Guns N' Roses, Danko Jones, Night Shift @ Beogradska Arena, Βελιγράδι, Σερβία, 23/09/10

Από τον Παναγιώτη Λουκά, 02/10/2010 @ 01:58
Ανάμεσα στις μορφές εναλλακτικού τουρισμού αναφέρονται ο αγροτουρισμός, θρησκευτικός, συνεδριακός, περιπατητικός με την λίστα να μην έχει τελειωμό. Φυσικά σε μια τέτοια λίστα υπάρχει πάντα ένα κενό ή καλύτερα μια επιχειρηματική ευκαιρία(;) και ξαφνικά προέκυψε ο συναυλιακός τουρισμός! Με μεγάλη χαρά πληροφορήθηκα για την εκδρομή που διοργάνωνε η Art On The Road για την συναυλία των Guns N' Roses στο Βελιγράδι. Μια τέτοια ευκαιρία δεν μπορούσε να πάει ανεκμετάλλευτη και αφού έβαλα κάτω τα οικονομικά μου και αποφάσισα ότι για τους επόμενους δύο μήνες κομμένες οι βόλτες, το ξημέρωμα της Πέμπτης με βρήκε στον Λευκό Πύργο που ήταν η αφετηρία μας για το Βελιγράδι. Το πούλμαν ήταν γεμάτο από άτομα κάθε ηλικίας από όλη την Ελλάδα και όλοι περίμεναν με ανυπομονησία να φτάσουμε στον προορισμό μας. Μετά από ένα οκτάωρο ταξίδι και μια σύντομη βόλτα στο Βελιγράδι, στις 7:30 ήμασταν έξω από την Beogradska Arena γνωστή στους μπασκετικούς φιλάθλους από το Ευρωμπάσκετ του 2005 με το θρυλικό «βάλτο αγόρι μου» καθώς και από το "Secret Combination" της Καλομοίρας!


Το εισιτήριο, αξίας 30€ ήταν για τις κερκίδες, αλλά κάνοντας μια βόλτα βρήκα μια ευκαιρία να βρεθώ στο fan pit και συγκεκριμένα στο κάγκελό μπροστά στην σκηνή. Τα support group ήταν στην ώρα τους με τους Σέρβους Night Shift ανάμεσα στα δικά τους κομμάτια να διασκευάζουν το "Missing" των Everything But The Girl.

Λίγο μετά είχε έρθει η ώρα για τους Καναδούς Danko Jones για να ζεστάνουν το κοινό που αριθμούσε πάνω από 15000 άτομα, μέσα σε μια μέρα εργάσιμη, με τους GNR να έχουν ως ώρα έναρξης 11:00 το βράδυ, να μην υπάρχουν λεωφορεία επιστροφής, οι φοιτητές να έχουν εξεταστική την άλλη ημέρα, και τα ακριβά εισιτήρια των 45 € να είναι περίπου το 1/3 του μέσου μισθού των Σέρβων. Ήταν η πρώτη μου επαφή με τους Danko Jones και μπορώ να πω ότι η εμφάνιση τους με άφησε ικανοποιημένο. Αν και η φωνή του τραγουδιστή τους μοιάζει υπερβολικά με την φωνή του Hetfield, το group ήταν άκρως δυναμικό με το rock προσανατολισμό τους, τα σύντομα τραγούδια τους και την καλή τους σκηνική παρουσία.



Μετά την λήξη και των Danko Jones και την «αναμενομένη» μισάωρη καθυστέρηση των GNR στις 11:30 το βράδυ το φώτα έσβησαν, το κόκκινο logo των GNR εμφανίστηκε στις οθόνες, η φιγούρα του DJ Ashba εμφανίζεται πίσω από τα drums παίζοντας την εισαγωγή του "Chinese Democracy", τα πρώτα πυροτεχνήματα έκαναν την εμφάνιση τους και οι GNR ήταν επί σκηνής. Για την συνέχεια η τριάδα "Jungle / Easy / Brownstone" έκανε και τον τελευταίο θεατή να σηκωθεί από την θέση του και να παρασυρθεί στους ξέφρενους ρυθμούς των GNR. Για να ηρεμήσουμε λίγο ήρθε η ώρα του "Sorry" που παίχτηκε με τους κιθαρίστες καθισμένους στους ενισχυτές και είναι ίσως το μοναδικό τραγούδι που όλο τo group τραγουδούσε τους στίχους, γνωρίζοντας την σημασία που έχει για τον Axl το τραγούδι. Η εισαγωγή του "Better" με χαροποίησε αφάνταστα καθώς αυτό το τραγούδι όταν το παίζουν στην αρχή του set list είναι σημάδι ότι θα παίξουν πολλά κομμάτια.



