Enforcer live σε Πάτρα και Αθήνα, 12-15/06/14

Enforcer, Chronospere, Quadra @ Metropolis Live, Πάτρα, 12/06/14

Η Ελλάδα αγαπάει τους Enforcer και οι Enforcer αγαπούν την Ελλάδα. Τρανταχτή απόδειξη της ιδιαίτερης σχέσης που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στους Σουηδούς και το εγχώριο heavy metal κοινό αποτέλεσε η τελευταία μίνι περιοδεία του συγκροτήματος, η οποία ξεκίνησε στις 7 του μήνα από το Ρέθυμνο και συνεχίστηκε σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα, πριν καταλήξει την Κυριακή στην Αθήνα και το Κύτταρο Club. Το Rocking.gr βρέθηκε λοιπόν δια των αντιπροσώπων του στις συναυλίες Πατρών και Αθηνών, για να σας μεταφέρει το κλίμα και τις εντυπώσεις από το πέρασμα του τυφώνα Enforcer.

Η εμφάνιση των Enforcer στην Πάτρα έμελε να μας μείνει για δυο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με τη χαμηλή προσέλευση του κόσμου που απέδειξε για άλλη μια φορά πως δεν έχει τη διάθεση να στηρίξει τέτοιου είδους κινήσεις, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Break Events να βάλει την πόλη σε μια σειρά, αναφορικά με τέτοιου είδους διοργανώσεις. Ο δεύτερος είναι πως οι Σουηδοί δεν μάσησαν και αποζημίωσαν τα περίπου 100 άτομα που παραβρέθηκαν με μια εμφάνιση που αποδεικνύει την μεγάλη φόρμα στην οποία βρίσκονται.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Πατρινοί Quadra, μια progressive μπάντα η οποία μου έκανε αρκετά καλή εντύπωση, και λόγω του παιχτικού επιπέδου των μελών της αλλά και της ποιότητας του υλικού της, το οποίο αποδόθηκε άψογα. Αρκετά προβαρισμένοι και με σύμμαχο τον καλό ήχο, για περίπου μια ώρα απέδειξαν πως υπάρχει prog σκηνή στην Πάτρα. Τα τραγούδια ήταν όλα δικές τους συνθέσεις, οι οποίες κινούνται στον metal κατά βάση ήχο, αλλά υπάρχουν αρκετά fusion και funk στοιχεία τα οποία κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρον το εγχείρημα. Οι κιθαρίστες κεντάγανε, το rhythm section ήταν καλοδουλεμένο και σταθερό και ο τραγουδιστής αν και στατικός είχε καλή ερμηνεία με τη φωνή του να φέρνει στον La Brie.

Οι Chronospere που ακολούθησαν, αγρίεψαν την όλη κατάσταση με το thrash ήχο τους, κι αν βάζουν εαυτούς υπό την ταμπέλα «New Wave Of Thrash Metal», υπάρχει αρκετή παλιομοδίτικη διάθεση της σκηνής των '80s, με την καφρίλα να υπερισχύει. Εμφανίστηκαν με τα χαρακτηριστικά κόκκινα κολάν και έδωσαν μια ευχάριστα γραφική νότα στην εμφάνισή τους, η οποία κρίνεται θετικότατη. Δεν ξέρω αν υπάρχει μέλλον στη thrash σκηνή της χώρας, αλλά σίγουρα οι Chronospere με τις κυκλοφορίες τους και τις εμφανίσεις τους σίγουρα μπορούν να χαρακτηριστούν ως ελπιδοφόρο συγκρότημα και εύχομαι να μας απασχολήσουν και στο μέλλον.

