Hellenic Daemons Metal Festival: Απολογισμός

Έξη μήνες μετά το καταπληκτικό "A Night In The Abyss Festival", η εκπομπή Metal In Musica διοργανώνει για δεύτερη φορά ένα μεγάλο -για τα δεδομένα της χώρας μας- festival. Το "Hellenic Daemons Metal Festival" είχε την τιμή να φιλοξενήσει μερικά από τα μεγαλύτερα ελληνικά metal ονόματα. Συγκεκριμένα, το Σάββατο 5 Απριλίου εμφανίστηκαν οι Out Of The Lair, Horizon's End και On Thorns I Lay, ενώ την επόμενη μέρα, Κυριακή 6 Απριλίου είδαμε τους Negative Creeps, Horrified και Septic Flesh. Η συναυλία έγινε στο club "Κεραυνός", μαγαζί που βρίσκεται δύο χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή. Οι 2 βραδιές κύλισαν ευχάριστα με τον κόσμο να αποχωρεί με τα πλουσιότερα συναισθήματα. Δείτε λοιπόν τι συνέβη καθ' όλη τη διάρκεια του festival.

Σάββατο, 5 Απριλίου

Στον Κεραυνό φτάσαμε μία ώρα πριν την επίσημη έναρξη της συναυλίας, δηλαδή στις επτά το απόγευμα. Αφού τσεκάραμε τα εισιτήρια μας, περάσαμε στην κυρίως αίθουσα, η οποία ήταν μεγάλη και ευρύχωρη, ότι πρέπει για συναυλίες. Εκεί τριγυρνούσαν και αρκετά, αν όχι όλα, τα συγκροτήματα που θα εμφανιζόταν αυτές τις δύο μέρες, καθώς και αρκετά από τα συγκροτήματα του προηγούμενου festival, όπως οι Dawn Of Darkness, οι Crossover και οι Sad Wings. Πολύ καλή φάση, αν σκεφτεί κανένας ότι ο κόσμος μιλούσε μαζί τους, όση ώρα περίμεναν. Γενικά επικρατούσε ένα πολύ καλό και θερμό κλήμα. Το μόνο δυσάρεστο της όλης βραδιάς ήταν η πολύ μικρή προσέλευση κόσμου. Περίπου εβδομήντα με ογδόντα εισιτήρια είχαν κοπεί. Πραγματικά μικρός αριθμός για μία τέτοια διοργάνωση.

Όσοι ήρθαν όμως φρόντισαν να περάσουν καλά, και αυτό έχει σημασία στην τελική. Με μία ώρα καθυστέρηση, μπας και έρθει ακόμα κανένας, βγήκαν στην σκηνή οι Θεσσαλονικείς Out Of The Lair. Οι τύποι ήταν πραγματικά άπαικτοι. Εκτός από το τρομερό speed heavy που παίζουν, είναι και τρομεροί χαβαλετζίδες. Ειδικά ο frontman τους ήταν άπαιχτος. Άψογοι τεχνικά με τρομερό κιθαριστικό δίδυμο έπαιξαν κομμάτια από την δουλειά που ετοιμάζουν, η οποία από ότι μας είπαν θα βγει κατά Μάιο μεριά. Προσωπικά ξεχώρισα τα "Wolverine’s Night", "G.O.D" και "Flying Surf". Γρήγορα πήραν τον λιγοστό κόσμο με το μέρος τους. Ομολογώ ότι ήταν η πρώτη μου επαφή με το group, και πραγματικά έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Παίζοντας περίπου μία ώρα, άφησαν τη σκηνή και τον κόσμο με ένα μεγάλο χαμόγελο.

Επόμενοι ήταν οι Horizon's End, το μεγαλύτερο ίσως progressive group της χώρας μας. Το εν λόγω group είχε δύο μεγάλα ατού. Τρομερό τραγουδιστή και μπασσίστα που παίζει "παπάδες". Έτσι απλά. Αρκετά καλή σκηνική παρουσία, μέτριος ήχος στην αρχή, πολύ καλός από τη μέση του set list τους και μετά. Έπαιξαν οκτώ κομμάτια, με το μικρότερο να έχει διάρκεια περίπου τα έξη λεπτά, και από τα οποία τα δύο μόνο ήταν από την πρώτη τους δουλειά, ενώ τα υπόλοιπα έξη ήταν από την καταπληκτική περσινή τους δουλειά ονόματι "Concrete Surreal". Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος, ενώ μερικοί τραγουδούσαν μαζί με το σχήμα. Ιδιαίτερες στιγμές μιας πολύ καλής εμφάνισης ήταν τα "Sacred Lover", "Colours" και "Taken In". Και αυτοί έπαιξαν περίπου μία ώρα, ενώ καταχειροκροτήθηκαν κατά την έξοδό τους από τη σκηνή.