Μετά, ακολούθησε η ώρα για τις James Bond στιγμές μας, με το solo του Fortus στο μουσικό θέμα του 007 και με το "Live And Let Die". Θεωρώ το "This I Love" εκπληκτικό κομμάτι και εάν υπήρχε και ένα αντίστοιχο video clip προσαρμοσμένο στο τραγούδι θα μιλάγαμε τώρα για μια από τις καλύτερες μπαλάντες τις δεκαετίας που μας πέρασε.  Στο live ο Axl κλείνει τα στόματα σε όσους αμφισβητούν τις φωνητικές του ικανότητες, τονίζοντας με το κατάλληλο ηχόχρωμα την κάθε λέξη του κομματιού απογειώνοντας το στο σημείο που λέει «...I'm so alive». Το solo το έχει αναλάβει ο DJ Ashba που τον έχουν κατηγορήσει ως μια κακή απομίμηση του Slash καθώς εμφανίζεται με καπέλο και τσιγάρο στην σκηνή. Προφανώς και ο Nikki Sixx θα είχε την ίδια ιδέα με τον πολύ κόσμο και τον έχει στο προσωπικό του συγκρότημα ή ακόμα καλύτερα και ο Neil Diamond τυχαία τον κάλεσε για να γράψει τραγούδια για τον δίσκο του.



Ο DJ έχει όλο το πακέτο που μπορεί κάποιος να ζητήσει. Καλός κιθαρίστας, καλός συνθέτης, πολύ επικοινωνιακός με το κοινό, ξέρει να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του internet και εάν ο Axl του δώσει την ευκαιρία να ασχοληθεί με το marketing της μπάντας θα μιλάμε σύντομα για μια νέα εποχή για τους GNR. Το "You Could Be Mine" με σκηνές από φόρμουλα 1 αποδόθηκε πολύ καλά και κατά την διάρκεια του "November Rain" ο Axl έπαιζε πιάνο με τα πόδια (!) με αποτέλεσμα να μας ενημερώσει ότι έσπασε το πιάνο. Η καλή διάθεση που είχε η μπάντα ήταν εμφανής σε όλη την διάρκεια της συναυλίας και όταν κατά την διάρκεια της instrumental εκτέλεσης του "Don't Cry" εμφανίστηκε ο Axl στο δεύτερο μισό και τραγούδησε το κομμάτι η συναυλία απογειώθηκε.

Ο καταιγισμός συνεχίστηκε στο "Nightrain" με τους Bumblefoot και Fortus να σολάρουν δίχως σταματημό και μετά από δύο ώρες η μπάντα μας καληνύχτισε. Τα συνεχή χειροκροτήματα του κοινού έφεραν το συγκρότημα σύντομα στην σκηνή για encore με το "Madagascar", για να ακολουθήσει η διασκευή τους στο "Whole Lotta Rosie". Στο τέλος, χιλιάδες κομφετί πλυμμήρισαν τον αέρα και σειρά πήρε το "Paradise City" για να κλείσει μετά από 2:30 ώρες τη συναυλία.

Όσο «αντικειμενικός» μπορώ να είμαι ήταν μια εκπληκτική συναυλία από όλες τις πλευρές. Από θέμα απόδοσης, διαρκείας, επιλογής τραγουδιών, διάθεσης, επικοινωνίας συγκροτήματος-κοινού, όσο και να το ψειρίσω δεν μπορώ να βρω κάτι αρνητικό. Μερικές ήμερες μετά στην Πράγα η μπάντα καθυστέρησε λίγο παραπάνω και σαν δωράκι παίξανε το ίδιο set list με το Βελιγράδι συν δύο επιπλέον τραγούδια.

Κάπου είχα διαβάσει ότι με αυτή την περιοδεία τους οι Guns N' Roses ξανακερδίζουν το κοινό. Οι αριθμοί μας δείχνουν ότι ειδικά στην Ευρώπη οι συναυλίες τους από εισπρακτικής πλευράς είναι επιτυχημένες με συνεχή sold out σε αρένες άνω των 10000 θεατών. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι σε σχέση με το 2006 που θεωρώ ότι τότε ξεχώριζε ο Axl αυτή την φορά πιστεύω ότι ξεχωρίζει όλη η μπάντα. Από τον αναβαθμισμένο ρόλο του Fortus στις κιθάρες, τα shredding του Bumblefoot, το παιχνίδι του DJ με το κοινό, το στιβαρό ρυθμικό μέρος με Stinson και Ferrer και την διακριτική αλλά τόσο σημαντική δουλειά που κάνουν οι Dizzy και Pitman στα πλήκτρα και με την καθοδήγηση του Axl αυτή η μπάντα έχει πολλά ακόμα να δώσει.

Setlist:
Chinese Democracy
Welcome To The Jungle
It's So Easy
Mr. Brownstone
Sorry
Better
Richard Fortus Guitar Solo (James Bond Theme)
Live And Let Die
This I Love
Rocket Queen
Dizzy Reed Piano Solo (Ziggy Stardust) / Street Of Dreams
You Could Be Mine
Dj Ashba Guitar Solo (Ballad Of Death) / Sweet Child O' Mine
Jam (Another Brick In The Wall: Part 2) / Axl Piano Solo (Goodbye Yellow Brick Road / Someone Saved My Life Tonight) / November Rain
Bumblefoot Guitar Solo (Pink Panther)
Don't Cry
I.R.S.
Knockin' On Heaven's Door
Nightrain
------------------------------------------------------------------------------------------
Jam / Madagascar
Whole Lotta Rosie
Jam / Paradise City

Παναγιώτης Λουκάς
  • SHARE
  • TWEET