Nightstalker, Beast O' View, High Noon @ Eightball Club (Θεσσαλονίκη), 12/02/11

Την προσοχή σας παρακαλώ! Το παρακάτω κείμενο να μη θεωρηθεί αντικειμενική ανταπόκριση συναυλίας. Και μόνο η απόπειρα μιας τέτοιας προσπάθειας θα ήταν υποκριτική εκ μέρους μου απέναντι στο συγκρότημα, τους 400 που βρίσκονταν στο Eightball Club καθώς και απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό. Οι συναυλίες των Nightstalker τα τελευταία χρόνια αποτελούν, για τον γράφοντα, μια ολόκληρη τελετουργία. Μια μέρα αφιερωμένη στη μουσική του συγκροτήματος, μια μέρα μαζί με γνωστούς και φίλους που μοιράζονται την ίδια αγάπη.

Διότι αυτό είναι οι 'Stalker! «Aγάπη και κινητικότητα», που λέει κι ένας γεράκος φίλος. Μουσική με συναίσθημα, αλλά και ένα ατέλειωτο groove. Και όλο αυτό από τέσσερα άτομα που, ενώ θα μπορούσαν να είχαν ύφος χιλίων καρδιναλίων, παραμένουν τόσο απλοί και ανθρώπινοι, που σε κάνει να θέλεις να βάλεις τα κλάματα, να σκαρφαλώσεις στη σκηνή, να τους αγκαλιάσεις και να τους φιλήσεις. Όσο μεγαλύτερο το συγκρότημα, τόσο πιο καλό το attitude, όπως πολύ σωστά εξηγούσε λίγο νωρίτερα σε συνέντευξη ο Αrgy, αναφερόμενος στους Ramones και στη συναυλία που είχαν δώσει μαζί πριν από χίλια χρόνια.

Η εν λόγω συνέντευξη ήταν αιτία για να χάσω το πρώτο από τα τρία συγκροτήματα που επιλέχθηκαν για τη βραδιά. Αρκετά κομμάτια έχασα και από τους High Noon, αλλά πρόλαβα τις διασκεύες τους σε Kyuss και Down. Sorry guys, αλλά δεν είναι απλά τα πράγματα αυτά. Θέλει πολύ ψωμί για να αγγίξεις ορισμένα κομμάτια και δυστυχώς η Θεσσαλονίκη δεν έχει φερθεί με τον ανάλογο σεβασμό στους stoneroπατέρες. Δεν είναι όλοι Εarthbound (βλέπε ορισμός της διασκευής στο "Gardenia").

Οι Beast O' View, όμως, τα κατάφεραν πολύ καλύτερα. Μέλη με μεγαλύτερη εμπειρία από προηγούμενα σχήματα, αναμειγνύουν μια heavy έκδοση '70s rock με τη σκηνή του Seattle. Ταιριαστή και αξιοπρεπής και η διασκευή στο "Man In The Box" των Αlice In Chains.

Το ετήσιο ραντεβού των Nightstalker με τη Θεσσαλονίκη ήταν πλέον έτοιμο να αρχίσει. Ο Αργύρης, ο Τόλης, Ο Ανδρέας και ο Ντίνος για άλλη μια φορά στη σκηνή του κατάμεστου Eightball. To τι ακολούθησε από τις πρώτες νότες του "Brainmaker" μέχρι το τέλος του "Trigger Happy" είναι δύσκολο να περιγραφεί. Άπειρα stage diving, ξύλο αλλά και αγκαλιές. 'Stalker Family!



Για να περιγράψεις τον Αργύρη πάνω στη σκηνή χρειάζεσαι ένα κείμενο ολόκληρο. Χωρίς υπερβολή, ένας από τους καλύτερους frontmen που μπορεί να πετύχει κανείς στη rock σκηνή και όχι μόνο στα ελληνικά πλαίσια. Μακάρι κάποιος να συλλέξει όλες τις ατάκες του από συναυλίες των τελευταίων είκοσι ετών και η επιτυχιία του βιβλίου θα είναι δεδομένη. Νωρίτερα μοιράστηκε μαζί μας ότι αν ακούσουμε να λέει «μπράβο» σε κάποιο μέλος του συγκροτήματος, σημαίνει ότι το μέλος αυτό έχει κάνει κάτι λάθος. Καθ' όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους δεν ακούστηκε ούτε ένα «μπράβο», αφού όλοι ήταν κυριολεκτικά αλάνθαστοι. Αντίθετα, από το κοινό οι αντιδράσεις ήταν αποθεωτικές, όπως είναι πάντα.



Αφού η περιοδεία προώθησης του "Superfreak" έχει πλέον τελειώσει, το set μοιράστηκε ισάξια ανάμεσα στους τρεις δίσκους τους, ενώ, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν ακούσαμε κάτι από το "Side Fx". Ευχάριστη έκπληξη και από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς, που έτσι και αλλιώς δεν «έκανε κοιλιά» σε κανένα σημείο, το "This Is U", κομμάτι που σπάνια παίζουν οι Αθηναίοι γερόλυκοι.

Όταν παρακολουθήσεις μια συναυλία Nightstalker δεν υπάρχει γυρισμός. Η σχέση αγάπης κρατάει μια ζωή. Γι' αυτό το λόγο δε χάνουν τους παλιούς οπαδούς, ενώ κερδίζουν όλο και περισσότερο κόσμο. Μπορεί όλα αυτά να φανούν υπερβολικά σε όποιον δε γνωρίζει για τι μιλάμε. Μπορεί η αντικειμενικότητα να έχει πάει περίπατο εδώ και χρόνια, αλλά όλα τα παραπάνω είναι πραγματικά και όποιος έχει ζήσει έστω και μια 'Stalker-βραδιά καταλαβαίνει. Raw-k!



Setlist:

Brainmaker
Voodoo U Do
Iron
Use
The Pain Goes On
Baby, God Is Dead
Line
Give Me
Superfreak
Heavy Mental
This Is U
All Around (Satanic Drugs From Outer Space)
Just A Burn
Freakland
Zero Hero
Gun
Trigger Happy

Γιάννης Βόλκας