Jumping Fish Festival: Day 1 (The Heavy, Idra Kayne, Bangies) @ Fuzz 23/11/12

Από την Εριφύλη Παναγούλια, 28/11/2012 @ 14:36
Τα τελευταία τρία χρόνια το Jumping Fish Festival έχει να γίνει θεσμός. Αυτή η «πλατφόρμα ανάδειξης και υποστήριξης νέων καλλιτεχνών», όπως αυτοαποκαλείται, δείχνει ότι έχει πιάσει τον παλμό της εποχής. Η επιτυχία του έγκειται κυρίως στην διάδραση του κοινού απευθείας με τους καλλιτέχνες, η οποία δικαιολογείται πλήρως από το μέσο διάδοσης της «πλατφόρμας», το Internet. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ανάμεσα σε αυτούς που έχουν αναδειχθεί από αυτό είναι ο Rous, o Lolek και οι προσωπικοί μου αγαπημένοι Baby Guru.

Για το line-up του φετινού φεστιβάλ επιλέχθηκαν για headliners οι The Heavy και μαζί τους η Idra Kayne και οι Bangies, οι οποίοι κατέλαβαν πρώτοι στην σκηνή του Fuzz λίγα λεπτά μετά τις 21:00. Η επταμελής μπάντα κατάφερε να ζεστάνει το κοινό με τους reggaeton, dub ήχους της με το medley της έναρξης, πάντα με την συνοδεία πνευστών που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλή στις ελληνικές μπάντες του είδους.

Bangies

Με πολύ κέφι προσπάθησαν να μεταδώσουν την ενέργεια τους σε αυτούς που βρίσκονταν από κάτω, με διασκευές αλλά και δικά τους κομμάτια, αν και η dubstep έκρηξη που ήρθε λίγο πριν το τέλος του set τους δεν έδενε τόσο με το groovy-funky concept της βραδιάς. Η στιγμή όμως που τους ανέδειξε ήρθε λίγο μετά με την μεταφορά του "Slow Down" των Vodka Juniors σε μια αυξημένη ska εκδοχή που αύξησε τον ρυθμό και κέρδισε και την έντονη συμμετοχή του κοινού.

Μετά την αποχώρηση των Bangies και αφού έγιναν οι ανάλογες προετοιμασίες, στην σκηνή βρέθηκε η Idra Kayne, τηρώντας τις ώρες εμφάνισης των διοργανωτών με βρετανική ακρίβεια. Μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά τόσο ο μουσικός της προσανατολισμός στα φωνητικά, όσο και η σκηνική της παρουσία, θύμιζε έντονα την Lisa Kekaula των Bellrays. Η πρώτη της επαφή με το κατάμεστο, πλέον Fuzz έγινε με το "Don't Walk Away", βγαλμένο από το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ της.

Idra Kayne

Ακολούθησαν αρκετές διασκευές, ανάμεσα τους το "Crazy" των Gnarls Barkley, το "I Need A Dollar" του Aloe Blacc και φυσικά το "Seven Nation Army" στην Nostalgia 77 εκδοχή του, που προσωπικά με κέρδισε με την ιδιαίτερα υψηλή απόδοση τόσο από την ίδια την ερμηνεύτρια, αλλά και από την μπάντα που την πλαισίωνε.

Idra Kayne

Μας αποχαιρέτησε με το "Higher Ground" που η δυναμικότητά του rhythm section ακούμπαγε περισσότερο την άποψη των Red Hot Chili Peppers πάνω στο κομμάτι, παρά την αυθεντική του Stevie Wonder, που ταίριαζε όμως στην ανεβασμένη διάθεση του κοινού, κάνοντας την καλύτερη μετάβαση για τους headliners του φεστιβάλ.

Η ώρα είχε φτάσει πλέον 23:00 και ήταν η σειρά των Βρετανών που με το παλιομοδίτικο indie rock τους που αναμιγνύεται έντονα με τα funky beats και την soul και τα blues, και τους κάνει να περπατούν προς την επιτυχία, στον δρόμο που έχουν χαράξει οι Black Keys. Δεν ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκαν μπροστά στο ελληνικό κοινό μιας και πριν δύο χρόνια (και τρεις μέρες ακριβώς) τους είχαμε δει στο Κύτταρο. Η έναρξη έγινε ιδανικά από τους Heavy, με το "Can't Play Dead" μαζί με την horror-movie εισαγωγή του, αλλά το συναίσθημα χάθηκε λίγο αφού ο όγκος, κυρίως του μπάσου, αλλά και όλης της μπάντας, είχε κρυφτεί κάπου στην κονσόλα και δεν έλεγε να βγει από τα ηχεία. Παρόλα αυτά η μπάντα στόχευε να βάλει όλο το Fuzz στους ρυθμούς του και το "What You Want Me To Do" και το "Sixteen".

The Heavy

Η groovy διάθεση έδωσε την σκυτάλη σε πιο smooth reggae και indie ήχους με το "Cause For Alarm" και το "Short Change Hero", όπου ο Kelvin Swaby, ξεδίπλωνε με άνεση τις φωνητικές του ικανότητες. Λίγο αργότερα τα πνευστά πήραν τον κύριο ρόλο για την έναρξη του "Big Bad Wolf" με τον Swaby να παρακινεί το κοινό να μιμηθεί τις κραυγές λύκων που ακούγονται και στο άλμπουμ, που φυσικά και τον ακολούθησε. Η κατάσταση στον ήχο δεν έδειξε να διορθώνεται, αλλά οι Heavy δεν ξέχασαν ούτε λεπτό τον λόγο που είχαν βρεθεί στην σκηνή του Fuzz. Η βραδιά συνεχίστηκε με τα "What Makes A Good Man" με τις Ray Charles επιρροές και το "Α Lesson Learned" με τις πανομοιότυπες- Black Keys κιθαριστικές παραμορφώσεις του.

The Heavy

Μετά την σύντομη αποχώρησή τους από την σκηνή, οι Βρετανοί επέστρεψαν με το "Girl" κάνοντας παράλληλα παιχνίδια με το θηλυκό μέρος του κοινού μέχρι ο Swaby να χωρίσει το Fuzz στα δύο, από το ύψος της σκηνής μέχρι την πόρτα, για να ερμηνεύσει το πιο δημοφιλές κομμάτι τους, το "How You Like Me Now?" με παλλαϊκή φυσικά συμμετοχή από όλους όσους βρέθηκαν εκεί το βράδυ της Παρασκευής.

The Heavy

Γενικότερα από θέμα διοργάνωσης και συντελεστών, καθώς και από άποψης συμμετοχής, το φετινό Jumping Fish Festival μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα επιτυχημένο. Το μόνο ίσως επιλήψιμο της βραδιάς ήταν η ποιότητα του ήχου, ειδικά όταν μιλάμε για μπάντα του συγκεκριμένου ύφους όπου η παρουσία του μπάσου και η σωστή απόδοση του rhythm section κρίνεται απαραίτητη. Δυστυχώς όμως, όσοι από μας έχουμε επισκεφτεί τον συγκεκριμένο χώρο, ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά.

The HeavySetlist:

Can't Play Dead
What You Want Me To Do?
Sixteen
Cause For Alarm
Short Change Hero
Curse Me Good
Big Bad Wolf
What Makes A Good Man?
Same Ol'
A Lesson Learned
Don't Say Nothing
Blood Dirt Love Stop
Just My Luck
---------
Girl
Coleen
How You Like Me Now?

Κείμενο / φωτογραφίες: Εριφύλη Παναγούλια

  • SHARE
  • TWEET