Μουσική από τα ηχεία, ένας μικρός έλεγχος της τελευταίας σκηνής στα όργανα που ήταν πάνω στη σκηνή και κάνα δυο γουλιές μπύρα έφταναν μέχρι να ανεβούν οι On Thorns I Lay στη σκηνή. Ο κόσμος είχε μειωθεί αισθητά -καμιά πενηνταριά να είχαμε μείνει- αλλά όσοι έμειναν μαζεύτηκαν κοντά στη σκηνή, για να φανούμε πολλοί μάλλον, σχέδιο που δεν έπιασε μιας και στη μεγάλη αίθουσα του Κεραυνού υπήρχε η αίσθηση "φέρτε καμιά μπάλα να παίξουμε ποδόσφαιρο", πράγμα το οποίο φάνηκε να πτοεί τους On Thorns I Lay, οι οποίοι έπαιξαν ένα σχετικά μικρό -για headliners- playlist, κάτι λιγότερο από ώρα. Έπαιξαν κομμάτια κυρίως από την τελευταίεα τους κυκλοφορία, ενώ μας παρουσίασαν και κάποια καινούργια, όλα με καθαρά φωνητικά, και κάπως ποιο ογκώδες κιθάρες. Ο ήχος ήταν τρομερός σε όλη τη διάρκεια του set τους, είχαν καλή και σχετικά ενεργητική σκηνική παρουσία, αλλά ήταν και κάπως ψυχροί με τον κόσμο. Έκλεισαν με μία, κατά γενική ομολογία, καλή διασκευή στο "Enjoy The Silence" των Depeche Mode. Προσωπικά περίμενα περισσότερα, από μία μπάντα σαν τους On Thorns I Lay. Χωρίς να είναι κακοί αλλά ούτε και κάτι το ιδιαίτερο. Ίσως από μέσα τους να είχαν απογοητευτεί από την μικρή προσέλευση, ίσως να μην είναι στην καλύτερη φόρμα τους, ίσως και εγώ δεν ξέρω τι. Θέλω να πιστεύω πως την επόμενη φορά που θα τους δούμε θα είναι δυναμικότεροι και πιο άμεσοι με το κοινό.

Κυριακή, 6 Απριλίου

Η επόμενη μέρα κύλησε πιο χαλαρά. Φτάνοντας στο club μισή ώρα πριν τη συναυλία είδαμε περισσότερο κόσμο να περιμένει υπομονετικά να ανοίξουν οι πόρτες. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί δεν θα ήθελα να δω την ίδια -μικρή- προσέλευση κόσμου. Από ότι μας είπαν οι διοργανωτές, κόπηκαν περίπου διακόσια εισιτήρια.

Το group που άνοιγε τη βραδιά ήταν οι Negative Creeps. Έχοντας ακούσει πολύ καλά λόγια, περίμενα να δω μία αντίστοιχα καλή εμφάνιση. Και πραγματικά αυτό είδα! Τέσσερα άτομα πάνω στη σκηνή, και όμως πολύ φασαρία από κάτω! Τρομερή αντίδραση από τον κόσμο, ο οποίος μαζεύτηκε με τη μία κάτω από τη σκηνή κάνοντας headbanging συνέχεια. Παίζοντας κομμάτια από το ντεμπούτο τους με τίτλο "Satancore" αλλά και κάποιες διασκευές, για περίπου 45-50 λεπτά δεν άφησαν κανένα σε ησυχία. Στα θετικά τους ο πολύ καλός ήχος που είχαν καθώς και η επίσης πολύ καλή επικοινωνία που είχαν με τον κόσμο. Κάτι ήξεραν οι Rotting Christ που τους είχαν για support στις περισσότερες ελληνικές εμφανίσεις τους. Άξιοι!

Επόμενοι στη σειρά ήταν οι Horrified, το group που με το τελευταίο του δισκάκι "Deus Diabolus Inversus" τρέλανε πολύ κόσμο. Αρκετοί λοιπόν ήταν αυτοί που ήθελαν να δουν αν οι Horrified είναι σε θέση να αναπαράγουν την ίδια ατμόσφαιρα που έχουν στο cd τους και live. Και πραγματικά το κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό. Χωρίς να έχουν και τον καλύτερο δυνατό ήχο, παραήταν μπασαρισμένος, παίξανε ένα αρκετά μικρό set περίπου 50 λεπτών το οποίο περιείχε τις καλύτερες στιγμές τις νέας τους δουλειάς, καθώς και ένα τραγούδι από την πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα. Μεγάλο ατού της μπάντας είναι το κιθαριστικό της δίδυμο, το οποίο πραγματικά ήταν άψογο. Έκλεισαν με το "Deus Diabolus Inversus" και τον κόσμο να κατευθύνεται προς το bar για ακόμα μία μπύρα.