Έχοντας δει τους Enforcer δυο φορές, ήξερα ακριβώς τι να περιμένω και οι προσδοκίες μου επαληθεύτηκαν στο ακέραιο. Υπό τους ήχους του "Bell Of Hades" εμφανίστηκαν στη σκηνή του Metropolis και για τα επόμενα 75 λεπτά της ώρας μας δείξανε πως πρόκειται πάνω από όλα για επαγγελματίες οι οποίοι τα δίνουν όλα, ακόμα και όταν καλούνται να παίξουν μπροστά σε λίγο κόσμο. Μπορεί ο κόσμος να ήταν λιγοστός αλλά ήταν άκρως εκδηλωτικός με τους Αγρινιώτες να κλέβουν και πάλι την παράσταση. (Όπου πας Αγρίνιο γίνεται που λέει και το σύνθημα...).



Οι ρυθμοί είναι καταιγιστικοί, ο ήχος έχει μικροπροβλήματα αλλά σε γενικές γραμμές είναι καλός, και οι Σουηδοί αποδίδουν καταπληκτικά τα "Death Rides This Night", "Mesmerized By Fire", και "Live For The Night", για να έρθει το "Katana" που θα αποτελέσει το πρώτο highlight της βραδιάς. Το δέσιμο του συγκροτήματος είναι εμφανές και τα τραγούδια αποδίδονται άψογα, με τον κόσμο να γουστάρει και να διασκεδάζει με την ψυχή του.



Η φάση δεν ενδείκνυται για παύσεις και διακοπές και η επικοινωνία με τον κόσμο είναι ελάχιστη, καθώς ο Olof Wickstrand δεν μιλάει πολύ, αλλά η ορμή που βγάζουν πάνω στο σανίδι περνάει στον κόσμο με τα "Take Me Out Of This Nightmare", "Scream Of The Savage" και "Into The Night". Είναι το στυλ της μουσικής τους, αυτό το παλιομοδίτικο heavy metal που γουστάρουμε να ακούμε το οποίο βγάζει γούστα, ενώ τα solo και ο speedαριστός ήχος δύσκολα αφήνουν κάποιον ασυγκίνητο.

Η κανονική διάρκεια του set κλείνει με το "Satan" και η αναμονή για το encore είναι ελάχιστη (ούτε τσιγάρο δεν πρόλαβα να στρίψω). Εκεί μας περίμενε η έκπληξη της βραδιάς που δεν ήταν άλλη από τη φοβερά αλήτικη διασκευή στο "Countess Bathory" των Venom με τον Joseph Toll να αναλαμβάνει τα φωνητικά με απόλυτη επιτυχία. Τελευταίο κράτησαν το υπερ-hit "Midnight Vice" (ακόμα περιμένουμε τη συνέχεια του videoclip), και κάπου εκεί έπεσε και η αυλαία μιας φοβερής εμφάνισης.



Οι Εnforcer είναι αυτό ακριβώς που μου είχε πει ο Olaf σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει. «Παίζουμε τη μουσική που γουστάρουμε να ακούμε και δίνουμε τα show τα οποία θέλουμε να βλέπουμε» και είναι ακριβώς αυτό καθώς το υποστηρίζουν με όλη τους την ψυχή. Κάθε φορά που θα έχω την δυνατότητα να τους βλέπω ζωντανά, θα το κάνω γιατί αυτό το συγκρότημα είναι ο ορισμός του τι εστί heavy metal. Έχουν ωραία solo, έχουν αλητεία και βγάζουν γαμάτη διάθεση ...τι άλλο να ζητήσει κανείς δηλαδή;

---

Enforcer, Steamroller Assault, Noise Disorder, No Flame Candle @ Κύτταρο Club, Αθήνα, 15/06/14

Η θριαμβευτική, σχεδόν sold-out εμφάνιση των Enforcer πέρυσι τον Φεβρουάριο στο Κύτταρο, προμήνυε μία ακόμη βραδιά ολοκληρωτικού heavy metal (κατά το total football των ιπτάμενων Ολλανδών της δεκαετίας του '70, μιας και βρισκόμαστε σε mode Παγκοσμίου Κυπέλλου), με αρωγούς αυτή την φορά τους Steamroller Assault, τους Noise Disorder και τους No Flame Candle, τρία αθηναϊκά σχήματα που επαφίενται στην περισσότερο thrashy πλευρά του παραδοσιακού ήχου.

