Giardini di Miro @ AN Club

11/01/2005 @ 07:50
Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2005 (αισίως) και απολύτως τίποτα δεν με προΪδεάζει για το τι θα παρακολουθήσω στο ΑΝ club καθώς (ντροπή μου, το ξέρω) δεν έχω ακούσει ούτε νότα από τα 3 συγκροτήματα που θα παίξουν. Πρώτη συναυλία της χρονιάς λοιπόν και οι πρωταγωνιστές της βραδιάς είναι οι δικοί μας Morning Coffee Seduction, οι επίσης Έλληνες Sweetohm και φυσικά οι Ιταλοί Giardini di Miro.

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:30 και περίπου 25 λεπτά αργότερα κάνουν την εμφάνιση τους οι Morning Coffee Seduction για τους οποίους δεν είμαι σίγουρος αν πρόλαβαν να κάνουν soundcheck. Όπως και να χει το κουαρτέτο δεν είχε κανένα πρόβλημα να μας εκφράσει τις μελωδικές post-rock ανησυχίες του. Στα συν του γκρουπ οι πολύ όμορφες μελωδίες στις οποίες στήριζαν τα κομμάτια τους και η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν. Μου άρεσε πολύ όταν στο τελευταίο τους κομμάτι ο κιθαρίστας-τραγουδιστής σηκώθηκε (επιτέλους) από την καρέκλα και μαζί με το υπόλοιπο γκρουπ μας ξενάγησε σε ένα τρομερό ηλεκτρικό ξέσπασμα. Σίγουρα άρεσε η χρήση samples με την βοήθεια ενός φορητού mini disc και ενός ζευγαριού ακουστικών τα οποία ακουμπούσε ο κιθαρίστας στους μαγνήτες. Γενικά οι Morning Coffee Seduction κατάφεραν στο μισής ώρας διάρκειας σετ τους να κερδίσουν το κοινό του ΑΝ.

Την σκυτάλη πήραν στις 22:30 οι Sweetohm, επίσης κουαρτέτο, των οποίων το σετ ήταν καθαρά ορχηστρικό χωρίς φωνητικά. Τα 45 περίπου λεπτά που η μπάντα εξαπέλυε το εναλλακτικό noise post-rock της ήταν αρκετά για να καταλάβουν όλοι στο ΑΝ πως έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά ενδιαφέρον και ποιοτικό σχήμα που αξίζει την προσοχή μας. Ουσιώδεις συνθέσεις, γεμάτο rhythm section και κιθάρες με φαντασία χαρακτηρίζουν την μουσική των Sweetohm. Κάποιες στιγμές υπήρχε δε έντονο και ένα ανατολίτικο στοιχείο στην μουσική της μπάντας το οποίο έδενε πολύ όμορφα με το γενικότερο στυλ της. Σε γενικές γραμμές το τετραμελές σχήμα έδειξε χαρακτήρα και κυρίως έδειξε ότι ξέρει τι ζητάει από την μουσική του. Εύγε! Ειδικά μετά το πέρας του τελευταίου κομματιού τους ένιωθα σαν να βρέθηκα στην μέση μιας κατευθυνόμενης ηλεκτρικής θύελλας η οποία με πήρε και με σήκωσε.

Είχε έρθει η στιγμή για να εμφανιστούν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της βραδιάς. Τα περίπου 200 άτομα ήταν έτοιμα ή τουλάχιστον πίστευαν πως ήταν... Μετά από τρία χρόνια οι Giardini di Miro επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος με τις προσδοκίες μου να είναι υψηλές καθώς είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια απ' όσους τους είχαν δει στο προηγούμενο τους live στην χώρα μας. Γύρω στις 23:30 ξεκίνησαν το σετ τους οι 6 Ιταλοί έχοντας στην παλέτα τους ένα μπάσο, δύο κιθάρες, πλήκτρα, έναν υπολογιστή και φυσικά τύμπανα. Όσοι περίμεναν βιολί η βιόλα δυστυχώς απογοητεύθηκαν. Εντούτοις οι Ιταλοί δεν έχασαν καθόλου σε λυρικότητα ή θεατρικότητα. Τα πλήκτρα με τα οποία έχουν εμπλουτίσει την μουσική τους έδιναν βάθος χωρίς να κουράζουν σε κανένα σημείο. Όσον αφορά την θεατρικότητα του σχήματος και την εν γένει σκηνική τους παρουσία μόνο καλά λόγια μπορεί να πει κανείς. Χαμένοι στους διαδρόμους της μουσικής τους πότε έβγαζαν τα απωθημένα τους στα όργανα τους, πότε ηρεμούσαν, πότε απλά άραζαν στο πάτωμα. Ειδικά ο ψηλόλιγνος κιθαρίστας/μπασίστας έδωσε πραγματικό show με τις κινήσεις και τις εκρήξεις του. Είκοσι λεπτά δε μετά την έναρξη του σετ τους και ενώ είχε ανταλλάξει το μπάσο που είχε μέχρι τότε με την κιθάρα πήρε το μικρόφωνο και μας ενημέρωσε πως δεν παρακολουθούμε τους Giardini di Miro αλλά την μπάντα της Kylie Minogue! Συνεχίζοντας να μιλάει βέβαια μας εξήγησε πως επειδή έχουν βαρεθεί να παίζουν τα τραγούδια της αυστραλέζας θα παίξουν τραγούδια των Giardini di Miro. Τέλος έριξε φως, με την βοήθεια του κοινού βεβαίως, στο μυστήριο του ονόματος Giardini di Miro που σημαίνει, αν κατάλαβα καλά, οι κήποι του Miro (Joan Miro, ισπανός σουρεαλιστής ζωγράφος).

Το σχεδόν 90 λεπτών σετ περιελάμβανε κομμάτια απ' όλες σχεδόν τις δουλειές της μπάντας. Προσωπικά απόλαυσα περισσότερο τα ορχηστρικά κομμάτια των Giardini di Miro και όχι αυτά τα οποία υπέστησαν την προσθήκη φωνητικών. Αν και η φωνή του τραγουδιστή ταίριαζε με το στυλ του γκρουπ, τους έδινε έναν πιο pop τόνο που δεν με τράβηξε ιδιαίτερα. Κορυφαία στιγμή του live το τελευταίο τραγούδι πριν το encore όπου οι Ιταλοί απλά παρεκτράπηκαν. Όλοι τους ανεξαιρέτως απλά εκτροχιάστηκαν. Ο κιθαρίστας παράτησε την κιθάρα του και έσπευσε σε βοήθεια του drummer. Οι δυο τους κοπάναγαν με πάθος τα τύμπανα ενώ ο τραγουδιστής βρήκε μια κιθάρα ελεύθερη και δημιουργούσε θόρυβο μαζί με τους υπολοίπους. Το τέλος του κομματιού βρήκε το κοινό εκστασιασμένο να χειροκροτεί παρατεταμένα αποθεώνοντας τους Giardini di Miro. Οι τελευταίοι αφού πήραν μερικές ανάσες επέστρεψαν για ένα τελευταίο τραγούδι με το οποίο μας αποχαιρέτησαν.

Γενικά όλη η βραδιά κύλησε υπέροχα και όλοι φαίνονταν ευχαριστημένοι. Αφού πήραμε και την υπόσχεση για νέα επίσκεψη του σχήματος μετά την κυκλοφορία του νέου του δίσκου όλα καλά. Μοναδική παραφωνία η μπότα που έτριζε από το σετ των Morning Coffee Seduction και μετά. Αμελητέα ποσότητα...

Χρήστος Τριανταφυλλόπουλος

  • SHARE
  • TWEET