Decapitated, Mortal Torment, Nordor, Necrorgasm @ AN Club, 15/09/11

Από τον Τόλη Δόση, 19/09/2011 @ 13:26
Στο πλαίσιο της προώθησης της καινούργιας δισκογραφικής τους δουλειάς, οι Decapitated, μία από τις σημαντικότερες μπάντες του ευρωπαϊκού death metal και δη του τεχνικού, πήρε επιτέλους την απόφαση να επισκεφθεί και τα μέρη μας και φυσικά εμείς δε θα μπορούσαμε να λείψουμε. Το φετινό "Carnival Is Forever" είναι ένας δίσκος ο οποίος δεν ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα από αυτούς, αλλά σε κάμια περίπτωση δε θα μπορούσε να μειώσει έστω και λίγο την επιθυμία μου να τους απολαύσω ζωντανά.

Πρώτη support μπάντα είναι οι Necrorgasm από τη βόρεια Ελλάδα, η οποία και ανέλαβε με αρκετή καθυστέρηση τον άχαρο ρόλο να ζεστάνει το λιγοστό μέχρι εκείνη την ώρα κοινό. Η φράση «μεταξύ συγγενών και φίλων» απέκτησε νέα διάσταση, αφού η πλειονότητα είχε έρθει για αυτούς και κυρίως για τη μικροκαμωμένη μπασίστρια, που αντικαθιστούσε τον μόνιμο μπασίστα της μπάντας. Παρά τις ιαχές και τις επευφημίες του κόσμου, η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι το death metal των Νecrorgasm είναι επαναλαμβανόμενο και κάπως ανέμπνευστο. Η καλύτερη στιγμή της σύντομης και λίγο πληκτικής εμφάνισής τους ήταν η διασκευή στο "By The Light" των Obituary.

Σειρά στη σκηνή πήραν οι Νordor, δεύτερο support της βραδιάς. Death metal ήχοι και απ' τους Νordor, αλλά σε πιο σκοτεινά μοτίβα, occult rituals, και βλασφημία. Έπαιξαν αρκετά καλά, αλλά δε φάνηκαν να συγκινούν ιδιαίτερα τον κόσμο, που είχε ήδη αρχίσει να πυκνώνει, και μετά από ένα μισάωρο περίπου έφυγαν, για να δώσουν τη θέση τους στο τρίτο και τελευταίο support group της βραδιάς.

Γύρω στις δέκα κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή οι Mortal Torment. Και πραγματικά τα πήγαν περίφημα. Τι και αν στη μισή σκηνή είχαν κάνει κατάληψη τα τύμπανα του Krimh των Decapitated, δεν πτοήθηκαν καθόλου και τα έσπασαν κανονικά. Πολύ καλό brutal death metal, riffάτο και ξεσηκωτικό, με λίγο slam για τη σαπίλα του πράγματος, «ζωντάνεψε» το ΑΝ. Ο τραγουδιστής (μορφάρα), φορώντας ποδιά κρεοπώλη, «ξερνούσε» στο μικρόφωνο, την ώρα που το κοινό, μέρος του οποίου φορούσε χειρουργικές μάσκες, έπαιζε ξύλο, όπως όφειλε να κάνει. Η διασκευή στο "Grotesque Impalement" των Dying Fetus ήταν το κερασάκι στην τούρτα για αυτήν την πολύ καλή εμφάνιση.

Μετά από την καθυστερημένη έναρξη του live και τρία support group, έχοντας ήδη κλείσει τρεις ώρες στο ΑΝ, η ανυπομονησία για την εμφάνιση των Πολωνών είχε αρχίσει να παίρνει την μορφή της κούρασης - η οποία όμως ξεπεράστηκε γρήγορα όταν, γύρω στις έντεκα, οι Decapitated επιτέλους πατάνε το πόδι τους στη σκηνή. Χωρίς πολλά λόγια, το "The Knife", πρώτο τραγούδι του "Carnival Is Forever", αποτελεί και το πρώτο τραγούδι του live. O ήχος είναι καλός, οι παλικαράδες στη σκηνή τα σπάνε, το ίδιο και ο κόσμος, γύρω στους 150, ο οποίος δείχνει να υποδέχεται καλά την καινούργια ηχητική προσέγγιση των Πολωνών, κάτι που θα γίνει με όλα τα τραγούδια από τον τελευταίο τους δίσκο.



Για τη συνέχεια το "Day 69", ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, «μπουκώνει» τα ήχεια και δημιουργείται ο πανικός που του αρμόζει. Ο καινούργιος τραγουδιστής (σχετικά καινούργιος, από το 2009 είναι στη μπάντα) είναι εξαιρετικός, τόσο ως performer, όσο και φωνητικά, και τολμώ να πω ότι μου αρέσει περισσότερο ζωντανά από τις studio επιδόσεις του. "Pest", "United" για τη συνέχεια και επιστροφή στις μέρες του "Organic Hallucinosis" με την κομματάρα "Post (?) Organic".



Δεν περίμενα τόση κινητικότητα από τους Decapitated, λόγω της τεχνικά δύσκολης φύσης των τραγουδιών τους, αλλά οι ίδιοι με διέψευσαν πανηγυρικά. Συνεχές κοπάνημα, τόσο από τους ίδιους, όσο και από το κοινό, το οποίο υπό τους ήχους του "Mother War" τα δίνει όλα. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Krimh, o οποίος, πραγματικό κτήνος, καλύπτει επάξια την θέση που άφησε πίσω από τα τύμπανα ο τεράστιος Vitek. Τα "Homo Sum" και "404" που ακολουθούν κρατάνε ζεστό το κοινό, πριν τα "Winds Of Creation" και "Spheres Of Madness", αμφότεροι ύμνοι του συγκροτήματος, κάνουν το ΑΝ και τον υποφράφοντα να σείονται.



Λίγη ακόμη έμφαση στις παλαιότερες δισκογραφικές δουλείες τους δε θα χαλούσε κανέναν, όπως σίγουρα κανείς δε θα ενοχλούταν αν έπαιζαν λίγο παραπάνω από τη μία περίπου ώρα που τελικά διήρκεσε η εμφάνισή τους. Παρ' όλα αυτά, δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που δεν έφυγε ευχαριστημένος από αυτό το live. Ένα συγκρότημα σημείο αναφοράς για το τεχνικό death metal (μέχρι πρότινος τουλάχιστον) απέδειξε την αξία του και live, κερδίζοντας τις εντυπώσεις με την ενέργεια και τη σχεδόν αψεγάδιαστη απόδοσή του. Εις το επανιδείν και λίγο πιο σύντομα αυτή τη φορά.

Setlist:

The Knife
Day 69
Pest
United
Post (?) Organic
Mother War
Homo Sum
404
Winds Of Creation
Spheres Of Madness

Τόλης Δόσης
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν


Περισσότερες φωτογραφίες:









  • SHARE
  • TWEET