Τους No Flame Candle που εμφανίστηκαν πρώτοι δυστυχώς τους πρόλαβα μόνο στο τελευταίο κομμάτι (ας όψονται εκείνοι που περνούν τις διασταυρώσεις αγνοώντας τα φανάρια). Από αυτό που είδα και άκουσα πάντως, θα έλεγα πως πρόκειται για μια δεμένη heavy / thrash μπάντα, την οποία με ευχαρίστηση θα ξαναέβλεπα κάποια στιγμή σε ένα πλήρες set.

Σειρά είχαν οι Noise Disorder, μπάντα που επίσης κατατάσσεται στο παραδοσιακό thrash, παρά την ελαφριά δόση από U.S. power που διακρίνεται στον ήχο της. Στο μισάωρο set τους έπαιξαν δικά τους κομμάτια και διασκευές σε Helloween από τα πολύ παλιά και Slayer, για να κλείσουν θριαμβευτικά με μια τρομερή εκτέλεση στο "United Forces" των S.O.D.. Χωρίς να λείπει η συνοχή ή να υστερεί κάποιο μέλος, ξεχώρισε ο τραγουδιστής για τη εξαιρετικά τσαμπουκαλεμένη φωνητική του τοποθέτηση σε μια συνολικά άκρως ικανοποιητική εμφάνιση.

Οι Steamroller Assault,ως το τρίτο και τελευταίο από τα support σχήματα, αποδείχθηκαν ιδανική επιλογή πριν την θυελλώδη εμφάνιση των Σουηδών. Με το άλλοτε καταιγιστικό στο ύφος των Motorhead, άλλοτε περισσότερο ρυθμικό, και άλλοτε με μικρές δόσεις από boogie και blues, straight heavy metal τους, κατάφεραν να διασκεδάσουν τον κόσμο που συμμετείχε ενεργά, χωρίς να φανούν σε καμία περίπτωση κουραστικοί. Σε μια συνολικά εξαιρετική 35-λεπτη εμφάνιση, η πολύ καλή διασκευή στο "Bad To The Bone" των Running Wild αποτέλεσε ιδανικό επίλογο, προσφέροντας παράλληλα το πρώτο από τα πολλά sing along που θα ακολουθούσαν.

Χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις, το πανό με το λογότυπο των Enforcer αναρτήθηκε πίσω από το drum kit, τα stand με τις ενδείξεις «heavy» και «metal» (για να μην ξεχνιόμαστε) τοποθετήθηκαν εκατέρωθεν, και το "Diamonds And Rust" των Judas Priest ακούστηκε δυνατά από τα ηχεία εν είδει ύμνου, πριν το σφύριγμα της έναρξης. Το παιχνίδι κρίθηκε από νωρίς με γκολ από τα αποδυτήρια, καθώς οι καταιγιστικές εκτελέσεις των "Death Rides This Night" και "Mesmerized By Fire" από το περσινό "Death By Fire" που άνοιξαν το set, δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης του τελικού αποτελέσματος.



Συνεχίζοντας με τον ίδιο αμείωτο ρυθμό, οι τέσσερις Σουηδοί σκόρπισαν τον ενθουσιασμό στο κοινό, προσφέροντας αβίαστα το heavy metal που γουστάρουμε να ακούμε και το θέαμα που γουστάρουμε να βλέπουμε στις συναυλίες (επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως). Τα sing-along και τα solo έδιναν κι έπαιρναν, με πιο τρανταχτά παραδείγματα στα "Katana", "On The Loose", "Scream Of The Savage", "Take Me Out Of This Nightmare" και "Walk With Me", ενώ μοναδικές ανάσες αποτέλεσαν το σόλο τυμπάνων του Jonas Wikstrand και το πολύ μικρό διάλειμμα πριν το encore.

