Mani Deum @ 6 D.O.G.S., 05/03/15

Τους Mani Deum τους άκουσα πάλι ζωντανά, πριν περίπου ένα δεκαπενθήμερο, σαν opening act την δεύτερη μέρα που εμφανίστηκε ο Jozef van Wissem στο Χυτήριο. Τότε, η ακουστική του χώρου αλλά και η πολύ ειδική αισθητική του Ολλανδού headliner, τους υποχρέωσαν φαντάζομαι να βγάλουν τα βύσματα και να πορευθούν στον δρόμο των ακουστικών οργάνων. Η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα του Unplugged.gr τους «επέβαλε» μια δεύτερη ακουστική απόπειρα και το πείραμα στέφθηκε πάλι με απόλυτη επιτυχία.

Γιατί λέω «απόλυτη»; Διότι όταν στην αρχή, έχεις να διαχειριστείς ένα κοινό που δείχνει μεν να περνάει καλά, αλλά συμπεριφέρεται σαν να έχει απλά βγει για ποτό (συνομιλίες, γελάκια, χαιρετισμοί από την άλλη άκρη του venue) -αποτέλεσμα της δωρεάν εισόδου;- και προς το τέλος του setlist αυτό το ίδιο κοινό σε παρακολουθεί με προσήλωση και χειροκροτεί με σφυρίγματα, τότε ναι, έχεις επιτύχει απόλυτα από σκηνής. Θέλω να πιστεύω πως με αυτές τις ακουστικές εμφανίσεις, βρισκόμαστε στην αρχή μιας ωραίας συνήθειας. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...



Γύρω στις 22:30, τα πέντε μέλη της μπάντας ανέβηκαν στην σκηνή με τον industrial χαμηλό φωτισμό, με την άνεση που έδινε ένας καθ' όλα φιλόξενος χώρος. Η διάθεση του κόσμου -μεγάλο μέρος του οποίου έδειξε να γνωρίζει την δουλειά των Deum- και η χαλαρή ατμόσφαιρα προμήνυαν, όπως προείπαμε, μία cozy βραδιά. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα ζόρισαν -με την καλή έννοια- ήδη από το τέταρτο-πέμπτο τραγούδι, με τις κιθάρες να ανεβάζουν ολοένα στροφές, όπως συνέβη και με το μπάσο και τα ντραμς. Κι ας μην έγινε ποτέ το moshpit (inside joke για όσους παρευρέθησαν) που «διέκοψαν» οι πρώτες νότες του "Bloodbath In E Minor"...



Για το theremin του Πάνου Τσεκούρα δεν χρειάζονται πολλά λόγια: ένα αόρατο τσέλο που συνοδεύει τα τραγούδια και τους δίνει μία νότα απόκοσμη, ένα ντελικάτο έξτρα βάθος που ίσως να χάνεται σε πιο ηλεκτρισμένες προσεγγίσεις. Το theremin αντιμετωπίζεται ως ισότιμο μέλος της ορχήστρας των Mani Deum και γι’ αυτό δεν αποτελεί εξωτικό ηχητικό διακοσμητικό, αλλά ο ήχος του είναι απόλυτα ενταγμένος και απαραίτητος στις συνθέσεις. Όσο προχωρούσαμε βαθύτερα στο setlist αλλά και την δισκογραφία της μπάντας, τόσο περισσότερο η πειραγμένη folk noir μας παρέσυρε σε σκοτεινά μονοπάτια που συνδέουν τον αμερικανικό Νότο με τους παραδοσιακούς ρυθμούς της Μεσογείου, με το rock 'n' roll να παίζει τον ρόλο της πυξίδας. Highlight της βραδιάς, η νέα πρόταση ομοιοπαθητικής από καλλιτέχνες και κοινό: «το κρυολόγημα περνάει με ξύδια».



Η όλη εμφάνιση δεν ξεπέρασε την μία ώρα, αλλά δεδομένης της ημέρας -καθημερινή-, του γεμάτου setlist και της απόδοσης των μουσικών, δεν μας άφησε παραπονεμένους. Άλλωστε, όπως μάθαμε, θα έχουμε σύντομα την ευκαιρία να τους ξαναβρούμε στην αθηναϊκή νύχτα. Ίσως βρισκόμαστε στο σημείο της εξόδου των Mani Deum από την underground σκηνή και της έναρξης μιας συνομιλίας τους με το ευρύ κοινό.

Οι Mani Deum είναι:
Peri Ayan (12χορδη Κιθάρα / Φωνή)
Manos K. (Φωνή / Ηλεκτρικές Κιθάρες)
Panos Tsekouras (Theremin)
Dimitris Hatzimitros (Μπάσο)
Little Tonnie (Ντραμς / Percussion)

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com