Motorhead @ Zenith (Παρίσι), 07/12/06

Ισχυρή, οπωσδήποτε, η συγκίνηση να βλέπεις μια απ' τις μεγαλύτερες rock μπάντες όλων των εποχών live. Τους είχα δει βέβαια και στο αλήστου μνήμης "festival" στον Άλιμο, αλλά αυτό αποτελεί μια εμπειρία την οποία θέλω να ξεχάσω, όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι! Live, λοιπόν, Motorhead, στο πλαίσιο της "Kiss Of Death" περιοδείας, στο Zenith, το οποίο είναι, όπως έχω ξαναπεριγράψει, ένας κλειστός συναυλιακός χώρος στα βόρεια του Παρισιού, που φιλοξενεί πολύ συχνά μερικά απ' τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης rock σκηνής. Η επίσημη χωρητικότητα του είναι περίπου 12.000 άτομα (!), οπότε στους Motorhead υπολογίζω ότι ο κόσμος ήταν περίπου 10.000 άτομα, όχι επειδή δεν είχαν πουληθεί όλα τα εισιτήρια, αλλά επειδή στο Zenith δεν «ανοίγουν» ποτέ όλες τις κερκίδες. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς, γινόταν χαμός στην κυριολεξία...

Έφτασα στο Zenith στις 20:00 περίπου και όταν μπήκα μέσα είχαν ήδη αρχίσει να παίζουν οι Skew Siskin, τους οποίους προσωπικά αγνοούσα. Ενδιαφέρουσα μπάντα, με έναν κιθαρίστα, μπάσο, drums και γυναικεία φωνητικά, έπαιξαν για 40 λεπτά περίπου ένα μείγμα stoner - hard rock, αρκετά heavy, χωρίς να είναι ουσιαστικά κάτι το ιδιαίτερο. Η μεγάλη ώρα είχε φτάσει...

Αφού τελείωσαν όλα τα σχετικά, μαζέματα, στήσιμο drums κ.λ.π., γύρω στις 21:20 έκαναν την εμφάνιση τους οι Lemmy, Phil Cambell και "Mikkey Dee"... Ο Lemmy με το γνωστό μαύρο μισάνοιχτο πουκάμισο (!) έκανε τις απαραίτητες συστάσεις... Good evening; We' re Motörhead... We 're playing Rock n' Roll... Απλά αυτό και μετά άρχισε ένας ορυμαγδός από γνώριμα Motοrhead riffs και ο Lemmy να τα δίνει όλα με τη χαρακτηριστική μπάσα και βραχνή φωνή του... Το τι γινόταν δε μπορώ να το περιγράψω... Φώτα, καπνοί (παντός είδους, χμμμμμμ...), μπροστά να γίνεται ανελέητο crowd surfing και η μπάντα να δίνει τον καλύτερο της εαυτό.

Άρχισαν με το "Stay Clean", ακολουθούν "Be My Baby" και "Killers" ενώ γίνεται χαμός... Ο Mikkey Dee κοπανούσε ανελέητα, ήταν το κάτι άλλο, ο Cambell έτρεχε πέρα δώθε και ο Lemmy τά 'χε δώσει όλα. Πολύ όμορφη στιγμή ήταν το "Metropolis", το οποίο ο Lemmy αφιέρωσε στις «παλιές καραβάνες» που ακολουθούν το group από παλιά. Ο ήχος ήταν αρκετά καλός και όλα τα riffs ακούγονταν αρκετά καθαρά. Ο Lemmy ήταν αρκετά ευδιάθετος και έλεγε συνεχώς διάφορα... ευγενικά και μη. Ακολούθησαν διάφορα κομμάτια, με το "Killed By Death" τελευταίο στο οποίο έγινε της κακομοίρας και μετά από μιάμιση ώρα περίπου αποσύρθηκαν με το κοινό να παραληρεί. Μετά από λίγα λεπτά ξαναβγήκαν φυσικά. Ήταν η ώρα του encore... O Cambell έπιασε την ακουστική... Ήταν η ώρα για τη «μπαλάντα» της βραδιάς... "Whorehouse Blues" με τον Lemmy να τα δίνει όλα και να σολάρει και με τη φυσαρμόνικα... Ακολουθεί "Ace Of Spades" στο οποίο καταλαβαίνει ο καθένας τι έγινε... Η βραδιά έκλεισε με το "Iron Fist" το οποίο κράτησαν για κανένα εφτάλεπτο, αποχαιρετώντας τον κόσμο και με τον Lemmy να κάνει τη χαρακτηριστική κίνηση του, «σημαδεύοντας» τον κόσμο με το μπάσο του! Μια ωραία βραδιά και ένα καταπληκτικό live...

Setlist:
Stay Clean / Be My Baby / Killers / Metropolis / Dr. Rock / Over The Top / One Night Stand / I Got Mine / In The Name Of Tragedy / Sword of Glory / Snaggletooth / Rosalie / Sacrifice / Just Cos You Got The Power / Going To Brazil / Killed By Death
--------------
Whorehouse Blues / Ace of Spades / Iron Fist