Η ώρα κόντευε σιγά σιγά και ο κόσμος όλο και μαζευόταν κοντά στη σκηνή για να υποδεχθεί τους headliners της βραδιάς (αλλά και του festival) Septic Flesh. Έχοντας κυκλοφορήσει ένα από τα καλύτερα albums τους, το "Sumerian Daemons" και επιστρέφοντας στον παλιό ακραίο ήχο τους, περιμέναμε πολλά από αυτή τους την εμφάνιση. Και πραγματικά, περίπου στις 10.30 οι Flesh ανέβηκαν στη σκηνή υπό τους ήχους του "Behold…The Land Of Promise", intro του τελευταίου τους δίσκου. Εντύπωση μου έκαναν κάποια άτομα που είχαν έρθει από την Αθήνα για τη συγκεκριμένη συναυλία. Το πρώτο σοκ ήρθε αμέσως μόλις ανέβηκαν στην σκηνή. Ήταν η πρώτη φορά -αν εξαιρέσουμε το live τους στην Αθήνα στο "Hammerfest"- που βγήκαν βαμμένοι επί σκηνής. Το δεύτερο σοκ ήταν τα δύο νέα μέλη του group και ειδικά ο Φώτης στα drums, που αν και 22 χρονών μόνο, ήταν καταπληκτικός καθόλη την εμφάνιση του group. Το μόνο που μας στεναχώρησε ήταν η απουσία της Natali, δεδομένου ότι θα έπαιζαν αρκετά νέα τραγούδια τα οποία επιβάλουν την παρουσία της στη σκηνή, όπως το "Eldest Cosmonaut". Για το λόγο αυτό όλες τις χορωδίες και τα φωνητικά της Natali έπαιξαν μέσο synth.

Με το τέλος του intro, οι Flesh ξεκίνησαν το "Unbeliever" ένα από τα καλύτερα κομμάτια του "Sumerian Daemons". Ακολούθησε το "Chaostar" από το "Revolution DNA" σε πιο γρήγορο tempo από το original. Σειρά είχε το "Faust", το οποίο βρίσκει όλο τον κόσμο να τραγουδάει μαζί με τον Set. Καπάκι το "Esoptron", το οποίο ήταν και το πιο παλιό κομμάτι που έπαιξε η μπάντα. Για το "Mystic Places Of Dawn" ούτε κουβέντα. Ακολούθησε το "Virtues Of The Beast" κολλητά με το "Sumerian Daemons". Όσοι δεν είχαν έρθει μπροστά στη σκηνή μέχρι εκείνη την ώρα, το έπραξαν με τις πρώτες νότες του "D.N.A" που ακολούθησε. Καταπληκτική απόδοση από τον Set, ο οποίος χρησιμοποιούσε αρκετά εφέ για τη φωνή του πράγμα που ξίνισε κάποιους. "Αυτό είναι ένα τραγούδι για πολύ …ξύλο" προλογίζει ο Set καθώς παίζει τις πρώτες νότες του "Red Code Cult". Παρόλο τον καλό ήχο που είχαν σε όλη τη διάρκεια του set τους οι Flesh, το μπάσο ακουγόταν πολύ πιο κάτω από τα υπόλοιπα όργανα. Ακολούθησε το "Mechanical Babylon" το οποίο ήταν και το τελευταίο κομμάτι που έπαιζαν από το νέο δίσκο. Από εκεί και πέρα, το group έπαιξε κομμάτια κυρίως από το "Revolution DNA" και "A Fallen Temple" στα οποία ο κόσμος ανταποκρίθηκε με πολύ πάθος. Έχουμε λοιπόν τα "Nephilim Sons", "The Future Belongs To The Brave" και "Little Music Box", στα οποία η μπάντα έπιασε το peak της απόδοσης της. Το "Little Music Box", ειδικά, το ξεκίνησε ο Κατσιώνης με ένα πολύ καλό intro με πλήκτρα που έκανε πολύ κόσμο να ψάχνεται. "Τελευταίο κομμάτι για σήμερα" ακούγεται και παίζουν το κλασσικό πλέον "Eldest Cosmonaut". Επικράτησε πανζουρλισμός στην κυριολεξία. Με το τέλος του κομματιού, οι Septic Flesh αποχωρούν, για να ξανανεβούν στη σκηνή, έπειτα από την απαίτηση του κόσμου και να παίξουν τα "Science" και "Marble Smilling Face". Μετά από αυτό, ευχαρίστησαν τον κόσμο για την υποδοχή του, που αν και λίγος έκανε φασαρία, και κατέβηκαν οριστικά από τη σκηνή.

Έτσι τελείωσε και το "Hellenic Daemons Festival", με τον κόσμο να αποχωρεί ευχαριστημένος από το club. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στον Πάνο και το Ζώη, καθώς και σε όλα τα παιδιά από τη μουσική εκπομπή "Metal In Musica" για τη διοργάνωση αυτή. Όλα λειτούργησαν άψογα, προσφέροντας σε όσους παραβρέθηκαν -έστω και λίγους- ένα τρομερό διήμερο καλής metal μουσικής. Να ελπίζουμε ότι θα υπάρχει και συνέχεια, και ότι ο κόσμος θα μάθει να βοηθάει και να ενισχύει τέτοιες προσπάθειες.

Υ.Σ: Πολλά ευχαριστώ στον Αλέξη από τους Elwing για όλη του την βοήθεια. Ελπίζουμε να σας δούμε και εσάς κάποια μέρα…


2 από τους συντάκτες του Rocking.gr μαζί με τους Septic Flesh