Η επαναφορά του συγκροτήματος στη σκηνή για τρία ακόμη κομμάτια σημαδεύτηκε από την απίθανη διασκευή στο "Countess Bathory" των Venom, όπου ο Joseph Tholl ανέλαβε τα φωνητικά και το Κύτταρο βίωσε την «real shit» εκδοχή του black metal. Το set έκλεισε, όπως και στη Πάτρα, μετά από 70 λεπτά το "Midnight Vice", με το "More Than Α Feeling" των Boston να περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο την εμφάνιση των Enforcer, σβήνοντας ταυτόχρονα τις ελπίδες όλων όσων θα ήθελαν κάτι περισσότερο.



Αποτιμώντας την εμφάνιση των Σουηδών και συγκρίνοντάς την με την προηγούμενή τους στο ίδιο χώρο, αξίζει να σταθεί κανείς σε τέσσερα πράγματα: Πρώτον, μπορεί ο κόσμος να ήταν λιγότερος, πράγμα λογικό από τη στιγμή που φέτος οι Enforcer εμφανίστηκαν σε περισσότερες πόλεις χωρίς να έχει προηγηθεί νέο άλμπουμ, σε καμία περίπτωση όμως δεν επηρεάστηκε η τρελή διάθεση πάνω στη σκηνή και κάτω από αυτήν. Αντιθέτως, περιορίστηκαν τα περιττά stagediving, ενώ η παρουσία 20 και πλέον ατόμων στη σκηνή πριν τη τελική κραυγή στο "Midnight Vice" αποτέλεσε μια πολύ διασκεδαστική εικόνα για φινάλε.

Δεύτερον, η ατομική επίδοση των τεσσάρων μελών του συγκροτήματος κινήθηκε σε top επίπεδο, με τον Olof να κλέβει τη παράσταση και ως τραγουδιστής και ως κιθαρίστας, τον πωρωμένο Tobias να έχει γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα από το πρώτο δεκάλεπτο, τον Joseph να κερδίζει τις εντυπώσεις ως lead κιθαρίστας αλλά και ως τραγουδιστής (lead και back-up), ενώ τέλος ο ασταμάτητος Jonas -ο οποίος θυμίζει εμφανισιακά τον Randy 'Thrasher' Foxe τον Manilla Road!- αποτελεί πραγματικά κινητήριο δύναμη σε μια καλοδουλεμένη μηχανή.



Τρίτο και εξίσου σημαντικό, ο ήχος ήταν αυτή τη φορά καλύτερος, παρότι και πάλι τσιτωμένος όσο δεν πάει, καθώς τα τύμπανα και ειδικότερα η μπότα ακούγονταν πιο καθαρά, ενώ η διοργάνωση ήταν άρτια, με το πρόγραμμα να τηρείται κατά γράμμα και τις χαμηλές τιμές στα ποτά να επιτρέπουν την κατανάλωση επιπλέον ποσοτήτων αλκοόλ. Τέταρτο και μοναδικό σημείο που επιδέχεται διόρθωσης είναι η συνολική διάρκεια του set: Συμφωνώ μεν ότι εφόσον η εμφάνιση είναι σαρωτική, τα 70-75 λεπτά αποτελούν value for money, από την άλλη πλευρά όμως πιστεύω πως σαν νέα παιδιά αντέχουν ένα δεκάλεπτο ακόμη (και ένα "Roll The Dice" για παράδειγμα).

Κλείνοντας, αν θα έπρεπε να περιγράψω με μια-δυο λέξεις τις εμφανίσεις ενός από τα κορυφαία νέα σχήματα (αν όχι του κορυφαίου) στο παραδοσιακού heavy metal, τόσο για όσους έχουν βιώσει την εμπειρία, όσο και για εκείνους που ακόμη την αγνοούν, θα χρησιμοποιήσω ένα σχόλιο σε video των Enforcer στο YouTube: «Κατάνα όλα» και ο νοών νοείτω...

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com