Γιάννης Αγγελάκας @ Block 33 (Θεσσαλονίκη), 20/04/13

Τρύπες, Alzheimer Beat, Επισκέπτες, Λύκοι, Αγγελάκας 3, αναζητήσεις στην Κρήτη με τον Ψαρογιώργη, τον Ψαραντώνη, Ηρώδειο με τον τελευταίο... Όλα αυτά είναι αλυσίδες τις οποίες συνδέει ο Γιάννης Αγγελάκας και χωρίς μία εξ αυτών, δύσκολα θα μπορούσαν να υπάρξουν οι υπόλοιπες. Ίσως η πιο αληθινή και χαρακτηριστική φιγούρα της εγχώριας rock κουλτούρας είναι ζωντανή μέσα σε ένα μουσικό δικτατορικό χάος, όπου η ελληνική μουσική σκηνή φαντάζει περισσότερο τέχνασμα παρά τέχνη.

Όλη αυτή η αναζήτηση πάνω σε μουσικές ανησυχίες είναι η αιτία που το Block 33 -όπως και ο κάθε χώρος που εμφανίζεται- ήταν και πάλι γεμάτο για να υποδεχτεί τον σημαντικό δημιουργό. Μαζί του ο συνοδοιπόρος του τα τελευταία πολλά χρόνια, Ντίνος Σαδίκης στο μπαγλαμά, ο Χρήστος Χαρμπίλας στα ηλεκτρονικά και ο Στάθης Αραμπατζής στην κιθάρα.



Το κλίμα στη γενέτειρα του ήταν, ως συνήθως, ζεστό και εκδηλωτικό είτε είχε να κάνει με τις αναφορές στους Επισκέπτες του, είτε σε ακυκλοφόρητα κομμάτια. Φανταστείτε λοιπόν τι γινόταν όταν ο χώρος κατακλυζόταν από μελωδίες εκείνου του τεράστιου κεφαλαίου που έκλεισε στο απόγειό του και ονομαζόταν "Τρύπες". Το ρεμπέτικο δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει, έτσι μετά την επιβλητική έναρξη με τα "Επισκέπτες" και "Άγρια Των Άστρων Μουσική", η σκυτάλη δόθηκε στα "Ο Μάρκος Πρωθυπουργός" και "Αντιλαλούν Οι Φυλακές". Το αποτέλεσμα της αδυναμίας που τρέφει στον Μάρκο Βαμβακάρη είναι το ακυκλοφόρητο ρεμπέτικο απόσταγμα με τίτλο "Γιαννάκης", το οποίο μάλιστα χαίρει ήδη αναγνώρισης από το κοινό του.



Όπως και η καλλιτεχνική προσωπικότητα των συντελεστών, έτσι και οι μουσικές που ακούσαμε ήταν πολυδιάστατες. Αυτή τη φορά δεν επρόκειτο για Λύκους ή Αγγελάκας 3 οπότε τα ηλεκτρονικά έδωσαν μία άλλη όψη στην αισθητική, και τα electro, dub, drum 'n' bass samples του Χρήστου Χαρμπίλα που παντρεύονταν με το μπαγλαμά του Ντίνου, σκέπαζαν, κατά μία έννοια, την ανάγκη για ηλεκτρικές κιθάρες και τύμπανα. Η συνολική αποδοχή σε τόσο ετερόκλητα μουσικά "καλούπια", δείχνει την απελευθερωτική και ανοιχτόμυαλη οπτική των εκτελεστών. Για παράδειγμα, τα "Παροιμίες Από Τον Κρόνο", "Ο Μάρκος Πρωθυπουργός" και "Είμαι τυχερός" ακούστηκαν στο ίδιο μισάωρο χωρίς να προκαλέσουν την απορία.



Ο Σαδίκης δε ξέχασε τα μεγαλύτερα «παιδιά» του και ερμήνευσε τα ιστορικά "Χωρίς Κανόνα", από το μοναδικό ολοκληρωμένο δίσκο των Εν Πλω, και "Δεν Ήταν Απαισιόδοξο Τραγουδάκι" από τις "Μολυβένιες Ιστορίες". Παρόλο που είναι σχεδόν καθιερωμένη η εκτέλεση των δύο αυτών κομματιών, υπάρχει πάντα μία ατμόσφαιρα που γυρνάει τον ακροατή εκεί πίσω και φέρνει ένα γλυκό συναίσθημα. Χωρίς νοσταλγία. Δεν πρόκειται για ξεχασμένους ποπ-ροκάδες με αγαπησιάρικες μπαλάντες που επανενώθηκαν για να μερικές συναυλίες. Ο Αγγελάκας βρήκε τον Σαδίκη μετά τις Τρύπες και έκτοτε γράφει τη νεότερη ιστορία του.



Όχι πως δε νοσταλγούν κάποιοι τις Τρύπες, αλλά ο Αγγελάκας σεβόμενος πάντα το συγκρότημα, έχει γυρίσει τη σελίδα αυτή με μεγάλη επιτυχία. Όπως και να χει, ο κόσμος φαίνεται να μη ξεχνά, και στα "Θα Ανατέλλω", "Ακούω Την Αγάπη" και "Δε Χωράς Πουθενά" ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα από τη δεκαετία εκείνη. Μάλιστα, το γεμάτο Block 33 δεν παρέλειψε να φωνάξει επαναλαμβανόμενα το κλασικό «Ωωωω είν' ωραία στον παράδεισο» στο οποίο σχολίασε εύστοχα ο Γιάννης: «Αυτό είναι πιο παλιό κι από το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»».



Ο επίλογος βρήκε τον Σαδίκη να παίζει το μπαγλαμαδάκι σαν ηλεκτρική  κιθάρα, τον Αγγελάκα να χοροπηδά και το κοινό της Θεσσαλονίκης να παραληρεί υπό τους ήχους των "Σιγά Μην Κλάψω", "Ο Χαμένος Τα Παίρνει Όλα" και "Γιορτή".

Είναι πολύ δύσκολο να μην αποζημιωθείς από αυτό το σχήμα γι αυτό και οι φανφάρες στον επίλογο θα ήταν υπερβολικές. Αυτό το έργο έχει πολύ μεγάλη διάρκεια και δεν θα τελειώσει σύντομα. Συντονιστείτε.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας