Igorrr, Still Falling, God In A Cone @ Fuzz, 02/11/17

Πειρρραματισμός, φρρρέσκοι ήχοι και πρρροχωρημένη αισθητική

06/11/2017 @ 10:31

Είναι αρκετά πιθανό, μερικούς μήνες πριν να μην είχατε καν ακούσει για τους Igorrr. Και είστε απόλυτα δικαιολογημένοι, αφού μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια δουλειάς, ο Igorrr, κατά κόσμο Gautier Serre, μετατράπηκε σε τετραμελές μουσικό σχήμα! Το πόνημα που κυκλοφόρησαν πλέον OI Igorrr, το "Savage Sinusoid", τράβηξε την προσοχή της metal κοινότητας. Βέβαια αυτό οφείλεται, εκτός από την πολύ καλή δουλειά ή την πρωτοτυπία του, και στο ότι πρόκειται για μια αρκετά «μεταλλικότερη» από τις προηγούμενες πιο πειραματικές δουλειές του Γάλλου. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι Igorr είναι ουσιαστικά μεταλλάδες που απλώς δεν παίζουν ακριβώς metal.

Μια λοιπόν όχι και τόσο βολική Πέμπτη, στις 2 του Νοέμβρη, για την ακρίβεια, οι τέσσερις Igorrr επισκέφθηκαν για πρώτη φορά την Ελλάδα και συγκεκριμένα την σκηνή του Fuzz. Το πρόγραμμα που είχαν ορίσει οι διοργανωτές τηρήθηκε με μια ελαφρά χαλαρότητα, αλλά όπως και νά’χει δε γινόταν να εκτραπεί και πολύ, δεδομένης του εργάσιμου της ημέρας του live.

Πρώτα εμφανίστηκε ο God In A Cone, ένα σόλο project με ηλεκτρονική βάση, πολλές επιρροές από διαφορετικά είδη και ανάμειξη αγγλικού και ελληνικού στίχου. Το δεύτερο μέρος του set παρουσιάστηκε συνοδεία ηλεκτρικής κιθάρας, όμως εκείνη την ώρα ο κόσμος στο Fuzz ήταν ελάχιστος. Ακόμη όμως και οι λιγοστοί παρευρισκόμενοι δεν έδειξαν την αναμενόμενη ανταπόκριση στο μισάωρο αυτό.

God In A Cone

Λίγο μετά τις 21:30, τη σκυτάλη πήραν οι Still Falling, πενταμελές progressive death metal σχήμα με πολλή ενέργεια, καλή σκηνική παρουσία και στιβαρό rhythm section, που όμως «υπέστη σαμποτάζ» από τον κακό ήχο που βγήκε στην αρχή του set προς το κοινό, το οποίο και είχε αυξηθεί σημαντικά. Η σκληρή α λα Gojira, Meshuggah και τα τοιαύτα μουσική των Αθηναίων μας συντρόφευσε για περίπου 45 λεπτά, με έναν μπασίστα σε φόρμα, σε αντίθεση με τον εξοπλισμό που αδίκησε πέρα για πέρα τις κιθάρες.

Still Falling

Κατά τις 22:45, ένα τέταρτο μετά την προγραμματισμένη ώρα εμφάνισης και αφού το Fuzz είχε γεμίσει ικανοποιητικά για βράδυ Πέμπτης, ήρθε η στιγμή για τους Igorrr. Ο κος Serre πήρε θέση πίσω από τα μηχανήματα του ως καλός DJ και ο Sylvain Bouvier πίσω από τα drums - ως εξαιρετικός ντράμερ. Και αυτά είναι όλα τα όργανα που υπήρχαν στη σκηνή. Ο Laurent Lunoir με το γνώριμο παρουσιαστικό του - στιλιστικά κάτι ανάμεσα σε Uruk-hai και tr00 Scandinavian black metal- μοίρασε απόκοσμες κραυγές και η Laure Le Prunenec έκανε ό,τι ήθελε με τη φωνή της, χτυπώντας ακόμα και τις πιο δύσκολες νότες με χαρακτηριστική άνεση.

Igorrr

Από τεχνικής άποψης όλα τα μέλη του σχήματος ήταν άψογα. Ο Sylvain πάταγε με απαράμιλλη ακρίβεια πάνω στα προ-ηχογραφημένα samples του Gautier, ενώ παράλληλα έπαιζε με πάρα πολλή δύναμη. Η παρουσία τους ήταν δε καθ’όλα εντυπωσιακή και συνεπήρε το κοινό. Όπως αναμενόταν, το set τους εστίαζε πάνω στην τελευταία κυκλοφορία, χωρίς όμως να λείπουν και επιλεγμένα κομμάτια από τη solo πορεία του «πρώτου» Igorrr.

Igorrr

Αν θέλαμε να βρούμε κάτι για να γκρινιάξουμε όμως, o Gautier ίσως θα μπορούσε να στρατολογήσει κι έναν κιθαρίστα στην κολεκτίβα του και όχι να παίζει τις κιθάρες ηχογραφημένες από τα μηχανήματά του. Αν και το κοινό των Igorrr είναι σχετικά ετερόκλιτο, βασίζεται, μετά και τον τελευταίο δίσκο, κυρίως σε μεταλλάδες και τα πιο πετυχημένα τραγούδια τους έχουν περισσότερο metal ήχο.

Igorrr

Μία ώρα συνεχούς εναλλαγής οπερατικών φωνητικών και πρωτόγονων ουρλιαχτών μετά, ερμήνευσαν το συγκλονιστικό "ieuD" και κατέβηκαν στην πλατεία για το κλισέ στημένο encore που κράτησε περίπου 10 λεπτά. Κι έτσι όπως ανέβηκαν, σιωπηλοί, υποκλίθηκαν στο κοινό που φώναζε ρυθμικά το όνομά τους και χωρίς να πουν κάτι, αποχώρησαν λίγα λεπτά πριν τις 12.

Σίγουρα οι Γάλλοι άφησαν τις θετικότερες των εντυπώσεων και σίγουρα η πορεία τους θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι Igorrr μας έδειξαν πως είναι καλύτερο να κάνεις κάτι που (σίγουρα) αρέσει σε σένα και όχι κάτι που (ίσως θα) αρέσει στους άλλους. Ο Gautier Serre με αυτό το project προσπάθησε να φτιάξει την μουσική που ήθελε ο ίδιος να ακούσει και δεν μπορούσε να βρει πουθενά. Κι όπως φαίνεται, (π)έτυχε να αρέσει εξίσου και σε μας.

Δημήτρης Καλφαρέντζος

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής

SETLIST

Spaghetti Forever
Opus Brain
Grosse Barbe
Moldy Eye
Biquette 
Barbecue
Pavor Nocturnus
Caros 
Viande
Cheval
Tendon
Excessive Funeral
Tout Pettit Moineau 
iueD

Encore:

Unpleasant Sonata
Apopathodiaphulatophobie
Robert

  • SHARE
  • TWEET