Mars Red Sky, Godsleep, 45 Rats @ Six D.O.G.S., 01/03/14

Το πλήθος και το εύρος των συγκροτημάτων της ψυχεδελικής και stoner σκηνής που επισκέπτονται την Ελλάδα επιβεβαιώνει όχι μόνο ότι υπάρχει ένα πιστό κοινό που τις στηρίζει αλλά και ότι ίσως τελικά να είναι και η σκηνή που στη χώρα μας καλύπτεται συναυλιακά πληρέστερα από κάθε άλλη. Οι Mars Red Sky ανήκουν σε αυτή τη συνομοταξία αλλά είτε λόγω του ότι είναι μάλλον σχετικά ανερχόμενο όνομα, είτε λόγω του τριημέρου δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν το αντίστοιχο κοινό, με αποτέλεσμα ακόμα και το Six D.O.G.S. να μοιάζει μισοάδειο.

Προσωπικά μιλώντας θα πρέπει να ομολογήσω ότι η περιρρέουσα γρίπη και ένας υψηλός πυρετός με ανάγκασαν να επιλέξω πόση ώρα θα δώσω το «παρών» στη συναυλία με αποτέλεσμα να χάσω εντελώς τα δύο ελληνικά συγκροτήματα που άνοιξαν τη βραδιά. Για τους μεν 45 Rats τα έχουμε γράψει εδώ και εδώ, για τους Godsleep, δε, θα πρέπει να πούμε ότι παίζουν heavy rock, αναμένεται η πρώτη τους επίσημη κυκλοφορία ενώ παίζουν live σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Η ώρα των Mars Red Sky ήρθε, με τον καθαρό βαρύ ήχο τους να γεμίζει το Six D.O.G.S. Οι συνθέσεις τους ήταν φυσικά αφηρημένης, χαλαρής δομής όπως και στις ηχογραφήσεις τους. Επί σκηνής όμως μου φάνηκαν ακόμα πιο τριπαριστοί και αυτό σαφώς τους πιστώνεται.



Τα φωνητικά τους ήταν γενικά λιγοστά, συγκριτικά με τις οργανικές τους περιπλανήσεις τουλάχιστον. Ειδικά όμως όταν ήταν διπλά, δηλαδή μαζί με τον κιθαρίστα αναλάμβανε και ο μπασίστας να συνδράμει, το αποτέλεσμα ήταν ακόμα πιο απόκοσμο και συναρπαστικό. Όλα αυτά, μαζί με τις ταιριαστά επιλεγμένες προβολές πίσω τους με βιντεάκια βγαλμένα από τη δεκαετία του '50, είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα του χασίματος και, δεν ξέρω αν φταίνε τα χαπάκια για τον πυρετό, αλλά εγώ την άκουσα όσο έπρεπε.



Το κοινό φάνηκε να προτιμά και να εκδηλώνεται περισσότερο στα πιο Sabbath-ικά (αν μπορεί να το πει κανείς έτσι), πιο stoner-άδικα κομμάτια. Αυτά όπου η μπασογραμμή ήταν όσο πιο αργή και βαριά γίνεται. Εγώ από την άλλη γούσταρα περισσότερο όταν τα πεταλάκια της κιθάρας έπαιρναν φωτιά και οδηγούσαν σε πιο Hendrix-ικούς ήχους. Το κλείσιμο της βραδιάς ήταν και ένα από τα highlight αυτής και το "Seen A Ghost" που το αποτελούσε μάς αποκάλυψαν οι δημιουργοί του ότι θα επανεκτελεστεί στον επερχόμενο δεύτερο ολοκληρωμένο δίσκο τους. Ουσιαστικά αυτό ήταν και το encore της συναυλίας, αφού δεν χρειάστηκε να φύγουν στημένα και να επανέλθουν δήθεν λόγω της απαίτησης του κόσμου. Πολύ πιο οικεία και απλά, όπως κύλησε και η υπόλοιπη συναυλία, έπαιξαν για εμάς σαν να ήταν κάποιοι από εμάς.

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com