Massacre, In Utero Cannibalism, Denial Fiend @ AN Club, 09/11/07

Στη σύγχρονη εποχή που ζούμε το reunion είναι must τελικά. Δε θα αναφερθώ σε ιερά τέρατα που τελευταία αποφάσισαν να επανασυνδεθούν, θα το ειδικεύσω στον death metal χώρο. Μπορεί να μην είμαστε τόσο τυχεροί ώστε να δούμε μπάντες όπως οι Carcass και οι At The Gates που πρόσφατα ανακοίνωσαν την επανασύνδεσή τους, αλλά ήμασταν τυχεροί αρκετά ώστε να δούμε στο πρόσφατο παρελθόν γκρουπάρες όπως οι Atheist και οι Cynic. Σειρά είχαν οι Massacre, σε μία αποχαιρετιστήρια περιοδεία από το πουθενά να σκάει σα βόμβα.

Το ζέσταμα ανέλαβαν οι Denial Fiend, νέα μπάντα που δημιουργήθηκε το 2006 και είναι ουσιαστικά οι Massacre χωρίς τον κιθαρίστα Steve Swanson. Βγήκαν γύρω στις εννιά και παρουσίασαν στο κοινό τραγούδια από το ντεμπούτο τους. Ένα μισάωρο στιβαρού, καλοπαιγμένου death metal, με αποκορύφωμα το πισωγύρισμα στο '83 και τη διασκευή στο "Legions Of Doom" των Mantas! Όπως αντιλαμβάνεστε ο κόσμος ζεστάθηκε από νωρίς και μπήκαμε σε ένα τριπάκι προς το παρελθόν.

Σειρά είχαν οι Έλληνες In Utero Cannibalism. Νέα μπάντα και αυτή στο χώρο, συνέχισε το ζέσταμα για άλλο ένα μισάωρο με δικό της υλικό. Brutal death παίζουν τα παλικάρια, με grind αναφορές, αλλά το highlight της εμφάνισης τους ήταν οι δύο διασκευές που παίξαν και έκαναν πολλούς αυχένες να τσακίσουν από το headbanging (ένας απ' αυτούς ανήκει στον γράφοντα). Στη μέση του set τους αρχίζουν να παίζουν Dying Fetus και το "Grotesque Impalement" δημιουργεί ένα δυνατό mosh pit, το οποίο απέκτησε ξέφρενες διαστάσεις όταν έκλεισαν με το "Zombie Ritual".

Και εκεί που νόμιζες ότι τα έχεις δώσει όλα βγαίνουν οι Massacre και το γλέντι συνεχίζεται. Η σύνθεση της μπάντας αυτή που περιέγραψα και πιο πάνω, στους Denial Fiend, πήρε τη θέση της στο σανίδι του AN και ετοιμάστηκε να μας πάει ένα ταξίδι πέρα... στο παρελθόν και συγκεκριμένα στο 1991. Ο Terry Butler επιβλητικός στο μπάσο και από δίπλα του ο Steve Swanson στην κιθάρα, ενώ στη μέση ο Kam Lee να μας κοιτά με ένα χαμόγελο. Το τι θα παίζανε ήταν ήδη γνωστό. Μπορεί να ακούγεται μικρό το set list σε κάποιους (η εμφάνιση της μπάντας διήρκησε μόλις 50 λεπτά), αλλά το να ακούς ζωντανά ένα από τα σημαντικότερα και χαρακτηριστικότερα album στο death metal είναι πιστεύω υπεραρκετό.

Η μπάντα φάνηκε από την αρχική της εμφάνιση πόσο δεμένη είναι και, όπως ήταν αναμενόμενο, απέδωσε τα τραγούδια του "From Beyond" άψογα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο Kam Lee στο ρόλο του frontman. Εκεί που οι περισσότεροι συνάδελφοι του είναι συνήθως στατικοί, αυτός ήταν απίστευτα εκδηλωτικός και κινητικός. Τραγούδαγε και καταλάβαινες ότι γουστάρει πραγματικά αυτό που κάνει. Τι να πρωτοπεριγράψω; Το ότι κατέβηκε απ' τη σκηνή και έκανε headbanging με τον κόσμο; Ότι τραγούδαγε μαζί με τους οπαδούς; Ότι ενώ μονίμως κάποιος υπερενθουσιασμένος φαν ανέβαινε στη σκηνή για stage diving, ή απλά για να κοπανηθεί δίπλα στη μπάντα, ο Kam όχι μόνο δε δυσανασχετούσε, αλλά την έβρισκε περισσότερο; Νομίζω το κλείσιμο τα λέει όλα. Μετά το πέρας του set άφησε το μικρόφωνο και βούτηξε και ο ίδιος απ' την σκηνή. Όπως θα αντιληφθήκατε, το live είχε ένα party χαρακτήρα που δεν άφησε κανέναν δυσαρεστημένο, θέλω να πιστεύω. Η μπάντα έκλεισε με το "Provoked Accurser" και μας άφησε γύρω στις δώδεκα και δέκα.



Θα κλείσω το report με λίγη γκρίνια, γιατί παρά την ισοπεδωτική εμφάνιση των γκρουπ, υπάρχουν και κάποια αρνητικά. Και δεν αναφέρομαι στη διοργάνωση (ο ήχος παρεμπιπτόντως ήταν πολύ καλός καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας), αλλά σε μας, το κοινό. Δε μπορώ να διανοηθώ ότι σε εμφάνιση μιας τόσο ιστορικής μπάντας η προσέλευση του κόσμου ήταν τόσο μικρή. Ήμασταν δεν ήμασταν 150 άτομα στο κλαμπ και αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο μικρό είναι τελικά το κοινό που ακούει death metal στην Αθήνα. Επόμενη φορά δε θα υπάρξει οπότε όσοι τους είδαν είναι τυχεροί.

Υ.Γ. Πίσω απ' τον πάγκο του merchandise καθόταν ο Paul Speckmann των Master!