είναι για τον μέσο οπαδό. Τώρα για την συναυλία θα πω απλά ότι υπάρχουν οπαδοί που απογοητευτήκαν από αυτό που είδαν. Τους δικαιολογώ απόλυτα καθώς είναι μακριά από τα μουσικά τους ακούσματα. Εάν θέλαμε να δούμε τον Lombardo σε ένα project θα έπρεπε να ήταν με τους Fantomas, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

Philm

Το setlist βασίστηκε στο "Harmonic" και παίχτηκαν και ορισμένα νέα τραγούδια που είχαμε την «ευκαιρία» να τα ακούσουμε για πρώτη φορά. Είναι δύσκολο να περιγράψεις την συναυλία καθώς στην ουσία ήταν ένα τζαμάρισμα που κράτησε για 80 λεπτά. Όλα τα φώτα έπεφταν στον Lombardo και στον τρόπο που έπαιζε, αλλά ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Pancho Tomaselli στο μπάσο με το funk παίξιμο του και στον τρόπο που μουσικά επικοινωνούσε με τον Lombardo.

Philm

Ο Lombardo έδειχνε να απολαμβάνει πραγματικά αυτό που κάνει τώρα και δεν ήταν λίγες οι στιγμές που την ώρα που πείραζε τον ήχο των drums έπιανε κουβέντα με τους οπαδούς καθώς η απόσταση μεταξύ τους ήταν λιγότερη του μισού μέτρου. Δίχως να κάνουν το κλασικό encore μάς αποχαιρέτησαν με το "Symptom Of The Universe", αφιερωμένο στον Bill Ward, και με αυτό το τραγούδι ολοκληρώθηκε η εμφάνισή τους. Α, το αυτονόητο δεν το έγραψα. Slayer φυσικά ούτε για δείγμα δεν ακούσαμε και για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να ακούσω.

Philm

Ήταν από τις πιο περίεργες συναυλίες που έχω παρευρεθεί. Κάποιος την περιέγραψε ως υποτονική. Δεν έχει άδικο. Δύο μέρες μετά ακόμα δεν μπορώ να αποφασίσω εάν πέρασα καλά ή βαρέθηκα. Η πρώτη μου αντίδραση μετά το τέλος ήταν ότι ευτυχώς που τελείωσε, ενώ τώρα ακούγοντας ξανά το "Harmonic" κατάλαβα ότι ίσως είναι καλύτερο να το ακούς σπίτι σου υπό τις συνθήκες που θέλεις εσύ. Ας είναι, τώρα είδα στο Facebook των Philm σχόλια από οπαδούς ότι πέρασαν φοβερά. Μπορεί να είναι και έτσι...

Παναγιώτης Λουκάς

Κυριακή 21/04/13

Λίγα λεπτά μετά τις 21:00 στη σκηνή ανέβηκαν οι Tardive Dyskinesia που όσο δυσπρόφερτο όνομα έχουν άλλο τόσο και η μουσική τους δεν είναι εύπεπτη ούτε εύκολη για τη μάζα. Εκείνοι υποστηρίζουν ότι παίζουν post/ progressive metal αλλά με πιο πολλά νέα στοιχεία από ότι οι πιο πολλοί έχουν στο μυαλό τους ακούγοντας την λέξη «progressive». Έχοντας έναν δίσκο, το "Static Apathy In Fast Forward", ένα άλμπουμ που οι ειδικοί του είδους έχουν χαρακτηρίσει ένα μικρό διαμάντι, ήταν επί σκηνής για να αποδείξουν ότι ο ντόρος γύρω από το όνομά τους δεν είναι τυχαίος, κάτι που κατάφεραν.

Tardive Dyskinesia

Ό,τι παρακολουθήσαμε δεν μπορούσε να σε αφήσει αδιάφορο. Κάτι το groove που εξέπεμπαν οι συνθέσεις που είχαν όλα τα μοντέρνα metal στοιχεία στυλ Meshuggah και λοιπών ομόηχων σχημάτων, κάτι η οργή που προέκυπτε από το λαρύγγι του frontman και τις νότες των υπολοίπων, έκαναν τα περίπου 50 λεπτά που διήρκησε το setlist τους να σε κάνουν να μην είσαι ακίνητος όταν τους άκουγες. Δυστυχώς εκείνη τη στιγμή στον ούτως η άλλως πολύ μικρό χώρο που γεμάτος δεν πρέπει να δέχεται πάνω από 100 άτομα, δεν πρέπει να ήταν πάνω από 50-60 οπαδοί οι οποίοι δεν συμμετείχαν κατά κόρον δείχνοντάς μου ότι δεν γνώριζαν την μπάντα, πάρα μόνο άτομα που μετριούνταν στην μια ανθρώπινη παλάμη.

Tardive Dyskinesia

Λόγω μικρού stage τα μέλη δεν είχαν ιδιαίτερη κινητικότητα επί σκηνής, αλλά μόνο και μόνο από τις συνθέσεις τους θα σε έκαναν να κουνήσεις ένα τουλάχιστον μέλος του σώματός σου. Δυναμικά, ξεσηκωτικά σε πολλές στιγμές, mid tempo τραγούδια όπως τα "Smells Like Fraud", "Complicity" και "Time Turns Planets", γεμάτα από τον brutal ήχο που κυριαρχεί αυτή την στιγμή την πληθώρα των σχημάτων στο metal και βοηθούμενα από ήχο απλά καλό για support group αποτέλεσαν τον σκελετό της εμφάνισής τους, που δυστυχώς συνοδεύτηκε από μια «επίθεση» από την σκηνή αλλά αδράνεια από κάτω. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός ότι ο τραγουδιστής προέτρεπε το κοινό να κάνει ησυχία αντί για φασαρία, κίνηση που όσο ειρωνεία και αν έδειχνε εκ πρώτοις, τόσο την πραγματική εικόνα του χώρου ακριβώς απεικόνιζε.

Tardive Dyskinesia

Κέρδισαν το χειροκρότημα του λιγοστού κόσμου στο τέλος άξια μεν αλλά σίγουρα όλοι περίμεναν τον Κο Lombardo και τους δύο φίλους του. Θεωρώ ότι με δουλειά που δείχνουν ότι έχουν θέληση να κάνουν και μια και το ταλέντο από ότι φαίνεται υπάρχει, θα αφήσουν πολύ καλό στίγμα σε όλους όσους αρέσκονται στην οργισμένη Panter-ική mid tempo έκφραση του metal.

Θοδωρής Μηνιάτης

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com - Παναγιώτης Λουκάς
  • SHARE
  • TWEET