Orquesta Buena Vista Social Club (feat. Omara Portuondo & Eliades Ochoa) @ Βοτανικός Live Stage, 13/11/13

Το αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι (ο καθένας ας βάλει το δικό του). Μπορώ να το βλέπω κάθε χρόνο. Και ας ήρθε πάλι για πολλοστή φορά τον Δεκέμβριο του 2012 και πιο πριν το 2011. Ακόμα και εάν ξέρω ότι θα παίξουν τα ίδια. Για το αγαπημένο μου συγκρότημα παραβλέπω τα πάντα. Ότι έχει βγάλει στην ουσία μια κυκλοφορία, ότι τα μέλη που βρίσκονται στην σκηνή ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 60 + και άλλα πολλά. Στην Ελλάδα υπάρχει και το κοινό της latin μουσικής. Το κοινό που εξάντλησε τα εισιτήρια του Σπόρτινγκ με αποτέλεσμα η συναυλία να μεταφερθεί στον Βοτανικό live stage. Τα έχουμε ξαναπεί ότι τα μαγαζιά που βρίσκονται στην Ιερά Οδό είναι ιδανικά για συναυλίες. Ειδικότερα τώρα που κατά κανόνα ανοίγουν Παρασκευή - Σάββατο είναι ευκαιρία για να γίνονται διάφορες συναυλίες μεσοβδόμαδα σε αυτούς τους χώρους.

Έξω από το μαγαζί υπήρχαν τεράστιες αφίσες με τους τραγουδιστές που βρίσκονται κανονικά εκεί, αλλά το βροχερό βράδυ της Τετάρτης ο κόσμος πήγαινε για τους Orquesta Buena Vista Social Club. Οι θεατές που είχαν πάρει αρχικά εισιτήρια για τις εξέδρες του Σπόρτινγκ βολεύτηκαν σε τραπεζάκια και ο κόσμος είχε διασκορπιστεί τόσο στην αρένα όσο και πάνω στον εξώστη. Ήταν τόσο γεμάτο όσο έπρεπε. Μπορούσες άνετα να πας για ένα πότο δίχως να ταλαιπωρηθείς και είχες και τον απαραίτητο χώρο να χορέψεις.



Μέτα από ένα σύντομα ζέσταμα από τον Pedro Santana είχε έρθει η ώρα για το θρυλικό συγκρότημα από την Κούβα. Με το που βγήκαν στην σκηνή έκανα ένα black humor με την παρέα μου ρωτώντας εάν είναι οι ίδιοι σε σχέση με το 2012. Δεν νομίζω να υπήρχε κάποια απώλεια καθώς οι χαρακτηριστικές παρουσίες του Barbarito Torres, Guajiro Mirabal μαζί τους υπόλοιπους ήταν εκεί για μια ακόμα φορά για να μας ξεσηκώσουν στους ρυθμούς τους.



Ξεκίνημα με το "Chan Chan" και δεν ήθελε πολύ να αρχίσει ο κόσμος να χορεύει. Ακόμα και εμείς που η σχέση μας με τον χορό είναι μηδαμινή κάναμε μερικά λικνίσματα, αλλά γρήγορα καταλάβαμε ότι καλύτερα θα ήταν να βλέπαμε παρά να χορεύαμε. Φυσικά το 80% του κοινού ήταν άτομα που έχουν πάει σε κάποια σχολή χορού ή κάτι παρόμοιο και ήταν πολύ ωραίο να τους βλέπεις επί το έργο.



Ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα έκανε και την εμφάνιση της η Omara Portuondo. Ζωή να 'χει πάτησε τα ογδόντα τρία αλλά συνεχίζει απτόητη. Μπορεί η φωνή της να μην είναι όπως ήταν παλιότερα, να δυσκολεύετε στις κινήσεις που κάνει αλλά το μπρίο και η ζωντάνια που έχει βάζει κάτω πολλές νεότερές της.



Είχαμε και τα γνωστά πια κολπάκια που κάνουν οι Buena Vista όπως τον χορό της Omara με τον σύζυγό της, το solo του Barbarito Torres με το να παίζει το λαούτο πίσω από την πλάτη κτλ. Κλείσιμο της συναυλίας με τα κλασικά τους "Dos Gardenias", "Candela", πολλά χειροκροτήματα από το κοινό και 23:50 τελείωσε η συναυλία, ιδανική ώρα για να προλάβει κάποιος το μετρό. Μετά το τέλος υπήρχε και συνέχεια με τους Salsa Sinners να διασκεδάζουν το κοινό που είχε αρχίσει να αποχωρεί από το μαγαζί.



Γράφοντας την κριτική, ανέτρεξα και σε αυτή του 2012. Ανεπαίσθητα διαπίστωσα ότι έγραψα αρκετά ίδια πράγματα. Αλλά δεν μπορείς να γράψεις και κάτι διαφορετικό. Εάν μιλήσουμε καθαρά μουσικά ήταν μια επανάληψη της περσινής, προπέρσινης κτλ. Αλλά καμία σημασία δεν έχει αυτό. Όσο υπάρχει -που στην Ελλάδα υπάρχει- κόσμος να τους στηρίζει, οι Orquesta Buena Vista Social Club θα μας επισκέπτονται ξανά και ξανά. Και εφόσον ο κόσμος διασκεδάζει και περνάει καλά, υπάρχει κάτι καλύτερο;

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com