Peter Hook And The Light @ Eightball, 07/12/13

Οτιδήποτε συσχετίζεται με το όνομα «Joy Division» θα αξίζει και θα τραβά την προσοχή όσες δεκαετίες και αν περάσουν από την διάλυση του θρυλικού σχήματος. Μπορεί ο Ian Curtis να έχει περάσει στο πάνθεον των πρόωρα χαμένων μουσικών αφήνοντας ένα κενό αδύνατο να καλυφθεί. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια συμβολή του Peter Hook τόσο στην σύντομη αλλά επιδραστική ιστορία του συγκροτήματος όσο και στην δημιουργία της post punk σκηνής. Τρία χρόνια μετά την επίσκεψή του με σκοπό την παρουσίαση του "Unknown Pleasures" ήρθε η σειρά του "Closer", ενός δίσκου με εξίσου σημαντικές και γνωστές συνθέσεις.

Τον ρόλο της support μπάντας καλέστηκε να καλύψει ο ...Peter Hook, ο οποίος μαζί με το συγκρότημά του ανέβηκε στην σκηνή για ένα σύντομο set κομματιών των New Order. Μέσα σε ένα ευχάριστο κλίμα, το πρώτο αυτό τμήμα της βραδιάς λειτούργησε κυρίως για ζέσταμα τόσο του κοινού όσο και του ίδιου του Hook. Φυσικά οι New Order εξελίχθηκαν εμπορικά σε ένα συγκρότημα με το οποίο η τωρινή μπάντα του Hooky δεν θα ήταν δυνατό να συγκριθεί. Έτσι οι μεγάλες επιτυχίες έμειναν απ' έξω και το πρώτο αυτό μέρος αν και ικανοποιητικό δεν κατάφερε να συγκριθεί με την συνέχεια. Η συγκεκριμένη ιδέα πάντως ήταν ένας έξυπνος τρόπος για τον Peter Hook να παρουσιάσει μεγάλο μέρος της πολύχρονης καριέρας του.



Μετά από ένα σύντομο αλλά απαραίτητο διάλειμμα όλα ήταν έτοιμα για το «κυρίως πιάτο». Ολόκληρο το "Closer", ένας από τους σημαντικότερους δίσκους όλων των εποχών με ιστορικές συνθέσεις όπως το "Atrocity Exhibition", το "Isolation" και άλλα τόσα. Όπως έγραφε και το δελτίο τύπου, σταματάμε για να μην γράψουμε όλο το δίσκο. Πόσο δίκιο είχαν αυτοί που το έγραψαν. Οι The Light κατά βάση είναι μια καλοκουρδισμένη tribute band, με την παρουσία του Hook όμως δικαιολογούν την παρουσία τους επί σκηνής. Φυσικά και ορισμένοι θα μιλήσουν για «αρπαχτή». Πώς όμως θα είχαμε την δυνατότητα να ζήσουμε και εμείς έστω και ένα μικρό μέρος της μαγείας των Joy Division; Γιατί να κατηγορήσουμε τον συνθέτη της ιστορικής αυτής μπάντας όταν δεν καπηλεύεται καν το βαρύ όνομά της. Όταν άλλοι θα περιόδευαν με το όνομα «Joy Division Of The 21st Century» ή «Peter Hook's Joy Division», o γερο-Hooky θυμάται τα περασμένα και βασίζεται στο δικό του όνομα. Σκόρπιες σκέψεις στο μυαλό μου καθώς το "Closer" εξελισσόταν.



Η φωνή του Peter Hook, ταιριαστή στις συνθέσεις αν και σε σημεία ήταν φανερή η δυσκολία να ακολουθήσει λόγω κούρασης. Με το μπάσο ανά χείρας ακόμα και όταν δεν το χρησιμοποιούσε έδινε την εντύπωση ενός σεμνού και κατασταλαγμένου ανθρώπου που δεν νοιώθει καμία ανάγκη να εντυπωσιάσει. Το υπόλοιπο συγκρότημα από την άλλη αφοσιώθηκε στο έργο του και απέδιδε τις συνθέσεις με τον απαιτούμενο σεβασμό. Το υπόλοιπο set ξεσήκωσε ακόμα περισσότερο το κοινό με ορισμένα από τα πιο αγαπητά τραγούδια των Joy Division. Τα "Disorder", "She's Lost Control", "Transmission" και φυσικά το "Love Will Tear Us Apart"  έγιναν αποδεκτά μέσα σε αποθέωση και με τους παρευρισκόμενους να τραγουδούν και να χορεύουν σε new-wave ρυθμούς.



Συμπερασματικά παρακολουθήσαμε έναν ιστορικά σημαντικότατο καλλιτέχνη να αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο μια γενναιόδωρη ποσότητα συνθέσεων που όρισαν ένα ολόκληρο μουσικό είδος. Έναν καλλιτέχνη που έδωσε βαρύτητα στην ουσία, που δεν είναι άλλη από την μουσική. Έναν καλλιτέχνη που σεβάστηκε την ιστορία του, τα συγκροτήματα στα οποία συμμετείχε αλλά και το κοινό που τον στηρίζει.

Κείμενο / φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας