Music Highway Festival: Mr. Highway Band, Dustbowl, Penny Dreadful, 4LT @ Κύτταρο, 29/03/15

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε το τέταρτο Music Highway Festival, φεστιβάλ με ελληνικές αγγλόφωνες μπάντες που διοργανώνουν στο Κύτταρο οι Mr. Highway Band σε συνεργασία με τα CReatures. Φέτος το line-up συμπλήρωσαν οι Dustbowl, οι Penny Dreadful και 4LT, σε μια βραδιά που είχε περισσότερο αμερικάνικο χαρακτήρα. Να θυμίσουμε ότι το 2012, πρώτη χρονιά που διοργανώθηκε το φεστιβάλ, είχαν συμμετάσχει οι Effigy, οι Big Nose Attack πριν ακόμη απλωθεί η φήμη τους και οι V.I.C. (Villagers Of Ioannina City) όταν δεν τους ήξερε σχεδόν κανένας. Το 2013 συμμετείχαν οι Bullets, οι Rosewood Brothers και οι Daddy's Work Blues Band και πέρυσι οι Beggar's Blues Diary (πλέον σκέτο Beggars), οι Empty Frame και οι Rollin' Dice.Κοινός παρανομαστής σε όλες αυτές τις προσπάθειες ήταν φυσικά οι Mr. Highway Band, που φέτος θα έκλειναν -απόλυτα δικαιολογημένα- για πρώτη φορά το φεστιβάλ.

Η αρχή έγινε είκοσι περίπου λεπτά μετά τις εννέα από τους 4LT, μπάντα που υπάρχει από το 2006 και έχει κυκλοφορήσει δύο EP (το δεύτερο και ομώνυμο τον περασμένο Νοέμβριο). Το σετ άνοιξε εντυπωσιακά το "Gas", εναρκτήριο κομμάτι και του EP, με τον τραγουδιστή να ξεχωρίζει εξαρχής για την θαυμάσια φωνητική του τοποθέτηση και τον κιθαρίστα για τον σταθερό telecaster-ικό του ήχο.



Στα 50 και κάτι λεπτά του set, το εναλλακτικού χαρακτήρα rock κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον, παρουσιάζοντας grunge εξάρσεις, μεταλλικές αιχμές και ατμοσφαιρικές ένεκα της χρήσης πλήκτρων, μελωδικές ή προοδευτικές πτυχές. Με σύμμαχο τον πολύ καλό ήχο, οκτώ κομμάτια από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τις μπάντας συνοδεύτηκαν από εξαιρετικές διασκευές στο "Black" των Pearl Jam και το "Swerve City" των Deftones, το οποίο πραγματικά απογειώθηκε. Η εμφάνιση των 4LT αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς, με την υποσημείωση ότι εάν η μπάντα δέσει λίγο περισσότερο τον ήχο της στα live φαίνεται ικανή να ξεχωρίσει.

Η συνέχεια άνηκε στους Penny Dreadful, που ανέλαβαν να μας ταξιδέψουν με τις μουσικές τους σε άλλες εποχές και μακρινούς τόπους. Επηρεασμένοι από την εναλλακτική σκηνή της Αυστραλίας και των Η.Π.Α., καθώς και από την country και την americana, παρουσίασαν με μπροστάρη τον Γιάννη Καλιφατίδη ένα set δώδεκα κομματιών, βασισμένο στο εξαιρετικό full-length ντεμπούτο τους "Deadwood" που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2013.



Ο ηλεκτρικά φορτισμένος ήχος, η σκοτεινή κατά τόπους αισθητική, οι punk αιχμές και μια διάχυτη «βρετανίλα» παρά τον κατά βάση αμερικάνικο χαρακτήρα της μουσικής πλημμύρισαν το Κύτταρο, προσφέροντας ανάλογα με την διάθεσή του καθενός ευκαιρία τόσο για διασκέδαση, όσο και για περισυλλογή. Συνολικά με την παρουσία τους και την απόδοσή τους οι Penny Dreadful επιβεβαίωσαν την φήμη που έχουν αποκτήσει, με την ρήση ότι «μια μπάντα είναι τόσο καλή όσο και ο drummer της» να επιβεβαιώνεται θετικά για μία ακόμη φορά.

Τρίτοι κατά σειρά εμφανίστηκαν στην σκηνή οι Dustbowl, με αρκετά διαφορετικό (και ψαρωτικό) στήσιμο σε σχέση με το συνηθισμένο. Pedal steel guitar στο αριστερό άκρο της σκηνής, μπάντζο στο ακουμπισμένο στα δεξιά, και τρεις κιθάρες (δύο ηλεκτρικές, μία ακουστική), χρωμάτιζαν ξεχωριστά το βασισμένο στον παραδοσιακό αμερικάνικο ήχο ύφος της εξάδας.



Ο συνδυασμός από παλαιότερα κομμάτια, εξαιρετικά καινούρια που θα περιλαμβάνονται στον επερχόμενο δίσκο "The Great Fandango" και τα άψογα προσαρμοσμένα σε country/folk ύφος "Harvest Moon" (Neil Young), "Dead Flowers" (Rolling Stones) και "Guns Of Brixton" (Clash) κρίθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένος, στην πιο χαλαρή αλλά και ξεχωριστή εμφάνιση του φεστιβάλ. Γενικότερα οι Dustbowl αποτελούν μια ξεχωριστή μπάντα για τα ελληνικά δεδομένα και συστήνονται ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν να βιώσουν ζωντανά την μουσική αύρα της μακρινής Αμερικής.

Οι Mr. Highway Band είχαν να εμφανιστούν αρκετό καιρό στην Αθήνα και αποζημίωσαν τους φίλους τους με άψογη απόδοση σε ένα set που πλησίασε τις δύο ώρες και τα είχε όλα: Αγαπημένα κομμάτια από τους πρώτους δύο δίσκους, καινούρια που αφήνουν υποσχέσεις για κάτι πολύ καλό, ξεχωριστές διασκευές και καλεσμένους σε φυσαρμόνικα και χορό!



Τα δύο νέα κομμάτια που άνοιξαν το set παρουσίασαν ένα πρόσωπο που μόνο φαινομενικά μας είχε δείξει η μπάντα, καθώς το ημιακουστικό ύφος αυτή την φορά προσεγγίστηκε με φλοϋδικό τρόπο, από την άποψη ότι προοδευτικά και ψυχεδελικά στοιχεία συνδυάζονται άψογα. Οι τόνοι ανέβηκαν αναμενόμενα στην συνέχεια, παρουσιάζοντας το πιο ηλεκτρικό πρόσωπο της πεντάδας που φλερτάρει έντονα πότε το με το punk (ειδικά στα καινούρια "Maniac" και "Time Machine") και πότε με το hard rock.



Φυσικά δεν έλειψαν οι πιο χαλαρές στιγμές όπως το μπλουζάτο "Train To North", το "Hard Place" με την τρομερή φυσαρμόνικα του Γιάννη Παχίδη από τους Daddy's Work Blues Band, το κεφάτο "Story Of My Life" (πρώτο video clip της μπάντας που είχαμε παρουσιάσει σε αποκλειστικότητα) με τον τρομερό χορευτή και η υπέροχη μπαλάντα "Walking", ενώ οι εξαιρετικές διασκευές σε Flogging Molly, Black Motorcycle Rebel Club και Bob Seger / Metallica (συν μια τζούρα Hawkwind στην εισαγωγή του "Overdose") επιβεβαίωσαν τις διαφορετικές επιρροές και τον άψογο που αυτές συνδυάζονται.



Κρίνοντας συνολικά το φεστιβάλ, καταρχάς οφείλουμε να επισημάνουμε ότι όλες οι μπάντες δικαιολόγησαν απόλυτα την παρουσία τους, ενώ ο κόσμος που σχεδόν γέμισε το Κύτταρο σίγουρα έφυγε ικανοποιημένος, παρότι δεν ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτικός. Το σημαντικότερο, εκτός από το αυτονόητο, την στήριξη δηλαδή σε μουσικούς που κοπιάζουν να δημιουργήσουν εκτός από μουσική και μια σκηνή με δυνατή παρουσία στα δρώμενα, είναι ότι δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσεις μπάντες που αγνοούσες και πραγματικά αξίζουν της προσοχής. Αν δε θες να γνωρίσεις το hype πριν αυτό δημιουργηθεί, το Music Highway Festival έχει αποδείξει πως μπορεί να προβλέψει το μέλλον!

Φωτογραφίες: Nondas Emmanouil